Ὁ Θεὸς ὁ Θεός μου, πρὸς σὲ ὀρθρίζω· ἐδίψησέ σε ἡ ψυχή μου, ποσαπλῶς σοι ἡ σάρξ μου ἐν γῇ ἐρήμῳ καὶ ἀβάτῳ καὶ ἀνύδρῳ. (ψαλμ.ξβ’) μήπως δεν φταίμε που ο ‘’ξ’’ ενοίκησε στον οίκο (β) μας και είμαστε άνυδροι και διψασμένοι;;;
καὶ προσέθεντο ἔτι τοῦ ἁμαρτάνειν αὐτῷ, παρεπίκραναν τὸν ῞Υψιστον ἐν ἀνύδρῳ (οζ’)
ἐπλανήθησαν ἐν τῇ ἐρήμῳ ἐν γῇ ἀνύδρῳ, ὁδὸν πόλεως κατοικητηρίου οὐχ εὗρον, πεινῶντες καὶ διψῶντες, ἡ ψυχὴ αὐτῶν ἐν αὐτοῖς ἐξέλιπε· καὶ ἐκέκραξαν πρὸς Κύριον ἐν τῷ θλίβεσθαι αὐτούς, καὶ ἐκ τῶν ἀναγκῶν αὐτῶν ἐῤῥύσατο αὐτοὺς καὶ ὡδήγησεν αὐτοὺς εἰς ὁδὸν εὐθεῖαν τοῦ πορευθῆναι εἰς πόλιν κατοικητηρίου. (ρς’) ... ψυχή (ρ) αιχμαλωτισμένη και αλυσοδεμένη από πάθη και επιθυμίες (ς') εκτός εαυτού, εκτός καρδίας, εκτός οίκου Του, εκτός Αυτού... σπαταλών την ουσία (κι όχι απλά περι-ουσία) ασώτως...
αμήν συνειδητοποιήσουμε την οικτρή κατάσταση του βόσκειν χοίρους, τρώγων ξυλοκέρατα και τροφή τους, φίλοι χειρόνων σε χώρα μακράν της οικίας Του Πατρός ... ανυψώνοντας, καρδίαν, νουν και χείρας...
διεπέτασα πρὸς σὲ τὰς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι. (ρμβ’)
ἐκύκλωσεν αὐτὸν καὶ ἐπαίδευσεν αὐτὸν καὶ διεφύλαξεν αὐτὸν ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ, (ωδή δεύτερη Μωυσέως)
αμήν... Πρόσθες αὐτοῖς κακά, Κύριε, πρόσθες αὐτοῖς κακὰ τοῖς ἐνδόξοις τῆς γῆς. Κύριε, ἐν θλίψει ἐμνήσθημέν σου· ἐν θλίψει μικρᾷ ἡ παιδεία σου ἡμῖν. (ωδή Πέμπτη Ησαΐου)
Ἡμάρτομεν,
ἠνομήσαμεν, ἠδικήσαμεν ἐνώπιόν σου· οὐδὲ συνετηρήσαμεν, οὐδὲ ἐποιήσαμεν, καθὼς ἐνετείλω
ἡμῖν. Ἀλλὰ μὴ παραδῴης ἡμᾶς εἰς τέλος, ὁ τῶν Πατέρων Θεός. (εκ του μεγάλου κανόνος)
αμήν προς διόρθωσιν... ημάρτομεν γαρ και ηνομήσαμεν, και ουκ εσμέν άξιοι άραι τα όμματα ημών και βλέψαι εις το ύψος του ουρανού· διότι κατελίπομεν την οδόν της δικαιοσύνης σου και επορεύθημεν εν τοις θελήμασι των καρδιών ημών. (εκ της ευχής του Μ.Βασιλείου στην θ’ ώρα) αμήν σταυρούμενοι...
… ο διψών ερχέσθω προς με και πινέτω….
(Ιωαν.ζ’37) ... με, παρά τον τηλεγραφικό τρόπο αναφορών, εκτιμώ πως είναι
ευνόητη η αναλογία (η συσχέτιση φυσικών λόγων και λόγων Γραφών*, Π και ΚΔ)....
που προσφέρει στους καλοδιάθετους, συνειρμικές σκέψεις και αμήν πράξεις
επιστροφής, για την λύση**.... επιστροφής, μεταστροφής, (στροφής του νοός εντος
από τον έξω ψυχοβλαβή μετεωρισμό και εξοστρακισμό και φυγόκεντρο που διαλύει) μετανοίας
που ενώνει και σώζει, ως διαρκής ''λόγος'' Κυρίου (μετανοείτε ήγγικεν γαρ...)
εκφρασμένος όχι μόνο στις Γραφές αλλά και στους λόγους της φύσης (και φυσικό
νόμο) ... όπως ομόπνοα προσεγγίστηκε και στο... μια ''άλλη'' οπτική για τα ΙΜΙΑ (απλό όνομα βραχονησίδας; απλά
γράμματα; ή με βαθύτερο νόημα θεόσδοτο εκ των αγίων Ιεραρχών; ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου