Τεχνολογία έξυπνης σκόνης Smart dust technology

Φανταστείτε ένα τεράστιο σύννεφο "σκόνης", που όμως δεν αποτελείται απο κόκκους αφρικανικής άμμου (όπως σας λένε), αλλά από νανοαισθητήρες μεγέθους κάτω του 1mm, από μικροηλεκτρομηχανικά συστήματα (MEMS), γνωστά και ως motes.

Είτε αυτό το γεγονός σας ενθουσιάζει, είτε σας προκαλεί φόβο, καλό είναι να γνωρίζετε περί τίνος πρόκειται.

Τα mems, επικοινωνούν μεταξύ τους ασύρματα, μπορούν και αιωρούνται στην ατμόσφαιρα λόγω του αμελητέου βάρους τους και το κυριότερο...μπορούν να εισπνευθούν, από τον γενικό πληθυσμό.

Φανταστείτε, αντί να σας μπολιάζουν με πειραματικά m R n a, (προκειμένου να σας ελέγχουν), να εισπνέετε όλα αυτά τα mems και να είστε ήδη συνδεδεμένοι στο cloud του Ιnternet Of Things, χωρίς να το γνωρίζετε, χωρίς καν να έχετε

πνευματική φλόγα και Φως…

…είναι παρατηρημένο από την ασκητική των αγίων και την εμπειρία τους στον αόρατο πόλεμο, πως αν κάποια στιγμή ο άνθρωπος δεν προσευχηθεί, αν κάποια στιγμή δεν πάει εκκλησία, ο διάβολος ΔΕΝ θα τον πειράξει. ΔΕΝ θα τον πιάσει από τα μούτρα… 

Αν όμως μετά μέρες τούρθει η θέληση να κάνει προσευχή ή να πάει στην εκκλησία σε θεία λειτουργία, τότε θα του ψιθυρίσει δόλια … έλα τώρα..  έπαθες κάτι που δεν πήγες; έπαθες κάτι που δεν προσευχήθηκες; 

κι αν η απάντηση είναι αγαθά (αλλά ανόητα, χωρίς νου Χριστού) όχι, τότε ο άνθρωπος ‘’συνηθίζει’’ * να απέχει αυτής της φωτιάς, της μόνης φωτιάς που αποδιώκει την άλλη** … μεταμορφώνοντας τον άνθρωπο σιγά σιγά σε ψυχρό (χωρίς θεία φωτιά) και σκληρόκαρδο και εκτός της σωτήριας κιβωτού, πολεμώντας κατά μόνας και με τις ελάχιστες δικές του δυνάμεις τα κύματα που νομοτελειακά (χωρίς Χριστό) τον καταποντίζουν από τώρα και στους αιώνες… 

γιαυτό και ο Αγ. Ιωάννης της Κροστάνδης παρατηρεί: …. 

"Τότε θα ανάψει μέσα σας φλόγα πνευματική.." 

Πολλοί χριστιανοί δεν αγαπούν τον ναό, δεν συμμετέχουν στη λατρεία. Γιατί;

Διότι από μικροί δεν εγάλουχήθηκαν με τά λυτρωτικά της νάματα, αλλά και δεν γνώρισαν την ανακαινιστική της δύναμη!

Και γενικά δεν κατανόησαν ποτέ την θεία και ανθρωποσωτήριο αποστολή της Εκκλησίας του Χριστού.

Αν αδελφοί μου, έρχεσθε τακτικά στην Εκκλησία, αν ακούτε προσεκτικά όσα διαβάζονται και ψάλλονται, αν συμμετέχετε με ευλάβεια στα τελούμενα, τότε σιγά-σιγά ύστερα από μία πρώτη δυσκολία, θα ζεσταθεί και θα σκιρτήσει η καρδιά σας

προϋποθέσεις φωτισμού…

ευχόμαστε με πολλές αφορμές ο ένας στον άλλον καλή φώτιση, αλλά αυτός έχει προϋποθέσεις… τέτοιες ποιοτικά και τόσες ποσοτικά, που αν δεν πληρωθούν δεν θα τύχουμε θείο φωτισμό… μένοντας στις ευχές… άλλωστε, πως θα συμβεί αυτό αν δεν κινηθούμε από το ανήλιο στο προσήλιο; και… δεν είναι μόνο το ορθόδοξο μυστήριο (εν βάπτισμα, σαν αρχή) αλλά και η μυστική ζωή σαν καθημερινότητα…  (1, για το τμήμα της αγιογραφίας). 

Αναφέρεται στο : Φωτισμός και προϋποθέσεις (αγ.Κλήμη αλεξανδρέως) 

«Βαπτιζόμενοι, φωτιζόμεθα˙

φωτιζόμενοι, υιοθετούμεθα˙

υιοθετούμενοι, τελειούμεθα˙ 

τελειούμενοι, απαθανατιζόμεθα˙

εγώ φησίν, είπα, Θεοί εστέ,

και Ύιοί υψίστου πάντες». *

…πρακτικά και θεωρητικά σ+τοιχεία που φέρουν σε τάξη** την αταξία και φωτισμό στο σκότος μας…  ανεβάζοντάς μας από το κατ’εικόνα στο καθ’ωμοίωσιν…  Για αυτό στον δρόμο προς το καθ'ωμοίωσιν.... (μεγ.Βασιλείου) ο άγιος αναφέρει… H ψυχή σου εξομοιώνεται με όσα κάνεις, παίρνει τη μορφή και το σχήμα των πράξεών σου.  

Όντας ο φωτισμός… το αντίθετο του σκοτισμού…. εμπράγματα (και χάριτι και με

φωτισμός....

Όσοι απομακρύνονται από τον Χριστό, στερούνται τον θείο φωτισμό, γιατί αφήνουν το προσήλιο σαν τους ανόητους και πηγαίνουν στο ανήλιο (1). Έτσι είναι επόμενο να είναι κρυολογημένοι και αρρωστημένοι πνευματικά. Αν δεν εξαγνισθή ο άνθρωπος, αν δεν έρθη ο θείος φωτισμός, όσο σωστή και αν είναι η άλλη γνώση –αυτό βλέπω – είναι ένας ορθολογισμός και τίποτε παραπάνω. Και αν λείψη ο θείος φωτισμός, και αυτά που θα πούν και θα γράψουν, δεν θα βοηθήσουν. Βλέπετε το Ψαλτήρι που είναι γραμμένο με θείο φωτισμό, τι βαθιά νοήματα έχει! Μάζεψε, αν θέλης, όλους τους θεολόγους, όλους τους φιλολόγους, και θα δης ότι έναν ψαλμό με τέτοιο βάθος δεν μπορούν να φτιάξουν! Ενώ ο Δαβίδ ήταν αγράμματος, αλλά βλέπεις καθαρά πως τον οδηγούσε το πνεύμα του Θεού. 

Και η Εκκλησία σήμερα ταλαιπωρείται*, γιατί λείπει ο θείος φωτισμός και καθένας πιάνει τα πράγματα όπως θέλει. Μπαίνει και το ανθρώπινο στοιχείο και δημιουρ­γούνται πάθη και αλωνίζει μετά ο διάβολος. Γι’ αυτό δεν θα πρέπη να ζητούν 

Υπάρχει Ψυχή; Τι απαντά ένας Ιατροδικαστής!

Υπάρχει Ψυχή; Τι απαντά ένας Ιατροδικαστής!

τα δίκτυα μέσα στον κόσμο….

με αφορμή το… Οι τσιμπημένοι και η νέα τράπεζα. (βίντεο) , δυο συνειρμικά σχόλια και παρατηρήσεις… 

…εισήχθη, ‘’εγκαινιάστηκε’’ στον κόσμο το βολικό  δίκτυο Η/Υ (www = ςςς) την 6 αυγ 1991* 

Η Μεταμόρφωση που εορτάζουμε την 6η αυγ, αφορά την πρόταση του Θεού προς τον άνθρωπο και είναι αναγκαία για να γίνουμε τέκνα Φωτός. Όπως όμως όταν παρεμβάλλεται ένα αδιαφανές παραπέτασμα δημιουργούνται δύο όψεις αναλογικές, (όσο πιο έντονο είναι το φως τόσο πιο έντονες είναι οι σκιές από την άλλη), έτσι και η κάτω όψις, είναι η ανθρώπινη πρόταση, η χωρίς Θεό αυτάρκης ''μεταμόρφωση'' (στην ουσία παραμόρφωση) που θέλει να Τον αντικαταστήσει, αφού θεοποιεί τον εαυτό του. Μπορεί να λέγεται πρόοδος, αλλά είναι δίκοπο μαχαίρι....  

Το αρχικό δίκτυο μόνο υπολογιστών επεκτάθηκε σε δίκτυο μηχανημάτων, όπως δικτυώνονται μέσω ‘’έξυπνων τηλεφώνων’’ και χρησιμοποιούνται εξ αποστάσεως, ψυγεία, τηλεοράσεις άνοιγμα κλείσιμο φωτισμού, πλυντηρίου και άλλων ηλεκτρικών (ελεγχόμενων ηλεκτρονικά) συσκευών .... 

κι η μεταμόρφωση συνεχίζεται, με σκοπό να μας περάσουν στο δίκτυο σωμάτων…. Για αυτήν την επίτευξη, απαραίτητη προϋπόθεση, είναι η ενσωμάτωση μέσα στα βιολογικά σώματα των ανθρώπων στοιχεία, που πρώτα  θα κατορθώνουν τον γεωεντοπισμό, (gps, έμμεσα μέσω φερόμενων εξωτερικά τηλεφώνων ή ταυτότητος με τσιπάκι, και άμεσα ‘’καλύτερα’’ για αυτούς, εσωτερικά και χωρίς κενά ή ‘’λάθη’’, τελικό τσιπάρισμα / χάραγμα). Το επόμενο βήμα προόδου τους αλλά δικής μας έκπτωσης, είναι δι αυτών συντονισμός και τέλος συγχρονισμός, δλδ ελέγχου και επηρροής κατά το θέλημα τους. Το κατά πόσο είναι εφικτό εξαρτάται από το  κατά πόσο οικεία βουλήσει (εθελουσία πνευματοκατάληψη.... εθελούσια δαιμονοκατάληψη...) τους δίνουμε τα σχετικά δικαιώματα.... Ο  απόλυτος έλεγχος, (η μηχανικοποίηση / ρομποτοποίηση, οπότε και μηδενισμό κάθε ελευθερίας του ανθρώπου) όπως και στα μηχανήματα θα συμβεί όταν αντιστοιχηθεί μοναδικό ip ανά νευρώνα… (βίντεο) μέσω πλατφόρμας κατάλληλων συχνοτήτων όπως επιστημονικά και φιλολογικά (χαρακτηρισμένα ως συνωμοσιολογικά) φαίνεται πως υποβοηθά στο εγχείρημα τα 5G και επόμενα....

…ένα από τα εισαγόμενα στοιχεία, (μαζί με τα νανοστοιχεία), είναι  το γραφένιο που υπέχει θέση κεραίας.... (όπως φαίνεται στο σχήμα, στην θέση 4.)

Αυτό, ΔΕΝ εισάγεται ΜΟΝΟ με εμβολιασμό, αλλά και με φάρμακα (όπως το nurofen, οι μάσκες ''ποιότητος'' εξ αναπνοής... ) ή δυστυχώς και μέσω τροφών... (με πρωτεργάτες nestle, coca cola...).

Την όλη μελέτη της δικτύωσης (nanonetwork) μπορεί κάποιος να την κατεβάσει, από τον δεσμό .... 

Με αυτά τα δεδομένα και την δόλια και ύπουλη δράση, ο άνθρωπος είναι τόσο

Μωϋσής και η γη της Επαγγελίας

Υπήρξε μεγαλύτερος άνθρωπος από τον Προφήτη και Θεόπτη Μωϋσή που μιλούσε με τον Θεό πρόσωπο με πρόσωπο; Έχουμε άλλον άνθρωπο που να επιτέλεσε ο Θεός τόσα θαύματα δια του Μωϋσέως; Όχι!

Μπήκε ο Μωϋσής στη γη της Επαγγελίας;

Δεν μπήκε!

Και μάλιστα η τελευταία ενέργεια του Μωϋσέως, ήταν για τη δόξα του Θεού κατά κόσμου. Χτύπησε τη πέτρα, έβγαλε νερό, ποτίστηκε ολόκληρη η συναγωγή, στο τέλος όμως, του λέει ο Θεός:

– Δεν πρόκειται να πας στη γη της Επαγγελίας, διότι δεν Με τίμησες! Δεν το έκανες ακριβώς, όπως Εγώ σου είπα. Σου κάνω μια οικονομία να την δεις από μακριά.. Και τον ανέβασε σε ένα βουνό και είδε από μακριά που είναι ο η γη της Επαγγελίας.

Διότι στην τελευταία αυτή δοκιμασία του Μωϋσή, για να μείνει παράδειγμα στην αιωνιότητα, δεν τον είπε να χτυπήσει την πέτρα ως είθισται, που μέχρι τότε

Θεραπευτική Αγωγή της Ορθόδοξης Εκκλησίας

Όταν βαπτιστήκαμε λάβαμε το Άγιο Πνεύμα, και το Άγιο Χρίσμα λάβαμε ''πακέτο''. Όλα τα Χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Πήγε το Φως του Αγίου Πνεύματος μέσα στην βαθεια καρδία, στόν πάτο -πάτο, μέσα εκεί έχουμε ένα Εκκλησάκι πάνφωτο...

Δεν το βλέπουμε, γιατί από τις αμαρτίες είναι τυφλός ο νους, ο οφθαλμός της ψυχής. Οι αμαρτίες είναι μπάζα, που σκεπάζουν αυτό το αναμμένο κάρβουνο που σε όλους υπάρχει, αλλά δεν φαίνεται.

Με την εξομολόγηση αρχίζουμε να ξεμπαζώνουμε. Κατεβαίνει προς την καρδιά, προς τα κάτω η Χάρις και βλέπουμε σαν από προβολέα περισσότερο τον εαυτό μας.

Μας δείχνει η Χάρις και άλλα παλαιά αμαρτήματα, που ήταν στοιβαγμένα εκεί και τα είχαμε ξεχάσει ή δεν τα είχαμε σωστά αξιολογήσει. Αυτή την διαδικασία δεν πρέπει να την θεωρούμε σοκαριστική.

Είναι ένδειξη πνευματικής υγείας. Κατεβαίνει το τρυπάνι και βρίσκει και άλλα στρώματα μέχρι να φτάσουμε στον άνθρακα του βαπτίσματος.

Όταν ολοκληρωθεί η κάθαρση της καρδιάς από το ξεμπάζωμα της μετανοίας

Νείλος ο Ασκητής Κεφάλαια περί Προσευχής

Μετάφραση: Αρχιμ. Ευσεβίου Βίττη

Από το βιβλίο του Αρχιμ. Ευσεβίου Νίττη Εις ύψος νοητόν, Εκδόσεις Αποστολικής Διακονίας

Πρόλογος

Την ώρα, που με καίει ο πυρετός και με συνέχει η φλόγωση των ακαθάρτων παθών, με τονώνεις, όπως πάντα, καθώς πιάνω τα θεαγάπητα γράμματά σου παρηγορώντας το νού μου τον κατάκοπο, που σε ό,τι αισχρό περιδιαβάζει. Κι αυτό, γιατί εσύ μακάρια μιμήθηκες το μεγάλο καθηγητή και δάσκαλο. Καθόλου παράδοξο αυτό, γιατί δικό σου μερτικό είναι πάντα τα σπουδαία όπως ήταν του ευλογημένου Ιακώβ. Αφού δηλαδή δούλεψες καλά για χάρη της Ραχήλ και πήρες αντί γι’αυτήν τη Λεία (Γεν.κθ΄ 25), ζητάς τώρα κι εκείνη, που λαχταράς, γιατί ασφαλώς συμπλήρωσες κι αυτής τα εφτά χρόνια.

Εγώ δεν θα μπορούσα ν' αρνηθώ για λόγου μου, πως αν και κόπιασα όλη τη νύχτα, όμως δεν έχω πιάσει τίποτα. Μολοντούτο όταν, μια και μου το 'πες εσύ, πέταξα τα δίχτυα, ψάρεψα πλήθος ψάρια. Δε λέω βέβαια πως είναι μεγάλα, πάντως είναι εκατόν πενήντα τρία (πρβλ. Ιω.κα΄ 11). Και τα ’στειλα μέσ’ στο κοφίνι της αγάπης (αυτό μαρτυρούν τα ισάριθμα κεφάλαια) έχοντας έτσι εκτελέσει την προσταγή σου.

Σε θαυμάζω και ζηλεύω την εξαιρετική πρόθεση, που δείχνεις, αγαπώντας βαθιά τα κεφάλαια περί προσευχής. Γιατί δε λαχταράς απλώς αυτά, που χρωστούν σε χέρια την ύπαρξή τους και είναι γραμμένα με μελάνη, αλλά εκείνα, που είναι με ασφάλεια βαλμένα στο νού με τη βοήθεια της αγάπης και της αμνησικακίας. Επειδή όμως όλα έχουνε διπλό χαρακτήρα, δέξου και όσα σου στέλνω το ένα δίπλα στο άλλο σύμφωνα με όσα λέει ο σοφός Ιησούς του Σειράχ (Σοφ. Σει. μβ΄ 24) και νιώσε εκτός από το γράμμα και το πνεύμα τους, γιατί το νόημα πάει πριν από το γράμμα. Αν δηλαδή λείπει το νόημα ούτε και το γράμμα θα υπάρχει. Δύο λοιπόν είναι οι τρόποι προσευχής. Ο ένας είναι πρακτικός κι ο άλλος ενθεωρητικός. Το ίδιο συμβαίνει και με τους αριθμούς. Το ένα στοιχείο τους, είναι προφανές, είναι η ποσότητα. Το άλλο στοιχείο, το σημαινόμενο, είναι η ποιότητα. Έχοντας δηλαδή διαπραγματευθεί το θέμα της προσευχής σε εκατόν πενήντα τρία κεφάλαια σου έχω στείλει ευαγγελικό μισθό για να βρείς την τερπνότητα του συμβολικού αριθμού και το τριγωνικό και εξαγωγικό σχήμα, που υποδηλώνει ταυτόχρονα από τη μια μεριά ευσέβεια γεμάτη γνώση της αγίας Τριάδος και από

προτυπώσεις του Σταυρού στην ΠΔ, προτάσεις ζωής σαν πολίτευμά Του, για κάθε εποχή και κάθε σταυροφόρο…

λίγα ίχνη, από τα πολλά....

Είναι η αγάπη και η αλήθεια ‘’σταυρός’’, με κάθετο σκέλος την αλήθεια, που εκ της γης ανατέλλει (Ι) και η αγάπη μια αγκαλιά, σαν τα οριζόντια απλωμένα επί Σταυρού χέρια Του Κυρίου, που πάντα τα έθνη καλεί εις ενότητα. Μέσα στην ελευθερία μας, δεν ανταποκρίνονται ούτε όλα τα έθνη ούτε όλοι οι άνθρωποι  Είναι ο φυσικοπνευματικός μεταβολισμός * [μεταβολισμός (3)] σταυρός, που ‘’θέλει’’ όχι μόνο την σωματική τροφή που βοηθά την βιολογική, αλλά ιδίως την πνευματική και που καθορίζει την αιώνια. Πρόταση για κάθε εποχή, για κάθε άνθρωπο, αφού... ο τετραδιάστατος χωροχρόνος είναι σταυροειδούς μορφής, με κάθετο σκέλος τον χώρο και οριζόντιο τον χρόνο…. που σηματοδοτεί τον φερόμενο σταυρό σε κάθε χωροχρονικά διαβιούντα, άσχετα με την συμπάθεια ή αντιπάθεια, αποδοχή ή αδιαφορία, όχι απλά επειδή τον φέρει, αλλά περισσότερο επειδή τον βιώνει. 

Αφήνει το ίχνος του Σταυρού στην πορεία του ισραήλ (κατά την διάταξη των 12 φυλών στην έρημο) και το οποίο δεν αφορά το τότε ‘’κράτος’’, αλλά διαχρονικά, ως μεταφρασμένο, κάθε νου ορώμενο τω Θεώ, αν θέλει να γίνει λαός Του. Μια συνοδοιπορία Λόγου και λόγων [λαό Του (1), διαχρονικά με τις δικές Του προϋποθέσεις και ΑΝ θέλουμε να είμαστε ναός Του, πέραν εποχών και τίτλων περιούσιων.... περί της ουσίας...] εκτός του εξ αιγύπτου εκάλεσα τον υιό μου και τον Σταυρό, μαζί με την ''εσταυρωμένη'' στο θείο θέλημα Θεοτόκο [με τα τέλεια όρια της προσευχής (άνω, κεφαλή κορωνίδα) βάση κάτω νηστεία, ακρόαση και τήρηση (δεξιά και αριστερά)], ως πύρινος στύλος (κάθετη διάσταση) και σκέπη σαν νεφέλη (οριζόντια) σύνολο πάλι ζωοποιός σταυρός... [Χαῖρε, πύρινε στῦλε, ὁδηγῶν τους ἐν σκότει, χαῖρε, σκέπη του κόσμου, πλατυτέρα νεφέλης (στον οίκο Λ)]. 

Κι η πορεία από την αίγυπτο (και αιχμαλωσία) προς τους αγίους τόπους (και

Ἡδονὴ καὶ ὀδύνη ( Ὅσιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογιτής)

«Ὁ Θεός, ὁ ὁποῖος δημιούργησε τὴν ἀνθρώπινη φύση, δὲν ἔβαλε μέσα της ἡδονή» –μὴν τὸ παρεξηγήσετε, ἀκοῦστε πῶς τὸ ἑρμηνεύει– «ἀλλὰ κάποια νοερὴ δύναμη πρὸς ἡδονή». Εἴμαστε γεμάτοι ἀπὸ αἰσθήσεις. Βλέπουμε, ἀκοῦμε, αἰσθανόμαστε τὰ πάντα, ὅλα εἶναι αἰσθήσεις.

Οἱ αἰσθήσεις εἶναι ἀπ’ τὸν Θεό, ἀλλὰ ὁ Θεός δὲν ἔδωσε ἡδονὴ στὴν κάθε αἴσθηση. Προσέξτε, ἔδωσε κίνηση πρὸς ἡδονὴ πρὸς τὸν Θεό.

Ὁ ἄνθρωπος ἔχει μέσα του τὴν κίνηση πρὸς ἡδονή, ἀλλὰ τί ἡδονή; Αὐτὴ ἡ ἡδονὴ τοῦ «ἐρᾶσθαι τὸν Θεόν», λέει ὁ Μάξιμος, νὰ ἀγαπᾶς τὸν Θεό.

Ἂν ἡ κίνηση γιὰ ἡδονὴ δὲν πάει στὸν Θεό, ὑπάρχει ὅμως μέσα, τότε στρέφεται καὶ γίνεται ἡδονὴ τῶν αἰσθήσεων καὶ ἐκεῖ ἀρχίζει ἡ ἁμαρτία.

Βλέπετε, καίριο σημεῖο αὐτὸ σὲ μιὰ ψυχοθεραπευτικὴ διαδικασία. Μάλιστα τονίζει ὁ Μάξιμος ὅτι ἐπειδὴ εἶδε ὁ Θεὸς πὼς ὁ ἄνθρωπος ἔτρεψε ὅλη τὴν ἡδονή, τὴν κίνηση πρὸς ἡδονὴ ποὺ εἶχε πρὸς τὸν Θεό, τὴν ἔτρεψε τώρα πρὸς τὶς αἰσθήσεις του, ὁ Θεὸς ἔβαλε ἕνα φάρμακο καὶ ἕνα θεραπευτήριο, σπουδαῖο θεραπευτήριο, ἔβαλε τὴν ὀδύνη, ὅπου μὲς τὴν ὀδύνη καὶ τὸν πόνο ἡ ἡδονὴ ποὺ πάει νὰ ξεσπάσει,

νὰ γίνει κάτι κυρίαρχο, ἀρχίζει καὶ ὑποτάσσεται.

Ἦρθε ἡ ὀδύνη καὶ καλύπτει τὴν ἡδονὴ τοῦ ἀνθρώπου.

περιεχόμενα 12ς

Εισαγωγή  

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ   12ς 

Η μεγαλύτερη αμάθεια είναι να μη γνωρίζουμε τον Θεό (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς) 

το καλύτερο κήρυγμα 

Ευχή του Οσίου Θαλασσίου 

ο τελικός σκοπός κάθε ανθρώπινης προσπάθειας αγ Νικολάου Καβάσιλα 

το βαθύτερο νόημα του ‘’μάννα’’ εξ ουρανού 

η μυροβλύζουσα κόγχη του ιερού 

μέγας Κωνσταντίνος και Πόλις (π.Ανανίας Κουστένης) 

αγ Κωνσταντίνος αγ Ελένη και Πόλις... 

Ύμνος Στην εικόνα της Θεοτόκου της Οδηγήτριας! 

οπτασία του γερ.Φιλόθεου Ζερβάκου 

προσκομιδή....

...Και τα κόλλυβα είναι καλά και τα πρόσφορα είναι καλά, αλλά εκείνο το οποίο χρειάζεται είναι να δοθούν τα ονόματα στη Θεία Λειτουργία. Όχι απλώς στο Τρισάγιο που θα κάνει ο ιερέας...

...Το Τρισάγιο γίνεται και πρέπει να γίνει.

Να δοθούν τα ονόματα και στην προσκομιδή να τον μνημονεύσει τον καθένα χωριστά ο ιερέας και να βγει μερίδα για τον καθένα.

Και μετά τον καθαγιασμό κατά τη συστολή οι μερίδες, που θα λέγαμε ότι είναι οι ψυχές των κεκοιμημένων που μνημονεύθηκαν, θα μπουν μέσα στο άγιο Ποτήριο, μέσα στο αίμα του Κυρίου.

Αναφέραμε κι άλλη φορά αυτό που αναγράφεται στην Αποκάλυψη: Όταν είδε ο ευαγγελιστής Ιωάννης στον ουρανό πλήθος ανθρώπων ντυμένους λευκές στολές, τον ρώτησε ένας από τους πρεσβυτέρους: «Ποιοι είναι αυτοί;»

Ο ευαγγελιστής του απάντησε «σύ γνωρίζεις» και του λέει ο πρεσβύτερος ότι αυτοί είναι εκείνοι οι όποιοι έρχονται «εκ της θλίψεως της μεγάλης, και έπλυναν

Π(Υ)Ρ, (Υ)ΔΩΡ και το εν χώναις θαύμα (6/9) …

Είναι το πυρ και το ύδωρ, δύο από τα τέσσερα δομικά στοιχεία της φύσης, που σαν μεταίχμιο, [μαζί με τα άλλα δύο Γ(Η) και Α(Η)Ρ] που αποδεικνύουν καθ’ημέραν και θα αποδείξουν στην κρίση, κατά πόσο καταφέραμε να γίνουμε υιοί ή παραμείναμε δούλοι και νήπια. Κατά πόσο από την διαχείριση της φύσης μας, την ανυψώσαμε ή την καταποντίσαμε . Κατά πόσο φορτώσαμε, ‘’γεμίσαμε’’ * σαν δοχείο, την ΓΗ μας με Ήλιο και την ζωή μας με ορθοδοξία (ΑΗΡ) και ορθοπραξία.  Στο εν χώναις θαύμα του αρχιστρατήγου Μιχαήλ, πολύ θα ήθελε το ύδωρ να μας καταπιεί σαν χοάνη (χωνί)… ο δε καλός Θεός, δια του αρχαγγέλου Του, από την προσευχητική (με υψωμένα χέρια και σχηματικά Υ) στάση του αγίου, το αποσόβησε. 

Ομόρροπα ο π.Κλεόπα Ηλίε στο ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ π. ΚΛΕΟΠΑ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ, πάλι με προσευχή… σώζεται… »Να δεις εσύ τι προσευχή κάνεις, όταν βλέπεις το νοητό δράκοντα έξω απ’ την πόρτα σου! Όταν κοίταξα πάλι έξω, είδα ότι με τη δύναμη του Χριστού απομακρύνθηκαν. Δίπλα στη σπηλιά μου ήταν μια βαθιά χαράδρα· μέσα σ’ αυτή πήγε κι έπεσε εκείνο το ακάθαρτο πνεύμα. Αλλά, πώς έπεσε; Όταν έφτασε εκεί στο χείλος της χαράδρας, μαζί με το φανταστικό τανκς, έκανε τρεις κύκλους γύρω από τον εαυτό του κι έπεσε στο κενό κάνοντας δυνατό κρότο. Αυτός ο κρότος ακουγόταν μέσα στ’ αυτιά μου ίσαμε την άλλη νύχτα, δηλαδή για

νουθεσίες αγίου

"Τί ἐγρήγορση χρειάζεται! Τὸ ἀνέβασμα στὴν πνευματικὴ ζωὴ εἶναι σὰν τὸ ἀνέβασμα σὲ μιὰ κυκλικὴ σκάλα ποὺ δὲν ἔχει κάγκελα."

Γιατί, Γέροντα, ἐνῶ πρῶτα δὲν ἔβλεπα τὰ ἐλαττώματα τῶν ἄλλων, τώρα τὰ βλέπω καὶ κατακρίνω;

– Τώρα βλέπεις τὰ ἐλαττώματα τῶν ἄλλων, γιατὶ δὲν βλέπεις τὰ δικά σου.

– Ἀπὸ ποῦ προέρχονται, Γέροντα, οἱ λογισμοὶ κατακρίσεως;

– Ἀπὸ τὴν ἰδέα ποὺ ἔχουμε γιὰ τὸν ἑαυτό μας – δηλαδὴ ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνεια

– καὶ ἀπὸ τὴν τάση νὰ δικαιολογοῦμε τὸν ἑαυτό μας.

– Γέροντα, ἡ κατάκριση ἔχει ἔλλειψη ἀγάπης;

– Ἔμ, τί ἔχει; Καὶ ἔλλειψη ἀγάπης ἔχει καὶ ἀναίδεια ἔχει.

Ὅταν δὲν ἔχης ἀγάπη, δὲν βλέπεις μὲ ἐπιείκεια τὰ λάθη τῶν ἄλλων, ὁπότε τοὺς ταπεινώνεις μέσα σου καὶ τοὺς κατακρίνεις. Πάει μετὰ τὸ ταγκαλάκι καὶ τοὺς βάζει νὰ κάνουν καὶ ἄλλο σφάλμα· τὸ βλέπεις ἐσύ, τοὺς κατακρίνεις πάλι καὶ ὕστερα συμπεριφέρεσαι μὲ ἀναίδεια.

Γέροντα, συχνὰ πέφτω καὶ στὴν γαστριμαργία.

– Κοίταξε, ἐκεῖνο ποὺ τώρα πρέπει νὰ προσέξης πολὺ εἶναι ἡ κατάκριση.

από την δυσώδη κόλαση στον ευωδιαστό παράδεισο…

…“Την πήρα την απόφαση, ό,τι κι αν γίνει, θα πάω στο Όρος!” , είπε ο Βασίλης. 

Δεν κατάλαβε πως, βυθισμένος στο συλλογισμό του, τα τελευταία λόγια τα είπε δυνατά. Μα εκείνη ούτε καν πρόσεχε! Συνέχισε την απασχόληση της στον καθρέφτη, γιατί και απόψε πάλι θα 'βγαινε.... 

Αυτό συνέβαινε κάθε βράδυ. Μόλις έπαιρνε να σουρωπώνει, η μάνα του έφευγε. Και οι παρέες, άφθονες και ... ποικίλλες. Την όμορφη νέα χήρα, βλέπεις, την προτιμούσαν για παρέα όλοι οι “ελεύθεροι” στην πόλη. Έφτανε μια φευγαλέα ματιά να της ρίξει κανείς και να μείνει μαγνητισμένος απ’ τα “φαινόμενα κάλλη” της. Κι εκείνη, άλλωστε, δεν άντεχε πια με τη σκέψη του εδώ και δυο χρόνια “φευγάτου” άντρα της. Εκείνου η καρδιά, ξαφνικά μια νύχτα, σταμάτησε και πήγε για το “απάνω ταξίδι”, όπως έλεγε κι ένας θείος του ορφανού πια δεκαεννιάχρονου Βασίλη. 

Το άλλο πρωί, ο ήρεμος, αποφασισμένος πια, έφηβος, άφησε ένα σημείωμα στη μητέρα του, που κοιμόταν, φορτώθηκε ένα σακίδιο και κατηφόρισε για το σταθμό λεωφορείων. 

Ο μεσήλικας ξερακιανός μοναχός μπήκε τελευταίος στην τράπεζα της Μονής. Κάθισε στην άκρη του πάγκου, απέναντι από δυο-τρεις επισκέπτες, δίπλα στον αρχοντάρη, τον γέροντα Αντώνιο. Οι φιλοξενούμενοι τον κοίταξαν περίεργα. Ο

αρχή ινδίκτου και αρχή θεραπείας…

στο σημερινό ευαγγέλιο (1) (της 1 σεπ και αρχής ινδίκτου) αναφέρει το… Σήμερον πεπλήρωται ἡ γραφὴ αὕτη ἐν τοῖς ὠσὶν ὑμῶν. αλλά και το κηρύξαι ἐνιαυτὸν Κυρίου δεκτόν.  

Το εκκλησιαστικό ‘’σήμερον’’ δεν είναι μια στενή και περιορισμένη χρονική περίοδος, αλλά κατάσταση υπερβατική, που για να ισχύσει χρειάζονται προϋποθέσεις, όπως για την Γέννηση ο ευαγγελισμός, για την ανάσταση η σταύρωση….. Για να πληρωθεί η γραφή της 1 σεπ απαιτείται η προεργασία που αναφέρθηκε την προηγούμενη ημέρα (31 αυγ) και στο απολυτίκιο της Παναγίας…. ἐπὶ σοὶ γὰρ καὶ φύσις καινοτομεῖται καὶ χρόνος. 

Έτσι, για νάχουμε ‘’νέο’’ χρόνο, καινοτομία, ανακαίνιση φύσης και χρόνου και ευάρεστο και δεκτό από τον καλό Θεό ενιαυτό (κύκλο ή ευστοχότερα έλικα), προαπαιτείται η χάρις και η σκέπη και η ενέργεια Της Θεοτόκου. 

Το έμπρακτο σκέλος του δεκτού ενιαυτού, το αναφέρει ο απ.Παύλος στον απόστολο (3) της ίδιας ημέρας (1/9) 

Αρχίζει Ο Ιωάννης Πρόδρομος το κήρυγμά του με το μετανοείτε (Ματθ.γ’2), αρχίζει και Ο Κύριος πάλι με το ίδιο (Ματθ.δ΄17).  Με αυτό το σκεπτικό και

σκληρόκαρδη κριτική....

Αυτός που εξετάζει και ασχολείται με τα παραπτώματα των άλλων με σκληρότητα δεν θα απολαύσει ποτέ καμμιά επιείκεια και συγχώρηση για τα δικά του αμαρτήματα.

Διότι ο Θεός θα αποφασίσει για τον καθένα μας όχι μόνο ανάλογα με το είδος των αμαρτημάτων μας αλλά και ανάλογα με την κρίση που κάμνεις εσύ, άνθρωπε, για τις πράξεις των άλλων.

Γι’ αυτό και προτρέπει και λέγει προς όλους: “Μη κρίνετε για να μη κριθείτε”.

Διότι κάθε αμάρτημα δε θα παρουσιαστή την ώρα της παγκόσμιας Κρίσης όπως έγινε μόνο, αλλά θα προστεθεί σ’ αυτό απαραίτητα και η κριτική που έγινε από μέρους σου προς το σύνδουλο και συνάνθρωπό σου.

Διότι όπως αυτός που είναι φιλάνθρωπος και πράος και εκδηλώνει συμπάθεια και συγχωρεί τον άλλο περικόπτει τον περισσότερο όγκο των αμαρτημάτων του, έτσι αντιθέτως και αυτός που κρίνει και κατακρίνει με πικρή διάθεση και σκληρότητα τους άλλους μεγαλώνει πολύ περισσότερο τα δικά του αμαρτήματα.

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Λόγος Ε΄ εις τους Ανδριάντας, ΕΠΕ 32, 42.

---

[2 ἐν ᾧ γὰρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, καὶ ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν. (Ματθ.ζ')]

απειλές….

…όσο περνάει ο καιρός και με την κραταίωση στην ενημέρωση του κόσμου από τα (ελεγχόμενα από μισανθρώπους) ΜΜΕ, τόσο ο άνθρωπος απειλείται από τον θάνατο. 

Μια πρώτη αιχμή είναι ο τρόμος που προξενούν με τον βιολογικό θάνατο, μέσω ασθενειών, πολέμων, εμβολίων προς μείωση πληθυσμού για το ‘’καλό’’ της ανθρωπότητος. Με κάθε ευκαιρία, τα προβάλλουν με αλαζονεία και δεν κρύβουν τα σχέδιά τους… κι όμως υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που εμπιστεύονται αυτούς και τις ‘’φυτευτές’’ από την ΝΤΠ, υποχείριες κυβερνήσεις (σχεδόν) όλων των κρατών. 

Αιτίες αυτού του ‘’σκοτισμού’’ είναι τα ΤΡΙΑ “A” όπως τα σημειώνει ο αγ.Ιάκωβος Τσαλίκης,  ΑΜΑΡΤΙΑ- ΑΠΙΣΤΙΑ- ΑΣΕΒΕΙΑ (εξηγώντας ότι) αυτά τα ΤΡΙΑ (Α) είναι η πυρηνική γόμωση της πλανητικής καταστροφής και εμείς εμμένουμε σε αυτά και τα λιπαίνουμε με την πονηριά, την αδιαφορία και την καλοπέραση. (με αφορμή τα ΤΡΙΑ “A” του ΟΣΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ του Τσαλίκη) 

Ενεργεί το καθελκτικό τους πεντάκτινο ενάντια στην φύση και στον άνθρωπο,

ευχή - αγ.Ιωσήφ ο ησυχαστής

"Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον σκεπάζει τὴν ψυχὴν ποὺ εὔχεται. Εἰσέρχεται μέχρι τὰ βάθη τῆς ψυχῆς, ἐλέγχει ὅλον τὸν ἐσωτερικὸν κόσμον τῆς ψυχῆς καὶ τὸν κατευθύνει πρὸς τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ τὸ Ἅγιον. Τότε μόνον ἡ ψυχὴ ἔχει τὴν δύναμι, νὰ εἴπῃ μαζὺ μὲ τὸν Προφήτην. «Εὐλόγει ἡ ψυχὴ μου τὸν Κύριον καὶ πάντα τὰ ἐντός μου, τὸ ὄνομα τὸ Ἅγιον αὐτοῦ» (Ψαλ. 102, 1). Λέγε λοιπὸν τὴν εὐχὴν διὰ νὰ ἔχῃς τὴν σκέπην τοῦ Ἁγίου Πνεύματος."

Ὁσίου Ἰωσὴφ τοῦ Ἡσυχαστοῦ.

νέφος, νεφέλη και Νεφέλη…

Κυκλοφορεί κάθε χρόνο, αυτές τις ημέρες στο διαδίκτυο μια υπέροχη και γνωστή σε όλους μας, περιγραφή της Θεοτόκου, η οποία αποδίδεται στον Άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη.

Πραγματικά υπέροχη!!! 

Πλην όμως προκύπτει ένα ερώτημα, εάν πράγματι αυτή η περιγραφή ανήκει όντως στον Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη ή σε κάποιον άγνωστο. 

Ποιό είναι αυτό το ερώτημα; 

Η Παράδοση της Εκκλησίας λέγει ότι η Θεοτόκος Κοιμήθηκε σε ηλικία 59 ετών, το έτος 44 μ.Χ δηλαδή έντεκα χρόνια μετά την Σταύρωση, Ανάσταση και Ανάληψη του Χριστού. 

Ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης σύμφωνα με το ΙΖ΄ Κεφ. των Πράξεων των Αποστόλων γνώρισε την Χριστιανική Πίστη από την επίσκεψη του Αποστόλου Παύλου στην Αθήνα, το έτος 51 ή 52 μ.Χ. 

Δηλαδή 7- 8 χρόνια μετά την Κοίμηση της Θεοτόκου. 

Οι χρονολογίες μας μπερδεύουν. Ο Απόστολος Παύλος σίγουρα το 51 ήταν στη Βέροια και μετά κατέβηκε στην Αθήνα. 

Μήπως γίνεται κάποιο λάθος στην κατά Παράδοση ηλικία της Θεοτόκου κατά την Κοίμηση της ή κάτι άλλο συμβαίνει; (από Χρήστος Κλητσινάρης)  

--- 

το ιστορικό σκέλος με πλήθος λεπτομερειών και χρονολογιών, μπορεί κάποιος να βρει και ακούσει και θαυμάσει, στο βίντεο / ομιλία του π.Ευάγγελου Τι γιορτάζουμε τον Δεκαπενταύγουστο ... 

---

δυο σκέψεις σχετικές… όχι σαν την λύση του τεθέντος ''λογικού'' προβληματισμού, αλλά σαν φυσική, μεταφυσική και πνευματική ανάπτυξη…

πίστη, δυσπιστία και πνευματικός κόσμος…

"Σ’ αυτούς που δυσπιστούν, αμφιβάλλουν και αμφισβητούν και τα σκέφτονται μόνο με τη λογική και δεν είναι ανοιχτοί στον Θεό, ο Θεός  δεν εμφανίζεται. 

Σε κλειδωμένες ψυχές ο Θεός δεν εισέρχεται, δεν εκβιάζει, δεν παραβιάζει. Αντίθετα, σε αυτούς που έχουν πίστη απλή, ο Θεός εμφανίζεται και χαρίζει το άκτιστον φως Του. Το δίδει πλούσια και στην εδώ ζωή και πολύ περισσότερο στην άλλη. 

Η καρδιά σας να είναι απλή κι αγαθή. Δεν υπάρχει ανώτερο πράγμα απ’ αυτό που λέγεται μετάνοια και εξομολόγηση. Αυτό το μυστήριο  είναι η προσφορά της αγάπης του Θεού στον άνθρωπο. (Βίος και λόγοι Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Ιερά Μονή Χρυσοπηγής Χανιά,2003.). 

Χωρiς τη μετάνοια...την ταπείνωση δεν φεύγει το βαθύ πέπλο που σκεπάζει τη νοερά αίσθηση που "ατενίζει" τον Θεόν... 

Η νοερά αίσθηση "παρουσιάζει τον Θεόν". Χωρίς αυτήν... ο άνθρωπος νομίζει ότι μόνο η διανοητικότητα υπάρχει ενώ στην πραγματικότητα... ειναι τυφλός στον πνευματικό κόσμο... 

--- 

Το Πνεύμα το Άγιον (στον τύπο του πατριάρχη Ιακώβ) ‘’γεννά’’ από την δούλη

ὁ ἔξυπνος καί συνετός καπετάνιος καί κυβερνήτης τοῦ ἑαυτοῦ του...

Είναι τελείως αδύνατον η θάλασσα να μένει επί πολύ χρονικό διάστημα ίδια. Διότι αυτήν που τώρα είναι ομαλή, ακύμαντη και ακίνητη ύστερα από λίγο θα την δεις ανώμαλη και ορμητική εξ αιτίας βίαιων ανέμων. Αλλά και αυτήν που είναι άγρια και αναβράζει από την θαλασσοταραχή, γρήγορα θα την δεις να την σκεπάζει και να την στρώνει βαθειά γαλήνη.

Έτσι ακριβώς και οι καταστάσεις της ζωής μας μεταβάλλονται εύκολα και προς το ήρεμο και προς το άγριο.

Γι’ αυτό χρειάζεται να υπάρχει μέσα μας καλός κυβερνήτης: ώστε και στις γαλήνιες και ήρεμες περιστάσεις της ζωής και όταν όλα τα θέματα της ζωής του κυλούν ήρεμα και κανονικά, να περιμένει τις μεταβολές προς τα δυσάρεστα και δύσκολα και να μην επαναπαύεται με τα ήρεμα παρόντα σαν να είναι αιώνια και αθάνατα.

Αλλά και στην πιο θλιβερή κατάσταση της ζωής του να μην απελπίζεται ούτε να κυριεύεται από πολύ μεγάλη λύπη και βύθιση τελικά στο πέλαγος της απελπισίας…

Αυτός λοιπόν είναι ο έξυπνος και συνετός καπετάνιος και κυβερνήτης του εαυτού του, αυτός ο οποίος ούτε υπερηφανεύεται και καυχάται στις ευχάριστες περιστάσεις, ούτε καταπίπτει και μελαγχολεί στις ώρες των συμφορών και των δοκιμασιών.

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

ιερωσύνη και εξομολόγηση...

Αν είσαι ιερέας φρόντισε στην εξομολόγηση να μην συντρίβεις το πρόσωπο του εξομολογούμενου χάριν των ιερών κανόνων.

Πριν να εκφράσεις την γνώμη σου θυμήσου το μέγεθος της δικής σου αδυναμίας και αμαρτωλότητας.

Πριν βάλεις κάποιο επιτίμιο προσπάθησε να καταλάβεις τις ψυχικές, σωματικές και πνευματικές του δυνατότητες.

Πρόσεξε να μην τραυματίσεις την ευαίσθητη ψυχή του και τον απομακρύνεις από τον Θεό.

Μην ξεχνάς ότι είσαι θεραπευτής και όχι δικαστής.

Ο Θεός δεν σου ζητά να ανακρίνεις με θρησκευτικά κριτήρια τον πιστό αλλά να του αποκαλύψεις την Αγάπη Του...

επίγεια ζωή.... και ''αγαθά'' (αγ.Ιγνάτιος μπριατσανίνωφ)

Ἀδελφοί, ἂς ἐξετάσουμε τὴν ἐπίγεια ζωὴ μας ἀντικειμενικά, ἀμερόληπτα, ὑπὸ τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου. Εἶναι μηδαμινή, ἕνα τίποτε.

Ὅλα της τὰ ἀγαθὰ ἀφαιροῦνται μέ τὸν θάνατο, ἀλλὰ συχνὰ καὶ πολὺ πρὶν ἀπὸ τὸν θάνατο μέ ποικίλες, ἀπροσδόκητες καταστάσεις

Αὐτὰ τὰ φθαρτά, τὰ τόσο γρήγορα ἐξαφανιζόμενα ἀγαθά, δέν ἀξίζουν νά ὀνομάζωνται ἀγαθά. Στή πραγματικότητα εἶναι ἀπάτες καὶ παγίδες

Ὅσοι κολλοῦν καὶ βυθίζονται στίς παγίδες αὐτές, καὶ συλλαμβάνονται ἀπὸ αὐτές, ἀποστεροῦνται ἀπὸ τὰ ἀληθινά, τὰ αἰώνια, τὰ οὐράνια, πνευματικὰ ἀγαθά, ποὺ ἀποκτοῦμε ὅταν πιστεύουμε στόν Χριστὸ καὶ Τὸν ἀκολουθοῦμε στή μυστικὴ ὁδό τῆς εὐαγγελικῆς ζωῆς.

Θὰ μᾶς προδώσουν, ἀδελφοί, ὁπωσδήποτε θὰ μᾶς προδώσουν ὅλα τὰ φθαρτὰ ἀγαθά.

Τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πάμπλουτους θὰ τοὺς προδώσει ὁ πλοῦτος τους, τοὺς ἐνδόξους ἡ δόξα τους, τοὺς νέους ἡ νεότητα τους, τοὺς σοφοὺς ἡ σοφία τους.

Ἕνα μόνον αἰώνιο καὶ οὐσιῶδες ἀγαθὸ μπορεῖ νά ἀποκτήσει ὁ ἄνθρωπος κατὰ τὴ διέλευση του ἀπὸ τὴ γῆ.

Αὐτὸ εἶναι ἡ ἀληθὴς γνώση τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ συμφιλίωση του μέ τὸν Θεό, τὴν ὁποία χαρίζει ὁ Χριστός. Γιά νά λάβει ὅμως κανεὶς τὰ κορυφαῖα καὶ ὑπέρτατα αὐτὰ ἀγαθά, πρέπει νά ἐγκαταλείψει τὴν ἁμαρτωλὴ ζωὴ καὶ νά τὴν μισήσει.

Άγιος Ιγνάτιος Αλεξάνδροβιτς Μπριαντσιανίνωφ

---

Όταν Ξημερώσει η Ημέρα της Αφύπνισης… Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

η έξω και η έσω πραγματικότητα… (η βιολογική ζωή και η Ζωή της ψυχής)

Πολλοί δογματίζουν ότι εκ του μηδενός προήλθαμε και στο μηδέν θα καταλήξουμε, θεωρούντες την παρούσα (βιολογική) ζωή αρχή και τέλος. Σαν να γεννηθήκαμε για να πεθάνουμε. Το επόμενο αυτών των σκέψεων καθορίζει μια άλλη νοοτροπία …φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔριον γὰρ ἀποθνήσκομεν. (Α’Κορ.ιε’32) την οποία Ο Κύριος χαρακτηρίζει σαν αφροσύνη… [19 καὶ ἐρῶ τῇ ψυχῇ μου· ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου. 20 εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Θεός· ἄφρον, ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· ἃ δὲ ἡτοίμασας τίνι ἔσται; 21 οὕτως ὁ θησαυρίζων ἑαυτῷ, καὶ μὴ εἰς Θεὸν πλουτῶν. … (Λουκ.ιβ’)]. 

Παρόλα αυτά, οι τοιουτοτρόπως φιλοσοφούντες, δεν έχουν και άδικο σαν αφετηρία, αφού Σὺ ἐκ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ εἶναι ἡμᾶς παρήγαγες… αλλά το τέρμα του μηδενός δεν μας αναλογεί. Είμαστε ημιευθείες (κι όχι ευθείες χωρίς αρχή και τέλος) με αρχή μεν, αλλά χωρίς τέλος. Αιώνιοι… 

…‘’κρύβεται’’ καλά (για λόγους ελευθερίας επιλογών) Ο Αόρατος (Τριαδικός) Ένας που εκ του μηδενός  παρήγαγε το είναι μας (Εκ του μη όντος στο είναι… ), με αποτέλεσμα να μην γίνεται με βία, πιστευτός. 

Από τα

ΕΝΑ

ΕΙΝΑΙ

…πρέπει να εντοπίσουμε μέσα μας αυτά τα δύο Ι, που καλούμαστε με ελευθερία να ακολουθήσουμε. Το Ι της κεντρομόλου (και επιστροφής από το ‘’μηδέν’’ στο ΕΝΑ) ως δρόμο, Ιησού και αντίστοιχα το Ι της φυγοκέντρου (ι’ τάγμα δαιμόνων) που απομακρύνει τον άνθρωπο από τον Θεό και Φως και Ζωή, πρακτικά και θεωρητικά, οδηγώντας τον άνθρωπο στο μηδέν και απώλεια. [δύο αγιογραφικές αναφορές ως ''αστραπή'' (ϟ) Του Ενός που φαίνεται από ανατολών έως δυσμάς (Ματθ.κδ’ 27) και του άλλου (Λουκ.ι’18) …εθεώρουν τον σατανάν ως αστραπήν εκ του ουρανού πεσόντα ...θέλοντας διαχρονικά να παρασέρνει τους ανθρώπους προς απώλεια]. Με εμάς, να ακολουθούμε στην αστραπιαία μας διέλευση επί γης, όποιαν αστραπή ''αγαπήσαμε'' υπηρετήσαμε, φωτιστήκαμε εξ αυτής... Ο άνθρωπος δεν υπάρχει (υπό

το θέλημα το εμόν και το Σον….

Λέγει ο Αββάς Ισίδωρος: … "Απ' όλα τα πάθη, το φοβερότερο είναι να ακολουθεί κανείς την καρδιά του, να υπακούει δηλαδή στο θέλημά του και όχι στον Νόμο του Θεού. Αυτό το πάθος στην αρχή μεν δείχνει ότι αναπαύει κάπως ψυχικά τον άνθρωπο, ύστερα όμως την οδηγεί στην κατάθλιψη, επειδή αγνόησε το μυστήριο της Θείας Οικονομίας και δεν βρήκε το δρόμο του Θεού, για να την ακολουθήσει." 

Μια καρδιά, ένας νους (με τα δικά του σχήματα και δικαιολογίες) ένας εαυτός περιχαρακωμένος στο γενηθήτω το θέλημά ΜΟΥ, που λειτουργεί κατά Αυτού και ε-αυτού, της εικόνος Αυτού. Κάπως αυτοχειρών… 

Διαβάζουμε (και μακάρι να το κατανοούμε και συμ-φωνούμε… ) … ημάρτομεν γαρ και ηνομήσαμεν, και ουκ εσμέν άξιοι άραι τα όμματα ημών και βλέψαι εις το ύψος του ουρανού· διότι κατελίπομεν την οδόν της δικαιοσύνης σου και επορεύθημεν εν τοις θελήμασι των καρδιών ημών. Αλλ’ ικετεύομεν την σην ανείκαστον αγαθότητα· φείσαι ημών, Κύριε, κατά το πλήθος του ελέους σου, και σώσον ημάς δια το όνομά σου το άγιον, ότι έξέλιπον εν ματαιότητι αι ημέραι ημών· .... (θ' ώρα)... 

με χαρακτηριστικό της θ’ ώρας την σταύρωση, με λίγη αυτογνωσία, καταλαβαίνουμε πως δεν σταυρωθήκαμε.... δεν σταυρωνόμαστε δεν

ευφροσύνη...

«Τιθέσθω… εν φαιδρώ τω προσώπω, ίνα δως ευφροσύνην τω σοι διαλεγομένω».

Έτσι εγώ δεν ξεύρω τι πόνο έχεις εσύ και εσύ δεν ξεύρεις τι πόνο έχω εγώ.

Μπορεί να γελώ, να φωνάζω, να παίζω, αλλά κατά βάθος πονώ και γελώ και φωνάζω, για να σκεπάσω την λύπη μου.

Γι’ αυτό δώσε στον άλλον πρώτα ένα χαμόγελο.

Και συνεχίζει: «Τιθέσθω… εν φαιδρώ τω προσώπω, ίνα δως ευφροσύνην τω σοι διαλεγομένω».

Αφού κάνης τον άλλον να χαμογελάση, το πρόσωπό σου ας μη σταματήση να είναι χαμογελαστό• αυτό σημαίνει «εν φαιδρώ τω προσώπω».

Ήλιος ολόλαμπρος να είναι το πρόσωπό σου, ώστε και κατά την συζήτησι που θα κάνης να συνεχίζη να νοιώθη την ίδια ευφροσύνη.

«Εν παντί κατορθώματι του πλησίον σου ευφραίνου»• για όποιο κατόρθωμα και χάρισμα έχει ο πλησίον, να χαίρεσαι μαζί του.

«Σα γάρ εισι τα εκείνου κατορθώματα, ως και τα σα εκείνου».

Να γίνεσθε ο ένας συμμέτοχος του άλλου.

Με αυτόν τον τρόπο γίνεται η συνάντησις των μοναχών και των εγγάμων, των αγίων και των αμαρτωλών, μέσα σε αυτόν τον κοινωνικό στίβο, ώστε να μας δίνη το δικαίωμα και την δυνατότητα να κάνωμε προσευχή.

Και όταν κάνωμε προσευχή, λέγοντας την ευχή, βάζομε όλους τους ανθρώπους μέσα στο «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».

Τον άνδρα μου πρώτα, τον αδελφό μου, το παιδί μου και όλον τον κόσμο.

Βλέποντας ο Θεός αυτήν την αγάπησι, αυτόν τον παράδεισο στην καρδιά μου, η καρδιά μου να τους έχη χωρέσει όλους, τότε ο Θεός είναι αδύνατον να μη χωρέση στον παράδεισο και εμένα και εσάς.

Απόσπασμα από το βιβλίο «Περί Θεού, Λόγος αισθήσεως» του Γέροντα, Αρχιμανδρίτη Αιμιλιανού, ηγουμένου της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους