Ο Κύριος είναι αδελφός (1) με τον καθένα μας και εντυπούται
βαθέως στις εικόνες Του ως δίδυμος. Σε όλους εμάς, τους έχοντες του Ανδρός
(ανθρ) την όψη (ωπος). Κι εμείς, ως άλλοι φιλισταίοι (κρήτες – κοιλία και
σαρκικό φρόνημα) σκεπάζουμε με χώματα και θάβουμε τα πηγάδια (που ως λάλον ύδωρ
και θησαυρό, μπορεί να μας ξεδιψάσει και πλουτίσει) που διανοίγει ο Ιακώβ…
(στον τύπο του Αγίου Πνεύματος, όπως μας γνωρίζει ο αββάς
Δωρόθεος για την συνείδηση).
Δίδυμος μεθερμηνεύτηκε και ο απ.Θωμάς,
ως πανομοιότυπος Του Κυρίου, μία κολώνα εκ των 12 αποστόλων. Πανομοιότυπα με
Τον Κύριο, αγιογραφείται και ο αγ.Αρτέμιος
ο μεγαλομάρτυρας, άλλη μία κολώνα Φωτός, που μακάρι να διαλύει τα ενδιάμεσα
νέφη που μας απαγορεύουν να την δούμε και αξιοχρέως να παρακαλέσουμε την
μεσιτεία και δοξάσουμε. Χειρ Θεού (14) που επισκιάζει και αναπλάθει τους θέλοντες να ανεβούν δια αυτών των αγίων ''ακτίνων'' από τον κοσμικό στον θείο έρωτα (6/20 Οκτ) και στον κατ’ευδοκίαν δίδυμό μας…. όπως συστοιχούνται ομότροπα η εορτή των αγγελικών ασωμάτων δυνάμεων και Της τιμιωτέρας και ενδοξοτέρας αυτών και των εισοδίων Της (8/21 Νοε) ... τα Χριστούγεννα (25/12) ή Θεοφάνεια κατά τον αγ.Γρηγόριο θεολόγο, με τα άγια Θεοφάνεια/Επιφάνεια (6/1) εορταζόμενα παράλληλα (και δυστυχώς ξεχωριστά, μέσα στο επιτρέπεται του καλού Θεού, ΧΩΡΙΣ ΑΛΛΟΙΩΣΗ δογμάτων) από το παλαιό και νέο ημερολόγιο (που κακώς και διχαστικώς λαμβάνει διαστάσεις δογματικές).... (ζητώντας συγγνώμη για το περίπου των ημερομηνιών και της συσχέτισης, αλλά συνειρμικά, αυτά μου θύμισαν, ως ''τρόπος ενεργείας Κυρίου''... περί διδύμων, ως την υπέρχρονη κορυφή Λ
στα 2 κάτω άκρα και χρονικές ορθόδοξες προσεγγίσεις Του, βάσεις).
Η διαφάνεια των δερματίνων χιτώνων ή η αδιαφάνεια (κατασπίλωση)
αναδεικνύει ή αντίθετα κρύβει και αλλοιώνει το πρωτότυπο. Εικόνα και μήνυμα. Φως
με γνώση και πληροφορία…
Αναπτύσσεται ένας δρόμος καθαρότητος από την γη στον ουρανό,
κι όσοι κατόρθωσαν την διάβαση, εκπέμπουν ακτίνες ουρανίου Φωτός, ώστε όποιος τις
‘’συλλάβει’’ και τις ακολουθήσει ως οδοδείκτες, να βρεθεί δια της Οδού, στην
Ζωή. Ακτίνες δόξης από θεοπτία και μετοχής Του, όπως βαδίζεται αυτός ο δρόμος από τους πρόποδες του όρους Σινά όπου προσκυνούνται τα είδωλα, δια Της Θεοτόκου (φλεγομένης και μη καιομένης βάτου) (2) ως την κορυφή.
Ακούγεται στην νεκρώσιμη ακολουθία… Εἰκών εἰμι, τῆς ἀρρήτου δόξης σου, εἰ καὶ στίγματα φέρω πταισμάτων, οἰκτείρησον
τὸ σὸν πλάσμα, Δέσποτα, καὶ