Στα άκρα και ζεύγη γη – ουρανό, θάνατο - ζωή …. Η τα εναντία εις ταυτό αγαγούσα γίνεται γέφυρα.
Ο Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος, μας πληροφορεί: …''Αὐτὸς ὁ ἴδιος κατεβαίνει ἀπὸ τοὺς οὐρανούς, εἰσέρχεται στὸ σῶμα μας σὰν σὲ τάφο, ἑνώνεται μὲ τὶς νεκρωμένες πνευματικὰ ψυχές μας καὶ τὶς ἀνασταίνει. Ἔτσι παρέχει τὴ δυνατότητα σ᾿ ἐκεῖνον ποὺ συναναστήθηκε μαζί του νὰ βλέπει τὴ δόξα τῆς μυστικῆς του ἀναστάσεως.''
Μπορεί οι δημιουργιστές με τους εξελικτικούς να βρίσκονται σε μια διαρκή κόντρα και υποτίμηση του ενός προς τον άλλον, αλλά η Δημιουργία δίνει την λύση. Ναι
υπάρχει χρόνος όπου ισχύει το χάος και η αταξία, μέχρι Ο Τριαδικός Θεός να φέρει το φάος και τάξη, όχι γενικά και αόριστα και μακράν, αλλά εντός μας.Είναι ανάλογα με έναν μεγάλο μαγνήτη πριν ενεργήσει πάνω στα άτακτα ρινίσματα σιδήρου και τα διευθετήσει επί μαγνητικών γραμμών. ΜΟΝΟ με την παρουσία του η πρώην αταξία μεταστρέφεται σε τάξη.
Γυρνώντας σε μνήμη την ζωή μας, μπορεί να παρατηρήσουμε μια σχετική αταξία. Κάποιοι την ονομάζουν προ Χριστού αταξία ζωής, για νάρθει Ο Κύριος και φέρει τάξη.
Είναι οι 6 μέρες πλάσης για τον πρώτο ΑΔΑΜ (που και μόνο με το όνομά του, μας γνωστοποιεί την τάξη και προσανατολισμό) και δια του Δευτέρου ΑΔΑΜ οι έξι μέρες ανάπλασης. Η γνωστή κατάληξη της πρώτης δημιουργίας μετά την πλάση έφερε την στάση (επανάσταση κατά του Θεού) που μας έστησε πρώτα απέναντι (Γεν.γ’24) και μετά κατέναντι (Γεν.δ’16) εν σκότει. Ως επιστροφή, από το σκότος στο Φως, οι 6 μέρες ανά-πλασης σαν μεγάλη εβδομάδα μας οδηγεί στην ανά-σταση.
…Αὐτὸς ὁ ἴδιος κατεβαίνει ἀπὸ τοὺς οὐρανούς, εἰσέρχεται στὸ σῶμα μας σὰν σὲ τάφο, ἑνώνεται μὲ τὶς νεκρωμένες πνευματικὰ ψυχές μας καὶ τὶς ἀνασταίνει.
Λένε οι άγιοι, πως κάθε προφήτης και δίκαιος πεθαίνοντας, κατέβαινε στον ΑΔΗ και ενημέρωνε τους συνδεσμώτες του για την παρουσία Του Χριστού (και Ζωοδότου). Έλεγε ο πατριάρχης Αβραάμ ‘’εγώ είδα την αγία Τριάδα και την φιλοξένησα’’… Είδα την μονάδα εν τριάδι. (Γεν.ιη’1)*
Γενέσεως 18,1 ως αρχή παρουσίας του Φωτός ως μονάδα, εν μέσω σκιών (3 6άρια=18). Αυτό το ίχνος ας ακολουθήσουμε.
Κι όπως προ γεννήσεως (από φυτά έως ανθρώπου) πρέπει να προηγηθεί ο σπόρος στην γόνιμη γη ή μήτρα, σπέρνει ο καλός Θεός στην εκάστου κεφαλή και στο έκαστο σώμα, στα ιστορικά πρόσωπα των Άβραμ και Σάρα, το Α της Αγάπης Του και Αληθείας (στην κεφαλή) και το Ρ της δικαιοσύνης (στο σώμα), μετονομάζοντάς τους σε Αβραάμ και Σάρρα (Γεν.ιζ.5 και 15)
Έτσι, πριν βρεθεί στην ζωή μας Ο ενσαρκωμένος Λόγος (Χριστούγεννα) πρέπει να εντοπιστεί και σαν σπερματικός Λόγος (στην ΠΔ) και ως μερική Αλήθεια (στα έθνη). Πριν στηθούμε μπροστά στον Σταυρό της Μ.Παρασκευής να Τον δούμε και στην γέννησή Του**.
Να δούμε την σταυρική, σωστική ενέργεια Του Κυρίου προ Χριστού, που μαζεύει τα σπασμένα … ἐκ τῶν χωρῶν συνήγαγεν αὐτούς, ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ δυσμῶν καὶ βοῤῥᾶ καὶ θαλάσσης. (ψαλμ. ρς’) όπου, ανατολή δύση βορράς και θάλασσα ο πεπτωκός πήλινος ΑΔΑΜ… δια του ενός βηθλεεμίτη (Δαβίδ) και ψαλτηρίου παραδίδοντας την ποιμαντορική ράβδο Στον Κύριο που ποιμαίνει τον λαό προς την άνω Ιερουσαλήμ (καρδιά και εν ημίν Βασιλεία)… το: 6 καὶ σὺ Βηθλεέμ, γῆ ᾿Ιούδα, οὐδαμῶς ἐλαχίστη εἶ ἐν τοῖς ἡγεμόσιν ᾿Ιούδα· ἐκ σοῦ γὰρ ἐξελεύσεται ἡγούμενος, ὅστις ποιμανεῖ τὸν λαόν μου τὸν ᾿Ισραήλ. (Ματθ.β’6) 2,6… ανάλογο του διαδρόμου κατάβασης της μεγάλης πυραμίδας της γκίζας, που είναι σε 26ο 33’, που όταν προβληθεί στο έδαφος, δείχνει τον δρόμο για την Βηθλεέμ. Τον οίκο άρτου ή οίκο κρέατος.. για όποιον πεινά πνευματικά.
Και… τι είναι η πυραμίδα (στον τύπο του ανθρώπου) ; τάφος. Και σ’αυτόν τον τάφο, Ο απροσωπόληπτος Θεός, κατέρχεται και δίνει ΖΩΗ για όποιον το θελήσει. Αλλιώς, θάνατος, αιχμαλωσία στην αίγυπτο του νοός (ισραήλ = νους ορώμενος τω Θεώ) …και, όπως μέσα από σκοτεινή μήτρα εμείς ως έμβρυα, μπορεί να διαισθανόμαστε λίγο την μητέρα και τον πατέρα τον έξω αυτής, αυτή η διαίσθηση και εν μικρώ αίσθηση χαδιών και ύπαρξης… ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ.
Χρειάζεται ο χριστοφόρος νους, ο επί πώλου όνου Κύριος να μας εξάγει εξ αιγύπτου. Ενεργεί Κύριος αμέσως μετά τα Χριστούγεννα (αφού το εξ αιγύπτου εκάλεσα τον υιόν μου… εορτάζεται 26 Δεκ) ενεργεί πάλι Κύριος έμμεσα, δίνοντας αυτόν τον ρόλο στον προφ.Μωυσή (στον τύπο Του Κυρίου), όχι μόνο οριζόντια (από αίγυπτο προς αγίους τόπους) αλλά και ανυψωτικά, από τους πρόποδες του όρους Σινά όπου προσκυνούνται είδωλα, δια Της φλεγομένης και μη καιομένης βάτου, στην κορυφή και θεοπτία.
Ερχόμενος ο προφ.Μωυσής στην κατάστασή μας εν άδη, μας πληροφορεί:.... αυτό που με είδατε να καταφέρνω χάριτι, να παραλαμβάνω τις εντολές του Θεού εν λιθίναις πλαξί, η χάρις Του ετοιμάζει να εγγράψει σε μαλακές σάρκινες καρδίες Τον λόγο Του, αν την βρει καθαρή.... μήπως κι οι προπάτορες πατριάρχες εν σκιά δεν έδειξαν Την παρουσία Του; Αβραάμ πατέρας δύο διαθηκών, Ισαάκ, στον τύπο του Υιού που βαδίζει υπάκουα προς θυσίαν... Ιακώβ στον τύπο του Αγίου Πνεύματος που τεκνοποιώντας την Λεία και Ραχήλ, σαν από πράξη και θεωρία γεννά Αυτό, χαρίσματα και τεκνία πνευματικά... ΟΛΑ ΧΑΡΙΣ!! κι όποιος αντιλαμβάνεται την διαφορά της έξω γνώσης από το έσω ορθόδοξο βίωμα, κατανοεί τα έργα και δοξάζει την θεότητα!! με καρδία μεταννοούσα και νου κεραυνόμορφο (ν’ ψαλμό, 50ό και ϟ κόππα, 90ό ψαλμό), όμοια του αγαπημένου του Θεού, προφητάνακτος Δαβίδ.
Μια διαδρομή από την ανομία δια του νόμου στην χάρη…. και κατά άγιο Μάξιμο ομολογητή :… πώς δικαιολογούνται οι πέντε άνδρες της Σαμαρείτιδας και ο έκτος που δεν ήταν άνδρας της;
Όλα αυτά, από την αίγυπτο των ειδώλων (και προβολών στην κεφαλή) προς την καρδιά…
Λάμψας ἐν τῇ Αἰγύπτῳ φωτισμὸν ἀληθείας, ἐδίωξας του ψεύδους τὸ σκότος, τὰ γὰρ εἴδωλα ταύτης, Σωτήρ,
.
.
.
Χαῖρε, πύρινε στῦλε, ὁδηγῶν τους ἐν σκότει,
χαῖρε, σκέπη του κόσμου, πλατυτέρα νεφέλης.
εξερχόμενοι στην έρημο προς θεραπεία με οδηγό τον πύρινο στύλο και νεφέλη σκιάζουσα Την Θεοτόκο, όπως συμβαίνει και με την διαδρομή της μεγάλης τεσσαρακοστής από το εκάθισεν ο ΑΔΑΜ απέναντι του παραδείσου και ωδύρετο…. προς το Πάσχα...
Μήπως αν κάνουμε μια γενναία αυτοκριτική, για τον παρόντα αιώνα και κατάσταση, δεν βλέπουμε ότι σε βαβέλ (και βαβυλώνα) ζούμε;
Τέσσερις είναι οι τοίχοι του νέου πύργου της Βαβέλ αγ.Νικολάου Βελιμίροβιτς
Τέσσερις οι τοίχοι της απωλείας, τέσσερις και της σωτηρίας…
Είναι η παρούσα ζωή τόσο σύντομη, που επιβάλλεται η επιμήκυνσή της, από τους αιώνες, στον η’. Κι επειδή η έννοια του μακάριος είναι απλωμένος σε μήκος (όπως ο μακεδνός) μας συμφέρει η ανεύρεση αυτού του ‘’απλώματος’’ σκιάς, σε πραγματικό ύψος.
Ἐπὶ τῶν ποταμῶν Βαβυλῶνος ἐκεῖ ἐκαθίσαμεν καὶ ἐκλαύσαμεν ἐν τῷ μνησθῆναι ἡμᾶς τῆς Σιών.
μακάριος ὃς κρατήσει καὶ ἐδαφιεῖ τὰ νήπιά σου πρὸς τὴν πέτραν
…Κατέβηκε στον τάφο μας ο Αβραάμ, κατέβηκε ο θεόπτης εν μέρει Μωυσής, κατεβαίνει ο προφ.Συμεών ο θεοδόχος ενημερώνοντάς μας …εγώ τον αγκάλιασα ως βρέφος σαρανταήμερο…. (αναμένοντας και την δική μας βιωματική υπαπαντή Του) κατεβαίνει και ο προφ.Ιωάννης πρόδρομος και μας γνωρίζει ότι εγώ Τον βάπτισα στον Ιορδάνη…. Αυτόν, που ΜΟΝΟ ΑΝ μπεί στον ποταμό της ζωής του (βαπτιζόμενος ορθόδοξα - εν βάπτισμα... ), στρέφονται τα ύδατα στην πηγή και δεν καταλήγουν (νομοτελειακά) στην ''νεκρά θάλασσα''...
Αυτή η εσωτερική πληροφορία, πίσω από την ξερή ιστορική, μας προτείνει να Τον αναζητήσουμε…. διακρίνοντες τα σημεία παρουσίας του Τιμίου προδρόμου στην ζωή μας…
να δούμε πως λειτουργεί η σύλληψη προφ.Προδρόμου (23 σεπ)
για το πως ''λειτουργούν'' οι δίκαιοι Ζαχαρίας και Ελισάβετ, διαχρονικά προς φυσικοπνευματική ωφέλεια του ανθρώπου... (που αφορά την εξομολόγηση της άφωνης κεφαλής (Ζαχαρία) δια της μυστικής παρουσίας Της Θεοτόκου που έμεινε ωσεί μήνας τρεις…
να βάλουμε αρχή μετανοίας για την ανεύρεση του έσω θησαυρού… μετανοίας αρχή και ανεύρεση του Θησαυρού… και μετά, μιλάμε για τα παρόντα και τρέχοντα…. συστέλλοντας τα υψηλά θεωρητικά θεολογικά και όσο δεν ζούμε τα προηγούμενα σημεία και απαραίτητους κόμβους πνευματικής προκοπής.
Κατεβαίνουν*** στην νεκρότητά μας διαρκώς και γίνονται παραστάτες και της δικής μας μεταμόρφωσης οι προφ.Ηλίας και προφ.Μωυσής με λόγους φύσης και Γραπτού νόμου…. παρίστανται όλοι οι άγιοι, άγγελοι, αγ.Κωνσταντίνος και Ελένη στην ανυψοποιό σταυροφορία μας.
Αμήν ζωοποίησόν με τω τεθανατωμένω τη αμαρτία… αμήν δι ευχών, να βάλουμε αρχή. Αρχή μετανοίας, αρχή Ζωής…
Αμήν να νιώσουμε το σκίρτημα Ζωής μέσα στην αμορφία μας…. γιατί, καλό είναι να υπάρχεις, αλλά να ζεις είναι άλλο πράμα (κυρΦώτης Κόντογλου)
---
* ΩΦΘΗ δὲ αὐτῷ ὁ Θεὸς πρὸς τῇ δρυΐ τῇ Μαμβρῇ, καθημένου αὐτοῦ ἐπὶ τῆς θύρας τῆς σκηνῆς αὐτοῦ μεσημβρίας. 2 ἀναβλέψας δέ τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ εἶδε, καὶ ἰδοὺ τρεῖς ἄνδρες εἱστήκεισαν ἐπάνω αὐτοῦ· καὶ ἰδὼν προσέδραμεν εἰς συνάντησιν αὐτοῖς ἀπὸ τῆς θύρας τῆς σκηνῆς αὐτοῦ καὶ προσεκύνησεν ἐπὶ τὴν γῆν. 3 καὶ εἶπε· κύριε… (βλέπει τρεις, αλλά την προσφωνεί ως μονάδα. ΚΥΡΙΕ).
Είναι η μονάς εν τριάδι και η τριάς εν μονάδι. Κι επειδή μπορεί να μην γίνεται πιστευτός από φιλοσόφους, έδωσε και στην σοφία το ομόρροπο ίχνος: ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ σε εβραίους και Έλληνες...
** Η γέννησή Του Κυρίου και ο Σταυρός
Μήπως στην εξωτερική θρησκευτική ιστορία δεν προτυπώθηκε αυτό που πρόκειται να συμβεί; συμπυκνώθηκαν εκεί στο τετέλεσται παρελθόντα, παρόντα και μέλλοντα Στον Εσταυρωμένο Λόγο, Τον Ην - Ων και Ερχόμενο Ιησού Χριστό, Υιό Θεού ...Ἐν μέσῳ δύο λῃστῶν, ζυγὸς δικαιοσύνης εὑρέθη ὁ σταυρός σου· τοῦ μὲν καταγομένου εἰς ᾅδην, τῷ βάρει τῆς βλασφημίας, τοῦ δὲ κουφιζομένου πταισμάτων, πρὸς γνῶσιν θεολογίας, Χριστὲ ὁ Θεός, δόξα σοι. (από την θ'ώρα)
όπου κρινόμενες δια Σταυρού όλες οι πράξεις και σκέψεις θα αποδώσουν ύψος ή βάθος. Έγγιση είσοδο και μετοχή (9-θ) ή απομάκρυνση και απώλεια (6-ς') ... ἰδοὺ οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ ᾿Ισραὴλ καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον. (Λουκ.β'34)
*** κατεβαίνουν οι προφήτες .... τους έχουμε μπροστά μας και μας μιλούν με τα θεόπνευστα έργα που έχουν αφήσει. Τις Γραφές. Και εάν πιστέψουμε τους λόγους τους, λόγους εκ Λόγου, Αυτός δι αυτών μας ανασταίνουν κι όχι οι απλές θρησκευτικές πληροφορίες ή φωτοβολίδες αληθείας, ειδικά αν δεν συνοδεύονται με βίωμα.... Αυτό ισχύει και με την παραβολή με τον φτωχό Λάζαρο και τον πλούσιο στο Λουκ.ιστ' , που ο πλούσιος ήθελε να αναστηθεί ο Λάζαρος για να δουν αναστημένο και να διορθωθούν τα αδέλφια. Κι η απάντηση είχε ως εξής: ... ἔχουσι Μωϋσέα καὶ τοὺς προφήτας· ἀκουσάτωσαν αὐτῶν. ὁ δὲ εἶπεν· οὐχί, πάτερ ᾿Αβραάμ, ἀλλ᾿ ἐάν τις ἀπὸ νεκρῶν πορευθῇ πρὸς αὐτούς, μετανοήσουσιν. εἶπε δὲ αὐτῷ· εἰ Μωϋσέως καὶ τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδὲ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ πεισθήσονται....
Κι Ο Κύριος πατώντας πάνω σε αυτήν την αίτηση ανάστασης, Λάζαρο πάλι ανασταίνει (με μεθερμηνευόμενο το όνομα στον ελπίζοντα στον Κύριο) ... για να αποδείξει, ότι και που τον είδαν αναστημένο, οι έχοντες πορωμένη καρδιά περισσότερο ζητούσαν να τον αποκτείνουν και εξαλείψουν το θαύμα, παρά να πιστέψουν.... Μακάρι ο καλός Θεός να μας προσθέτει πίστη... κι επειδή Ο Κύριος μακάριζε όχι τα θαύματα και έργα πίστης, αλλά έλεγε να χαίρεστε που τα ονόματά σας είναι γραμμένα στο βιβλίο της Ζωής, βλέποντας τον επώνυμο Λάζαρο αλλά ανώνυμο πλούσιο, μακάρι ο καλός Θεός να μας εγγράψει στο βιβλίο, διδάσκοντάς μας πως θα γίνει αυτό.... δράξασθε παιδείας, μήποτε ὀργισθῇ Κύριος καὶ ἀπολεῖσθε ἐξ ὁδοῦ δικαίας. (ψαλμ.β') καὶ ἡ δεξιά σου ἀντελάβετό μου, καὶ ἡ παιδεία σου ἀνώρθωσέ με εἰς τέλος, καὶ ἡ παιδεία σου αὐτή με διδάξει. (ψαλμ.ιζ') ...
---
το κατά τάξιν και ετοιμότητα της εσωτερικής ζωής
Η εσωτερική και εξωτερική ‘’πραγματικότητα’’
Χρυσοπλοκώτατε πύργε, καὶ δωδεκάτειχε πόλις. Συνοδοιπορία από την εκτός Πόλι στην εντός….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου