Η ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ΠΤΩΧΕΥΣΙΣ ΑΛΛΟΘΙ ΔΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΙΝ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΜΑΣ

Γράφει ὁ Ἀρχιμ. π. ΠΑΪΣΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ Ι. Μ. ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ [Φιλώτα] ΦΛΩΡΙΝΗΣ 

       Εἶναι πλέον κοινὴ διαπίστωση, γιὰ ὅσους παρακολουθοῦν τὴν ἐπικαιρότητα διαθέτοντας πνευματικὸ αἰσθητήριο ὅτι στὰ πλαίσια τῆς Παγκοσμιοποίησης ὑπάρχει μία στρατηγικὴ ἅλωσης τῆς ἐθνικῆς ἰδιοπροσωπίας τῶν λαῶν, γιὰ νὰ διαμορφωθεῖ προγραμματισμένα καὶ ὁλοκληρωτικὰ μία πλανητικὴ συνείδηση γιὰ ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα. Τοῦτο, διότι τὸ νὰ κρατᾶ κάθε λαὸς τὴν πνευματικὴ καὶ τὴν πολιτισμική του κληρονομία εἶναι σοβαρὸ ἐμπόδιο στὴν “Νέα τάξη Πραγμάτων”, προκειμένου νὰ ἐπιτευχθεῖ παγκόσμια πολιτική, οἰκονομικὴ καὶ θρησκευτικὴ διακυβέρνηση. Συνεπῶς, ἀποβαίνει στόχος τῆς “Νέας Ἐποχῆς” νὰ πέσουν τὰ κάστρα ποὺ διαφυλάσσουν τὴν πολιτισμικὴ ταυτότητα τῶν ἐθνῶν.

          Μὲ αὐτὴν τὴν θεώρηση καὶ συνάμα μὲ τὴν ἐπίγνωση τῆς ἀποικιοκρατικῆς νοοτροπίας καὶ τῆς σκοπιμότητας τῶν μεγάλων δυνάμεων, ποὺ κατευθύνονται βέβαια ἀπὸ τὸν Διεθνῆ Σιωνισμὸ καὶ τὴν «Νέα Ἐποχή», ἐξηγοῦνται πολλὰ ἀπὸ τὰ γεγονότα ποὺ συμβαίνουν στὶς ἡμέρες μας στὸ πολιτικό, οἰκονομικὸ καὶ θρησκευτικὸ πεδίο, καθὼς καὶ σὲ ἐπίπεδο κρατῶν. Ὁπωσδήποτε, οἱ ἄνθρωποι στὴν ἐποχή μας, μὲ τὰ μέσα πλέον ποὺ ὑπάρχουν, ἐνημερώνονται πληθωρικὰ γιὰ τὰ δρώμενα παγκοσμίως. Πόσο ὅμως ἀντιλαμβάνονται μὲ σαφήνεια τὶς προθέσεις καὶ τὴν σκοπιμότητα ἐκείνων ποὺ ὁρίζουν ἀνθρωπινὰ τὶς τύχες τῶν λαῶν; 

Οἱ περισσότεροι, μᾶλλον, ἁπλῶς καὶ ἀπαθῶς παρακολουθοῦν τὰ εἰδησεογραφικὰ δελτία, ἱκανοποιώντας κυρίως τὴν περιέργειά τους καὶ σκοτώνοντας τὴν ὥρα τους, χειραγωγούμενοι μάλιστα ἀπὸ τὴν δημαγωγία τῶν καναλιῶν ποὺ μᾶς θέλουν κατευθυνομένους, χωρὶς νὰ ἐνδιαφέρονται νὰ ἀναλάβουν ρόλο ἐνάντια στὸ κακὸ ἔμπρακτα. Ἀκόμη καὶ τὸ Χριστεπώνυμο πλήρωμα εἶναι μουδιασμένο, δὲν ἔχει ἀφυπνισθεῖ, οὔτε καὶ ἔχει τὸ σφρίγος νὰ παλέψει. Μᾶς ἔχουν ναρκώσει! Οἱ λέοντες ἔγιναν γατάκια, ποὺ χασμῶνται στὴν πολυθρόνα. 

Γι᾽  αὐτό, κυρίως, δὲν ἔχουν οἱ Ἕλληνες ἐμπιστοσύνη στὴν πολιτικὴ καὶ πνευματικὴ ἡγεσία. Νιώθουν προδομένοι, μὲ ἔντονη αἴσθηση πικρίας καὶ ἀπογοήτευσης. Δὲν ὑπάρχει πιὰ στὶς ψυχὲς πνεῦμα ζέον, αἴσθημα θυσίας καὶ αὐταπάρνησης. Δίχως ἄλλο, τὰ ΜΜΕ παραπληροφοροῦν συστηματικὰ τὸν κόσμο ἀποπροσανατολίζοντας τὴν κοινὴ γνώμη καὶ δὲν ἀφήνουν περιθώρια στὸν σύγχρονο ἄνθρωπο οὔτε κἂν νὰ σκεφτεῖ. 

Εἶναι συνταρακτικὴ ἡ ὁμολογία τοῦ ἀρχισυντάκτου κ. Τζὸν Σουιντὸν τῶν New York Times “Εἶναι δουλειὰ καὶ καθῆκον κάθε δημοσιογράφου νὰ καταστρέφει τὴν ἀλήθεια, νὰ ψεύδεται, νὰ διαστρεβλώνει, νὰ ἐξυβρίζει, νὰ κολακεύει γονυπετὴς τὸν Μαμωνᾶ καὶ νὰ πουλάει τὴν πατρίδα του γιὰ τὸν ἄρτο τὸν ἐπιούσιο… Εἴμαστε ὑποτελεῖς, ὄργανα τῶν πλουσίων ποὺ βρίσκονται στὸ παρασκήνιο. Εἴμαστε καραγκιόζηδες”. Ὑπάρχει ὅμως καὶ ἡ εὐθύνη ποὺ ἀναλογεῖ στὸν καθένα μας, νὰ ἐνημερωθοῦμε καὶ νὰ ἐνημερώσουμε, κυρίως ὅμως νὰ μποῦμε στὸν ἀγώνα.

.        Ὁπωσδήποτε, σήμερα στὴν κοινωνία τῶν πληροφοριῶν μαθαίνουμε ποιοὶ εἶναι οἱ ἰσχυροὶ τῆς γῆς ποὺ ἄλλοτε ἀφιονίζουν τὸν μουσουλμανικὸ κόσμο, ἐνίοτε διαμελίζουν κράτη, ἀνεβάζουν καὶ κατεβάζουν κυβερνήσεις, στήνουν δικτατορίες, καὶ γενικὰ μετέρχονται κάθε μέσο, προκαλώντας οἱ ἴδιοι βασικὰ τὶς γεωπολιτικὲς ἐξελίξεις τῆς οἰκουμένης, ἀλλὰ καὶ τὴν χρεωκοπία κρατῶν, καθὼς καὶ τὴν χειραγώγησή τους ἀπό τους οἰκονομικοὺς κολοσσούς. Μολαταῦτα φαίνεται, οἱ περισσότεροι τουλάχιστον, νὰ ἀγνοοῦμε ποιοὶ εἶναι πίσω ἀπ᾽ αὐτοὺς καὶ ποιὰ εἶναι ἡ προοπτικὴ τῆς καθολικῆς αὐτῆς ἀκαταστασίας καὶ τῶν ραγδαίων ἀνακατατάξεων. 

Βλέπουμε ἄραγε ὅτι τὰ πράγματα ὁδεύουν στὴν ὑποδούλωση καὶ ὑπόταξη τῶν λαῶν σὲ μία παγκόσμια καταδυναστευτικὴ διακυβέρνηση ποὺ στήνει τοὺς μηχανισμούς της, μὲ πρόσχημα τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα, τὶς ἐλευθερίες, τὴν εἰρήνη, τὴν ἑνότητα, τὴν δημοκρατιά, τὴν κοινωνικὴ ἀνισότητα, τὴν καταπολέμηση τῆς φτώχειας καὶ τόσες ἄλλες προφάσεις, ἀποδομώντας συστηματικὰ ἡ ἴδια, ὡς ἀόρατη ἀρχή, τὶς θεμελιώδεις ἀξίες σ᾽ ὅλη τὴν ὑφήλιο; Τὸ ὅτι, βέβαια, ἔχουν σχεδιάσει τὴν κατάλυση τῆς ἐλευθερίας μας δὲν σημαίνει ὅτι θὰ δυνηθοῦν νὰ πετύχουν καὶ τοὺς στόχους τους. Ἁπλῶς ἐκδηλώνονται σὺν τῷ χρόνῳ οἱ προθέσεις καὶ ἡ κακία τους ὁλοένα καὶ περισσότερο. Ἄλλος, τελικά, εἶναι Ἐκεῖνος ποὺ ὄντως κατευθύνει τὴν ἱστορία! Οἱ ἐργάτες τῆς ἀνομίας δίχως ἀμφιβολία θὰ πάθουν αὐτό ποὺ λέει ὁ ψαλμωδός: «ἀποδώσει καὶ κατὰ τὴν πονηρίαν αὐτῶν ἀφανιεῖ αὐτοὺς Κύριος ὁ Θεός».

         Καὶ γιὰ νὰ δοῦμε τὰ πράγματα μὲ τὴ σειρά, σὲ διεθνὲς ἐπίπεδο, οἱ πλησίον μας ἀλλαγές, αὐτὲς ποὺ τουλάχιστον ἀντιλαμβανόμασταν, τεκταίνονταν μέχρι τώρα κυρίως κάτω ἀπὸ τὴν Μεσόγειο. Φαίνεται ὅμως ὅτι πολὺ γρήγορα θὰ ἔχουμε τὶς ἐξελίξεις στὸ Αἰγαῖο. Ἀναμφισβήτητα πρόκειται γιὰ παρεμβάσεις τῶν ἰσχυρῶν ποὺ μεθοδεύονται πρῶτα παρασκηνιακά, ὑπὸ τὴν αἰγίδα τῶν ἑβραϊκῶν λόμπυ, οἱ ὁποῖες εἶναι συνήθης ἢ μᾶλλον πάγια τακτική, μολονότι ὑπάρχουν καὶ προκλήσεις ἀπὸ τουρκικῆς πλευρᾶς. Μήπως καὶ οἱ ἄλλοτε Νατοϊκὲς πολεμικὲς ἐπιχειρήσεις (1999) καὶ τὰ ἐγκλήματα στὴν πρώην γειτονικὴ Γιουγκοσλαβία δὲν εἶχαν σκοπιμότητα στὸ Κοσσυφοπέδιο ποὺ ἦταν ἡ πολιτιστικὴ καὶ πνευματικὴ κοιτίδα τῆς Ὀρθόδοξης Σερβίας, ποὺ τώρα ἀποχαρακτηρίζεται χριστιανικά;

Σήμερα, ἔπειτα ἀπὸ μία δεκαετία καὶ πλέον, γίνονται φανερὰ τὰ σχέδια τῶν ἰσχυρῶν, καθὼς δυνάμεις κατοχῆς στὸ Κόσσοβο μὲ τὸ πρόσχημα τῶν εἰρηνευτικῶν δυνάμεων ΟΗΕ καὶ ΝΑΤΟ προωθοῦν στὴν πραγματικότητα τὴν σύσταση δεύτερου ἀλβανικοῦ κράτους στὰ Βαλκάνια· αὐτό εἶναι κάτι πού, ἐνῶ δὲν ἀκούγεται, τελικὰ πραγματώνεται.

        Γιὰ τὴν Ἑλλάδα ὅμως τὸ παιχνίδι παίχτηκε λίγο διαφορετικά. Δὲν χρειάστηκαν τὰ ὅπλα, διότι χάσαμε μὲ τὴν πολιτικὴ καὶ τὴν νοοτροπία μας τὶς τελευταῖες δεκαετίες ὅ,τι δὲν χάσαμε στὸ παρελθὸν μὲ τοὺς πολέμους. Εἶναι αὐτονόητο πὼς μία ἔνοπλη ἐπέμβαση ἀπὸ τοὺς ἰμπεριαλιστὲς σήμερα στὴν Ἑλλάδα τῆς Ἑνωμένης Εὐρώπης σαφῶς θὰ ἦταν ἀδικαιολόγητη καὶ βέβαια θὰ παραβίαζε τὸ δίκαιο ποὺ διέπει τὴν σχέση τῶν χωρῶν-μελῶν της. Προκειμένου λοιπὸν νὰ ἐπιτύχουν τὸν καταχθόνιο σκοπό τους, ἀποφεύγοντας ὅμως τὸ σκάνδαλο ποὺ θὰ τοὺς ἐξέθετε, ἔπρεπε νὰ ἐφαρμόσουν ἕνα ἄλλο εἶδος πολέμου, τὸν οἰκονομικὸ πόλεμο.

Πρὸς τοῦτο τί διαβουλεύθηκαν; Ἀποφάσισαν νὰ μᾶς χειραγωγήσουν στὸ Διεθνὲς Νομισματικὸ Ταμεῖο. Ἔπρεπε ὅμως νὰ παρουσιάσουν τὸν ἐχθρὸ ὡς φίλο ποὺ προσφέρει δῶρα καὶ ἀσφαλῶς νὰ δημιουργήσουν τὶς προῦποθέσεις, γιὰ νὰ εἰσαγάγουν τὸ “ δῶρο”. Ἑπομένως, τοὺς χρειαζόταν καὶ ἐδῶ ὁ ὁδοστρωτήρας τῆς Παγκοσμιοποίησης. 

Ἔτσι, ἀφοῦ ἑτοίμασαν τὸ ἔδαφος καὶ στὴν Ἑλλάδα, στὰ πλαίσια τῆς ἰσοπέδωσης τῶν Ἐθνικῶν Οἰκονομιῶν, ποὺ θέλουν νὰ ὑποτάξουν στὸν “ μεγάλο ἀδελφό”, ἔπειτα μὲ τὸ ἅρμα τῶν συμβάσεων ἔσυραν πρῶτα μέσα στὴν Ἑλλάδα, ἀπ᾽ ὅλη τὴν Εὐρώπη, τὸ «ἄλογο» τοῦ ΔΝΤ, γιὰ νὰ πολεμηθοῦμε πλέον ἐκ τῶν ἔσω καὶ σὲ θέματα ἐθνικῆς πολιτικῆς. Αὐτὸς ἦταν ὁ στόχος τους. Διότι δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ δεσμεύεσαι σὲ θέματα οἰκονομικῆς πολιτικῆς καὶ νὰ μένεις ἐλεύθερος στὶς ἐπιλογές σου σὲ ζητήματα ἐθνικῆς πολιτικῆς. Αὐτὰ πηγαίνουν πακέτο! 

Τὸ ζήτημα δὲν εἶναι μόνο ὅτι δὲν ὑπῆρχε πραγματικὸς λόγος νὰ δεχτοῦμε τὸ ἄλογο δῶρο τοῦ ἑβραϊκοῦ, στὴν πραγματικότητα, αὐτοῦ ταμείου – , αὐτὸ τὴν δουλειά του ἔκανε- ἀλλὰ τὸ ὅτι, ἐνῶ ἀναντίρρητα ὑπῆρχαν καὶ διαφορετικὲς λύσεις ἢ ἐναλλακτικὲς ἐπιλογές, δὲν θέλησαν οἱ πατροναρισμένοι πολιτικοί μας νὰ τὶς ἀποδεχθοῦν, ὅταν ὁμολογουμένως τοὺς ἔγιναν προτάσεις ἀπὸ Ρωσία καὶ Κίνα.

.        Χρειάζεται νὰ ἐξηγήσουμε μὲ ποιὸ τρόπο ὁλάκερη ἡ οἰκουμένη πέρασε στὴν ὁμηρία τῶν κεφαλαιοκρατῶν καὶ εἰδικὰ τῶν τραπεζιτῶν; Γνωρίζουμε τί συνέβη καὶ παρέδωσε τὸ ἀμερικανικὸ Κογκρέσο -ἀπὸ τὸν προηγούμενο ἀκόμη αἰώνα- τὴν οἰκονομία στοὺς τραπεζίτες ἀκυρώνοντας τὴν ἁρμοδιότητά του νὰ ἐκδίδει τὸ ἀμερικανικὸ νόμισμα καὶ νὰ τὸ καθορίζει τὴν ἀξία του, μολονότι ἦταν κατοχυρωμένη συνταγματικά; Ἂν εἴμαστε ἐνημερωμένοι σχετικὰ μὲ τὸ πῶς ἱδρύθηκε ἡ Ἀμερικανικὴ Ὁμοσπονδιακὴ Τράπεζα, τί παιχνίδι στήθηκε μὲ τὸ νόμο τοῦ 1913 στὴν Ἀμερικὴ καὶ τί ρόλο ἔπαιξαν πρόσωπα, ὅπως οἱ Rothschild, ὁ γερουσιαστὴς Aldrich, οἱ Vanderbilt, οἱ Paul & Felix Warburg, John D. Rockefeller, Bernard Baruch, ὁ στρατηγὸς House καὶ ὁ Jacob Schiff, δὲν εἶναι καθόλου ὑπερβολὲς ὅσα ἀναφέρονται. Ἀπὸ τότε ἡ ἀμερικανικὴ καὶ παγκόσμια οἰκονομία ὑποφέρουν ἀπὸ ἐναλλασσόμενες κρίσεις καὶ δυσπραγίες, καταστάσεις ποὺ ἐνορχηστρώνονται ἀπὸ αὐτὸ τὸ διεθνὲς τραπεζικὸ καρτέλ.

  Ἡ κρυφὴ αὐτὴ ἐλὶτ τῶν Ἑβραιοτραπεζιτῶν, ποὺ εἶναι οἱ “μισθοφόροι” τῆς Νέας Τάξης, συγκροτοῦν τὴν στρατιὰ τῶν περιβόητων αὐτῶν κεφαλαιοκρατῶν, ποὺ κινοῦν τὰ νήματα σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο, προκειμένου νὰ δημιουργοῦν τὶς οἰκονομικὲς ἐξελίξεις ὑπονομεύοντας σαφῶς τὴν ἱκανότητα τῶν κυβερνήσεων νὰ θέτουν στόχους ἐθνικῆς πολιτικῆς. Ἔτσι, ἐνῶ φαίνεται ὅτι ἀποφασίζουν τὰ κράτη, στὴν πραγματικότητα κυριαρχοῦν οἱ διεθνεῖς  αὐτοὶ οἰκονομικοὶ ὀργανισμοί. 

Ὄντως, μὲ τὴν ἄνοδο τοῦ νεο-φιλελευθερισμοῦ, ἡ ἀπελευθέρωση τοῦ ἐμπορίου, ἡ ἐλεύθερη ροὴ κεφαλαίου διεθνῶς, ἡ ἄρση τῶν ἐλέγχων, οἱ συναλλαγματικὲς μάχες, καθὼς καὶ ἄλλοι παράγοντες, περιορίζουν σημαντικὰ τὸ σύνολο τῶν πολιτικῶν ἐπιλογῶν ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ ἔχουν τὰ κράτη. Ἄλλωστε ὑπάρχει σύμπλεγμα σχέσεων στὰ πεδία τῆς οἰκονομίας καὶ τῆς πολιτικῆς· καὶ βέβαια βάζει σὲ προβληματισμὸ τὸ ὅτι, ἐνῶ διεθνοποιήθηκε ἡ οἰκονομία, μιὰ καὶ τὸ χρηματιστηριακὸ κεφάλαιο ἁλωνίζει στὶς παγκόσμιες ἀγορές, ἡ ἐθνικὴ πολιτικὴ κάθε κράτους περιορίζεται τελικά. Καὶ αὐτό συμβαίνει τὸν τελευταῖο καιρὸ στὴν Ἑλλάδα μὲ τὸ Μνημόνιο, τὸ Μεσοπρόθεσμο καὶ τὸν Ἑφαρμοστικο Νόμο. 

Ἀφοῦ λοιπὸν σὲ ἐπίπεδο Εὐρώπης δεσμευθήκαμε μὲ τὶς συμβάσεις καὶ τὶς συνθῆκες καὶ ἀκολουθήσαμε οἰκονομικὴ πολιτικὴ κατευθυνομένη καὶ προγραμματισμένη μὲ τὴν ὁποία μᾶς ἔφεραν ἐκεῖ ποὺ ἤθελαν, γιὰ νὰ εἰσβάλει τὸ ΔΝΤ στὴν χώρα μας, τώρα μᾶς πατρονάρουν ὄχι μόνο στὴν ἐκμετάλλευση τῶν γεωφυσικῶν πηγῶν καθὼς καὶ ἄλλων οἰκονομικῶν πόρων ἄλλα καὶ σὲ γεωπολιτικὲς ἀνακατατάξεις. Εἶναι λοιπὸν ἢ δὲν εἶναι ἐμπαιγμὸς νὰ σχεδιάζονται μὲ ὕφος ἐμβρίθειας στρατηγικὲς ἐθνικῆς πολιτικῆς, τὴν ὥρα ποὺ ὅλα εἶναι προαποφασισμένα καὶ ξεπουλημένα;

        Εἶναι πλέον γνωστὸ πῶς λειτουργεῖ ὁ μηχανισμὸς τῆς “Νέας Τάξης”, γιὰ κρίσιμα διεθνῆ θέματα. Οἱ ἀποφάσεις τῆς λεγομένης Διεθνοῦς Κοινότητας λαμβάνονται ἀπὸ πρόσωπα τῆς Νέας Ἐποχῆς, ἡγετικὰ στελέχη παγκοσμίων ὀργανισμῶν ποὺ συγκαλοῦν συσκέψεις πρῶτα τύπου Μπίλντερμπεργκ ἐν κρυπτῷ καὶ παραβύστῳ καὶ στὴν συνέχεια, ὅπως ἀποκαλύπτει ὁ συγγραφέας Ἀναστάσιος Δαρβερής, κάτω ἀπὸ τὰ φῶτα τῆς δημοσιότητας συγκαλοῦν διασκέψεις διαφόρων διεθνῶν ὀργανισμῶν καὶ ἀνακοινώνουν τὶς ἤδη εἰλημμένες ἀποφάσεις, οἱ ὁποῖες τὸ πολὺ-πολὺ ὑφίστανται κάποια ἐπεξεργασία ὡς πρὸς τὶς λεπτομέρειές τους. 

Ἔτσι εἶχε συμβεῖ καὶ μὲ τὴν Συμφωνία Σέγκεν ποὺ ὑπογράφτηκε στὶς 14 Ἰουνίου τοῦ 1985 καὶ ἔπειτα ἀπὸ τρία χρόνια τὸν Νοέμβριο τοῦ 1988 ὁ Γάλλος γερουσιαστὴς P. Masson ἀποκάλυψε τὴν σύναψή της. Τὸ γεγονὸς ποὺ ἀναμφισβήτητα δὲν εἶναι τὸ μοναδικὸ φανερώνει σαφῶς ὅτι ὑπάρχει σκοπιμότητα καὶ σχέδιο.

             Σκηνοθέτης στὸ στήσιμο τοῦ παγκοσμίου αὐτοῦ δράματος, ποὺ ὁρίζει τὰ σενάρια, δίνει τοὺς ρόλους, μεθοδεύει τὶς ἐνέργειες καὶ ἐνορχηστρώνει τὶς ἀνακατατάξεις, εἶναι ὁ διεθνὴς Σιωνισμός. Τοὺς ρόλους ἀναμφισβήτητα ὑποδύονται ἄλλοι. Πρωταγωνιστοῦν καὶ ἐδῶ, ὡς “ ἠθοποιοὶ”- μασκαράδες, οἱ ἰσχυροὶ τῆς γῆς. Αὐτὸς ὅμως ποὺ κινεῖ τὰ νήματα διαπλεκόμενος μὲ τὶς μεγάλες δυνάμεις, τὶς ποικίλες ὁμάδες καὶ ὀργανώσεις τῆς “ Νέας Ἐποχῆς”, γιὰ νὰ ἐπιτύχει τὸ προσδοκώμενο, τὴν παγκόσμια πολιτικοοικονομικὴ καὶ θρησκευτικὴ καταδυνάστευση, εἶναι ὁ ἴδιος ποὺ σταύρωσε τὸν Χριστό! Συνειδητοποιοῦμε ἄραγε ὅτι ὑπάρχει καὶ αὐτη ἡ ὀπτικὴ γωνία, ὑπὸ τὴν ὁποία κυρίως θὰ πρέπει νὰ δοῦμε ὅσα συμβαίνουν στὴν πατρίδα μας, πρῶτα οἰκονομικὰ σὲ σχέση μὲ τὴν ΕΕ καὶ τὸ ΔΝΤ, καὶ στὴν συνέχεια σὲ θέματα ἐθνικῆς πολιτικῆς;

.           Πίσω δηλαδὴ ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ κρίση ἢ μᾶλλον μὲ τὸ ἄλλοθι τῆς πτώχευσης, χτύπησαν τὴν Ἑλλάδα στὴν πνευματική της καρδιά. Μά! -θὰ πεῖτε- ὅλος ὁ κόσμος μαστίζεται ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ κρίση, σενάρια συνομωσιολογίας θὰ συζητοῦμε; Εἶναι πλέον χιλιοειπωμένο αὐτὸ ποὺ ὁ Χένρυ Κίσσινγκερ, ὡς ὑπ. Ἐξωτερικῶν τῶν Η.Π.Α, δήλωσε ἀνοιχτὰ τὸ Σεπτέμβριο τοῦ 1994: «Ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς εἶναι δυσκολοκυβέρνητος καὶ γι᾽ αὐτὸ πρέπει νὰ τὸν πλήξουμε βαθιὰ στὶς πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ἴσως συνετισθεῖ. Ἐννοῶ, δηλαδή, νὰ πλήξουμε τὴ γλώσσα, τὴ θρησκεία, τὰ ἱστορικὰ καὶ πνευματικά του ἀποθέματα, ὥστε νὰ ἐξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του νὰ ἀναπτυχθεῖ, νὰ διακριθεῖ, νὰ ἐπικρατήσει…». 

Ἄλλως τε τὸ βλέπουμε στὴν πράξη μὲ αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν στὴν πατρίδα μας. Πρέπει νὰ εἴμαστε τελείως ἀνόητοι, γιὰ νὰ μὴ καταλαβαίνουμε ποῦ μᾶς πηγαίνουν. Θὰ ἤθελα μόνο συνοπτικὰ νὰ ὑπενθυμίσω αὐτὰ ποὺ δυστυχῶς λησμονοῦμε: τὴν σταδιακὴ ὑπονόμευση τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης, τὴν παραχάραξη τῆς ἱστορίας μας ἀπὸ τὰ σχολικὰ βιβλία καὶ τὴν ἄνευ βιβλίων σήμερα ἐκπαίδευση, τὴν ἠλεκτρονικὴ χειραγώγηση στὴν διαφθορά, τὶς καταλήψεις στὰ σχολεῖα καὶ τὰ πανεπιστήμια, τὸν ὑποβιβασμὸ τῶν παρελάσεων, τὴν ἀνεξέλεγκτη εἰσροὴ λαθρομεταναστῶν, τὴν ἀνέγερση Ἰσλαμικοῦ τεμένους καὶ σχολῆς, τὰ τουρκικὰ σίριαλ, τὴν νέα ἀντιμετώπιση τῶν πολυτέκνων, τὴν ἀλλαγὴ τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν σὲ θρησκειολογία, τὴν ἀπάλειψη τοῦ θρησκεύματος ἀπὸ τὶς ταυτότητες, τὴν ἐξαφάνιση τῶν ἱερῶν εἰκόνων καὶ συμβόλων ἀπὸ τὰ δημόσια κτήρια, τὸν περιορισμὸ τῶν χειροτονιῶν. 

Χρειάζεται ἄραγε νὰ ἀναφέρω τὸ αὐτόματο διαζύγιο, τὸν πολιτικὸ «γάμο», τὴν αὔξηση τῶν φόρων, τὴν μείωση τῶν εἰσοδημάτων, τὴν ἐκχώρηση τῶν κυριαρχικῶν δικαιωμάτων τῆς χώρας μας ἐκτὸς Ἑλλάδος, τὸ ξεπούλημα τῆς δημόσιας περιουσίας, τὴν καταπάτηση τοῦ ἐθνικοῦ μας Συντάγματος, τὴν μέχρι ἐξαθλιώσεως κατάσταση τῶν πολιτῶν τῆς χώρας μας; Δίκαιο λοιπὸν εἶχε ὁ Κόντογλου ποὺ ἔλεγε: «…Μὲ τὰ ἀποφάγια θέλετε νὰ τραφεῖ ἡ χώρα ποὺ θράφηκε καὶ θρέφεται μὲ τὴν ἀμβροσία καὶ μὲ τὸ πρόσφορο, καὶ ποὺ ἤπιε καὶ πίνει τὸ νέκταρ καὶ τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὸ δισκοπότηρο τῆς Ὀρθοδοξίας; Αὐτὸν τὸν τιμημένο ἄρχοντα, τὸν Ἕλληνα, θέλετε νὰ τὸν ξεγυμνώσετε ἀπὸ τὴν βασιλικιὰ στολή του, καὶ νὰ τὸν ντύσετε μὲ τὰ μουχλιασμένα ὄποφορια τῶν ξένων… Ἀφῆστε τον νὰ πεθάνει ἄρχοντας, σὰν τὸν Παλαιολόγο, καὶ ὄχι μασκαρεμένος. Νά ᾽χει τουλάχιστον ἀπάνω του δύο – τρεῖς πατρογονικὲς διαμαντόπετρες…».

.          Πάντως ἡ ἐφαρμογὴ τοῦ σχεδίου τῆς παγκόσμιας αὐτῆς σιωνιστικῆς κυβερνητικῆς ἀρχῆς, ποὺ προωθεῖται καὶ ἀναπτύσσεται στὰ πλαίσια τῆς «Νέας Ἐποχῆς», σκοντάφτει πρακτικὰ στὴν δυναμικὴ ἀντίσταση ποὺ προβάλλει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία σὲ ὅλη τὴν οἰκουμένη. Εἶναι ὁλοφάνερο ὅτι τὸ μεγάλο τους πρόβλημα καὶ ἐμπόδιο στὰ σχέδιά τους εἶναι ὁ Ὀρθόδοξος κόσμος. Ἰδιαίτερα δὲ ἡ ἑλληνορθόδοξη Παράδοση, ποὺ ξεπετάχθηκε στὴν πατρίδα μας ὡς ἡ ἀκατάλυτη φύτρα ἀπὸ τὴν θεσμικὴ συμπόρευση Κράτους καὶ Ἐκκλησίας αἰῶνες τώρα δημιουργώντας τὴν Ρωμιοσύνη. Αὐτὸς εἶναι ὁ στόχος ποὺ θέλουν νὰ χτυπήσουν. Δίκαια λοιπὸν ἔλεγε ὁ ἀγωνιστὴς Στρατηγὸς Μακρυγιάννης: «ὅτι ἀρχὴ καὶ τέλος, παλαιόθεν καὶ ὣς τώρα, ὅλα τὰ θερία πολεμοῦν νὰ μᾶς φᾶνε…».

.          “ Ἂν πετύχουν νὰ βγάλουν ἔξω ἀπὸ τὸ «παιχνίδι» τοὺς ὀρθόδοξους Ἕλληνες, ἔπειτα ὁ δρόμος τους ἀνοίγεται διάπλατα, διότι δὲν ὑπάρχουν δυνάμεις ἀντιστάσεως. Τὸ ἡρωικὸ φρόνημα ὑπάρχει καὶ διαπνέει αὐτοὺς ποὺ ζοῦν μὲ ἀληθινὴ πίστη! Ἡ Ἐκκλησία, μὲ τὸ ὅτι σέβεται τὴν ἱστορικὴ κληρονομία τῶν λαῶν καὶ συνάμα τοὺς παρέχει τὶς πνευματικὲς δυνάμεις, γιὰ νὰ ἑδραιωθεῖ ἡ ἐθνική τους ἰδιοπροσωπία, ὥστε νὰ διασωθοῦν, ἀποτελεῖ γι᾽ αὐτοὺς τὸ μεγαλύτερο ἐμπόδιο. Βλέπετε στὰ ὀρθόδοξα κράτη δὲν ὑπάρχει πτυχὴ τοῦ ἰδιωτικοῦ καὶ δημοσίου βίου, ποὺ νὰ μὴ διαποτίζεται ἀπὸ τὰ νάματα τῆς χριστιανικῆς πίστεως. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ προσπαθοῦν νὰ τὴν ἀχρηστεύσουν. Γι’ αὐτὸ τὴν συκοφαντοῦν εὐκαίρως – ἀκαίρως, τώρα μάλιστα μὲ τὴν ὑπάρχουσα τάχα ἐκκλησιαστικὴ περιουσία, τὴν ὁποία ἀφήρεσαν σταδιακὰ ἀφήνοντας μόνο ψίχουλα.

.          Δὲν θέλω νὰ ἀναφέρω ἄλλα συμπτώματα τοῦ γκρεμίσματος τῆς πατρίδος μας ὁ ἡμερήσιος καὶ περιοδικὸς τύπος καὶ τὸ διαδίκτυο βρίθουν ἀπὸ αὐτά. Θέλω μόνο νὰ πῶ πὼς εἶναι ὥρα ἀγῶνος! Δὲν φτάνει νὰ τὸ ποῦμε. Πρέπει νὰ βγοῦμε μπροστά. Ἀλλιῶς θὰ εἶναι ἀργά. Τώρα χρειάζεται ἀποφασιστικότητα καὶ γινάτι Μακρυγιάννη. 

Γράφει κάπου ἐκεῖ στὰ «Ὁράματα καὶ Θάματα» ὁ σπουδαῖος αὐτὸς ἄνδρας καὶ τὸ περιστατικὸ ποὺ «ὁ Κωλέττης καὶ ἡ συντροφιά του καὶ οἱ ὀπαδοί του καὶ τὸ σύστημά του τὸ ξένο θέλαν νὰ βάλουν σὲ ἐνέργειαν τὴν θρησκείαν τῶν δυτικῶν, τοῦ πάπα, καὶ ἀρχίσανε ἐδῶ νὰ κάμουν σκολεῖα καὶ κατηχοῦσαν τοὺς ἀνθρώπους καὶ τοὺς ὅρκιζαν στενό, καὶ ἔφκιασαν μοναστῆρι εἰς τὴν Τῆνο καὶ ἐκκλησίες καὶ ἄλλες πολλὲς εὐκολίες εἰς τοὺς ὀπαδούς τους, φέραν χρήματα καὶ τὰ ἑξῆς, διὰ τῆς φώτισης τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς βασιλείας του καὶ ἡ φώτιση τῆς Θείας-Πρόνοιας, τὰ μάθαινα, πῆγα, πιάστηκα μὲ τὸν Κωλέττη δι᾽ αὐτά, τοῦ εἶπα: Μεγάλον πατριωτισμὸν ἔδειξες εἰς τὴν πατρίδα, ἀρχὴ καὶ τέλος- θὰ μᾶς διορθώσεις καὶ τὴν θρησκεία μας, τοῦ εἶπα ὅλα τὰ γνωρίζω- τήρα νὰ μὴν μὲ κάμεις νὰ σκοτώσω τὰ παιδιά μου μόνος μου καὶ κάψω τὸ σπίτι μου, καὶ τότε θὰ κουβεντιάσουμε πλατύτερα. Τότε ἔβαλε νὰ μὲ δολοφονήσουν καὶ ἄλλα τοιοῦτα ἀναντίον μου, ἀπέτυχε σὲ ὅλα».

            Αὐτὸ λέμε καὶ ἐμεῖς τώρα στοὺς τωρινούς μας ἄρχοντες, πολιτικοὺς καὶ ἐκκλησιαστικούς, ποὺ συμφύρονται μὲ τοὺς ἀνθέλληνες καὶ αἱρετικοὺς καὶ ἔχουν δύο πρόσωπα καὶ δύο γλῶσσες, λέγοντας ἄλλα στὸν ἑλληνικὸ λαὸ καὶ στὸ ποίμνιο καὶ ἄλλα ἐκεῖ στὴν ἑσπερία: Ὅ,τι γίνεται δὲν τὸ χάφτουμε! Γνωρίζουμε πολὺ καλὰ τὸ παιχνίδι ποὺ παίζεται. Προσέξτε μὴ βάλουμε τὸ κεφάλι μας στὸν τορβά, καὶ τότε θὰ μᾶς δεῖτε καὶ θὰ πάθετε!