προσωπική γνώμη θεωρητικού υπόβαθρου, για την πολιτική πρωτοβουλία...

Το ‘’κοινό’’ άριστο εργαλείο της ευλογημένης μας γλώσσας θα χρησιμοποιήσω όχι για την λατρεία του ως αυτοσκοπό, αλλά προς δόξαν του παραχθησόμενου αλλά και αναμενόμενου έργου πάνω στο οποίο επένδυσαν σε πίστη και αγωνιούν οι Έλληνες υποστώμενοι τα δεινά της εποχής.

Αεί ο Θεός ο μέγας γεωμετρεί… (3,14 π…)

Γεωμετρικά και λογικά θα προσπαθήσω να σκιαγραφήσω τις σκέψεις μου, που καταδεικνύουν τον κοινό ζητούμενο τόπο. Δρόμο ζήτησες για την βοήθεια της Πατρίδος, κοινό τόπο, χώρο και δρόμο θα προβάλλω.

Συνήθως ζητούν οι ευγενείς διαφωνούντες, ο ένας στον άλλον, να μην στενοχωριέται.

Ο κόσμος είναι μικρός και στενάχωρος, σαν μήτρα και όταν αναγκάζεται το πνεύμα να εισέλθει σε αυτόν, φυσικώς στενοχωρείται.

Η αγάπη για τον άνθρωπο, είναι λογικό να μην περιορίζεται στην φυσική και πνευματική του ύπαρξη όσο αυτή εκδηλώνεται ΜΟΝΟ μετά την γέννηση και άμεσα ορατή, όπως συμβαίνει με ένα παιδί νεογέννητο, αλλά και να επεκτείνεται και σε εκείνον τον χώρο που είναι ανεκδήλωτο, έμβρυο μέσα σε μήτρα και έμμεσα ορατό.

Ξέρεις πόσο ανόητο φαντάζει να ‘’αγαπάει’’ κάποιος μόνο τους ομοϊδεάτες… και να έχει χώρο στην καρδιά του ΜΟΝΟ για αυτούς; Όσο ένας ‘’άνθρωπος’’ αγαπάει μόνο αυτούς που τα βλέπουν ορθά τα πράματα, και το ίδιο του το παιδί, που είναι αντεστραμμένο μέσα στην μήτρα (άρα βλέπει τα πράματα ανάποδα), να μην το αγαπά, να μην το συμπαθεί.    

  

Κι η αγάπη, αποδεικνύεται ΚΑΙ από την ακρόαση του λόγου του. Το όργανο ακρόασης του λόγου, το ωτίον, έχει σχήμα όχι τυχαία ως αντεστραμμένο έμβρυο, με τον λωβό-κεφαλή και πτερύγιο-σπονδυλική στήλη, ως μαλακός χόνδρος σε σχήμα 6.

Ο γεγενημένος άνθρωπος, που στέκεται στα πόδια του, με την κεφαλή επάνω και την σπονδυλική του στήλη, σχηματίζει (σαν emoticon) εξ αποστάσεως ορώμενος, το σχήμα 9.

Ανάλογα με τον προσανατολισμό τους οι άνθρωποι, οι μεν ορθοί ( 9 ) βλέπουν ως ανεστραμμένους τους άλλους ( 6 ) προ της γεννήσεως και το ανάποδο ισχύει με τους ομοϊδεάτες που βρίσκονται στο ( 6 ) (προ γέννησης) και βλέπουν ως ανεστραμμένους τους πρώτους. Η διαφορετικότητα κατευθύνσεως θέασης και οπτικής, αποτυπούται με το: ΓΝΩΜΗ – ΓΝΩΣΗ. Το Μ και το Σ σε καθέτωση μεταξύ τους διακρίνει τους ανθρώπους σε ‘’εχθρούς’’ και ‘’φίλους’’, διασπώντας με την δυαδικότητα τον ΕΝΑ ΑΝΘΡΩΠΟ.

Το κομβικό σημείο ένωσης των πριν και των μετά, των μεν με τα δε, είναι η γέννα, ο πόνος της, όπου το έμβρυο ( 6 ) και πρώην αόρατο και ανεκδήλωτο ή ψηλαφούμενο σε ακρίβεια, δίνοντας με την αχνή κίνησή του ίχνη ζωής, γεννάται πλέον, οράται, εκδηλούται και γνωρίζεται ως όρθιος ανήρ ( 9 ), σφίζων ζωή αδούλωτης από τον πρώην ομφάλιο λώρο που δέσμευε το παιδί μέσα στην μήτρα. Δεσμός, ως αναγκαίο κακό, γιατί δι αυτού τροφοδοτείτο.

Ποιος άραγε νάναι ο κοινός τόπος μεταξύ

9

. (8)

6

Και ο συνδυασμός των δύο σε μονάδα; Αν μη τι άλλο, το ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ, που ορίστηκε από την Αγία Γραφή, ως σημείον αντιλεγόμενον προς πτώσιν και ανόρθωσιν πολλών.

(…Και ευλόγησεν αυτούς ο Συμεών, και είπε προς Μαριάμ την μητέρα αυτού· Ιδού, ούτος κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών εν τω Ισραήλ και εις σημείον αντιλεγόμενον. Λουκβ’34)

Το ενδιάμεσο, 8. Στο μέσον, Ο Μεσσίας με την γέννησή Του, που ενώ φαίνεται πως ‘’χώρισε’’ τον κόσμο και τον χρόνο σε προ και μετά Χριστόν, στους χωρίς και με Χριστό, στην κυριολεξία και βαθύτητα και ωριμότητα σκέψεως, συνδυαστικής φιλοσοφίας ενδεικτικής (ελληνικής) και φιλοκαλίας αποδεικτικής (Ορθόδοξης) ΕΝΩΝΕΙ όλους τους λόγους σε ΜΙΑ ΜΟΝΑΔΑ, εντός του Εαυτού Του, ως Άναρχος και ατελεύτητος Λόγος.

Το δε όνομα Αυτού ΙΗΣΟΥΣ = 888. Τυχαίο; (ΔΕΝ νομίζω).

Υιός γεννητός του Τριαδικού Θεού, με ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ = 999. Αληθής Ποιητής Ουρανού και Γης, σε σχέση με τον ΙΑΠΕΤΟΣ = 666 αληθοφανής ποιητής ουρανού και γης…

Τριαδικός Θεός που με την πίστη Στον Ενσαρκωθέντα Σταυρωθέντα και Αναστάντα Υιό αναγεννά τους μετέχοντες στην ελληνορθόδοξη παιδεία, δια Πνεύματος Αγίου (Τρίτο Πρόσωπο) από το 6 [προ και χωρίς Χριστό, σε (6+3 = 9) μετά και με Χριστόν], όπως ακριβώς σε μικρογραφία συμβαίνει με κάθε έμβρυο που γεννιέται ως παιδί, έχοντας προ και μετά, τον ίδιο πατέρα. Οι αναλογίες ισχύουν για ΟΛΟΥΣ τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ και με κεφαλαία Τον Ίδιο επουράνιο Πατέρα.

Ο τόπος σου, ο τόπος μου, η πατρίδα ΜΑΣ, είναι ο κοινός τόπος που συγ-χωρεί όλους τους Έλληνες που είτε τα βλέπουν έτσι ή αλλιώς, έχουν τον ίδιο Πατέρα.

Μα να που τάχα όλοι ‘’φωτιζόμαστε’’ εξ Ενός… και η Αλήθεια με την αληθοφάνεια ωμοιάζουν και μπερδεύουν τον κόσμο προς ακολούθηση μέσα στην έρημο ωσάν πραγματική όαση η μεν (Αλήθεια) και ο αντικατοπτρισμός της δε, (αληθοφάνεια).  

Λες και δεν ξέρουμε βαθέως ποιο μας συμφέρει και ποιο μας περιμένει να μας σκεπάσει, ξεκουράσει αληθινά και ξεδιψάσει από το καύμα του ήλιου και την κόπωση της ημέρας….       

    

Λέτε νάναι το ‘’ίδιο’’ αν φωτιζόμαστε από την σελήνη ή από τον ήλιο αφού και τα δύο το ‘’ίδιο’’ φως έχουν; Και μία είναι η πηγή, καθώς όλοι γνωρίζουμε πως η σελήνη είναι ετερόφωτη;

Εκεί έγκειται η διαφορά και η ελληνική ευλογημένη γλώσσα μας πλουτίζει σε διάκριση να μην δογματίζουμε ότι τάχα τι Ο ΘΕΟΣ τι ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ, όλοι ίδιο είναι… 

Ο ΘΕΟΣ = 354. Όσο και ο σεληνιακός κύκλος. ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ όμως = 999.

Λένε, πως τον διάβολο, δεν τον πειράζει κάποιος να πιστεύει στον θεό, γιατί κι αυτός εμφανίζεται ως δαίμων=θεός και πλανά. Τον ενοχλεί να πιστεύουμε στον ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΘΕΟ.

Όταν το φως ‘’περνά’’ μέσα από το ‘’φίλτρο’’ της σελήνης, το φως που λαμβάνουμε και ‘’φωτιζόμαστε’’ είναι πολωμένο κι οι φωτισμένοι αυτού του φωτός… πολώνονται μεταξύ τους, βλέπουν μόνο διαφορές και πολεμούν. Το φως αυτό γέμει σκιές, είναι ψυχρό και δεν αναδεικνύει την μοναδικότητα του φωτιζομένου από το άμεσα ηλιακό, το οποίο ΚΑΙ θερμαίνει και μπορεί να ανάψει την απαραίτητη φωτιά που ενώνει τον κόσμο.

-----

Δεχόμενος ως αξίωμα ότι όλοι είναι 100% πατριώτες, στον σύνδεσμο εθνικής ενότητος, (πρωτοβουλία αξιωματικών εα) χωράνε όλοι οι πιστοί, από το 0 έως το 100, ισότιμα, χωρίς μέτρο σύγκρισης, κρίσης ή κατάκρισης, αρκεί να διακρίνουν ότι Αυτός που ενώνει και τον έναν και τον άλλον, και αυτόν που τα βλέπει ορθά και αυτόν που τα βλέπει κατοπτρικά ως προς σημείο, 6 ή 9, είναι ο Μεσσίας ΙΗΣΟΥΣ = 888, που ενώ μοιάζει να χωρίζει τον χρόνο σε πριν και μετά και τους ανθρώπους σε θεωρίες αντιτιθέμενες, στην πραγματικότητα και ΜΟΝΟ για τους  φιλαλήθεις Έλληνες, τους ΕΝΩΝΕΙ και τους ΕΥΛΟΓΕΙ υπό ΜΙΑΝ ΣΚΕΠΗΝ.

Ένας απλός και πιστός πατριώτης