Εὐράνθην ἐπὶ τοῖς εἰρηκόσι μοι· εἰς οἶκον Κυρίου
πορευσόμεθα. ἑστῶτες ἦσαν οἱ πόδες ἡμῶν ἐν ταῖς αὐλαῖς σου, ῾Ιερουσαλήμ. ῾Ιερουσαλὴμ οἰκοδομουμένη ὡς πόλις, ἧς ἡ
μετοχὴ αὐτῆς ἐπὶ τὸ αὐτό. ἐκεῖ γὰρ ἀνέβησαν
αἱ φυλαί, φυλαὶ Κυρίου, μαρτύριον τῷ ᾿Ισραήλ, τοῦ ἐξομολογήσασθαι τῷ ὀνόματι Κυρίου·
ὅτι ἐκεῖ ἐκάθισαν θρόνοι εἰς κρίσιν, θρόνοι ἐπὶ οἶκον Δαυΐδ. (ψαλμ.ρκα’ 121)
Σε συνδυασμό με το της αποκαλύψεως
… 4 Καὶ ἤκουσα τὸν
ἀριθμὸν τῶν ἐσφραγισμένων· ἑκατὸν τεσσαράκοντα
τέσσαρες χιλιάδες ἐσφραγισμένοι ἐκ πάσης
φυλῆς υἱῶν ᾿Ισραήλ· (αποκ.ζ’) δυο
συνειρμικές σκέψεις…
Ο προφητάναξ Δαβίδ και ο αγ.Ιωάννης θεολόγος, δεν θα μπορούσαν να είναι τόσο ‘’τοπικιστές’’ και άδικοι (πετώντας έξω τους άλλους) …. την στιγμή που αφενός εμπνέονται από το ίδιο Άγιο Πνεύμα στις συγγραφές τους και αφετέρου η διάδοση του Λόγου και Αληθείας, είναι οικουμενική. Έτσι η κατά γράμμα προσέγγιση των εννοιών, Ισραήλ, Ιακώβ, Ιερουσαλήμ ως οικοδομούμενη πόλη, 12 φυλές, 144.000 εσφραγισμένοι (όλοι κι όλοι) μας οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα και με το νεκρό γράμμα του νόμου, δυστυχώς στον θάνατο….
Παρά τους πολλούς φαινόμενους λαούς τα πολλά υπάρχοντα έθνη, για το όμμα του Θεού, δύο έθνη και δύο λαοί* υπάρχουν και μας συμφέρει για την θεολογική μας κατάρτιση να πιστέψουμε, ότι έτσι είναι.
Βαβυλώνα και Σιών. Οι δύο κύκλοι (ζωής)** ευσεβείας και αρετών ως πυρήνας
που περικυκλώνεται όμως από ασέβεια και αμαρτία. H καρδία, που περικυκλώνεται από τον δράκοντα που εμφωλεύει στον ομφαλόν… Γιαυτό και το μακάριος ὃς κρατήσει καὶ ἐδαφιεῖ τὰ νήπιά σου πρὸς τὴν πέτραν…Δύο και οι μοναδικές θέσεις που συμπυκνώνονται όλοι οι άνθρωποι μπρος στην κρίση του Θεού, όπως προτυπώθηκε με Τον Σταυρό και τους δύο εκατέρωθεν συσταυρωμένους. Κι η προτύπωση και η κρίσις ...εν μέσω δύο ληστών, ζυγός δικαιοσύνης ευρέθη ο σταυρός σου· του μεν καταγομένου εις άδην τω βάρει της βλασφημίας, του δε κουφιζομένου πταισμάτων προς γνώσιν θεολογίας· Χριστέ ο Θεός, δόξα σοι.
Μήπως δεν προφητεύθηκε; … ἰδοὺ
οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ ᾿Ισραὴλ καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον. 35 καὶ σοῦ δὲ αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύσεται ρομφαία,
ὅπως ἂν ἀποκαλυφθῶσιν ἐκ πολλῶν καρδιῶν
διαλογισμοί. (Λουκ.β’)
Ισραήλ είναι νους ορώμενος τω Θεώ κι η στρεφόμενη ρομφαία η φυλάττουσα το Ξύλον της Ζωής, διαχωρίζει πάλι σε δύο ‘’στρατόπεδα’’ τον κόσμο, ως εξάκτινο (και εξαπτέρυγο). Τον έννου εντός και ά-νου εκτός.
Κι οι λογισμοί και διαλογισμοί συναπολούνται ή
συζούν, ανάλογα της ποιότητός τους και της αναφοράς τους ως γη ή εξαρτημένοι εκ
του ουρανού, περάσματος δια της ρομφαίας…. Λογισμοί και διαλογισμοί που ως
θεωρία ωθεί και την πράξη και ή σύσσωμα απολούνται (διαλογισμοί και πράξεις
σκότους ως σκιές, ερχόμενο το φως και η ημέρα) ή σώζονται ΑΝ τα έργα του
σκότους κατά την αποστολική παραίνεση, αποθώμεθα και ενδυθούμε τα όπλα του
Φωτός… 12 ἡ νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ
σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. 13 ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν,
μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίτας καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ, 14 ἀλλ᾿ ἐνδύσασθε
τὸν Κύριον ᾿Ιησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας. (Ρωμ.ιβ’).
Με την ερώτηση, καθόλου φιλολογική, αλλά βαθέως υπαρξιακή, αν τα έργα*** μας αντέχουν
στο Φως της ημέρας.
Γιαυτό και ζητάμε την ανάκληση των εν αιχμαλωσία λογισμών μας [που καθορίζουν και την όλη μας κατάσταση, ελευθερίας (3) στην Σιών (καρδιά) ή αιχμαλωσία στην βαβέλ (κοιλία)****] από την καλή μας Παναγία. …ἡ τοῦ ἐλεήμονος Θεοῦ φιλεύσπλαγχνος Μήτηρ, ἐλέησόν με, καὶ δὸς κατάνυξιν καὶ συντριβὴν ἐν τῇ καρδίᾳ μου καὶ ταπείνωσιν ἐν τοῖς διανοήμασί μου, καὶ ἀνάκλησιν ἐν ταῖς αἰχμαλωσίαις τῶν λογισμῶν μου.... με, την οικοδομούμενη πόλη ιερουσαλήμ, οικοδομούμενη η ψυχή μας να χρειάζεται να ορθώσει τείχη, ώστε να είναι ασφαλής κι όχι διαμπερής από κλέφτες με ορθάνοιχτες πόρτες.... Ασφαλιζόμενες οι θυρίδες με αίμα αμνού (που ου κατεάγησαν τα σκέλη, προτυπωμένα) και νυν ενεργούμενα δια της Θείας Κοινωνίας. Η δε δωδεκάτειχος πόλις και χρυσοπλοκώτατος πύργος, σταυροειδώς με προσευχή - νηστεία - ακρόαση και τήρηση (4 άκρα που μόνο με επίσκεψη και επισκίαση Αγίας Τριάδος 4Χ3 μπορεί να τελειωθεί). Αμήν χάριτι να βάλουμε αρχή οικοδομής.
Στο πως οι ψαλμοί λεπτύνουν τον νου .... δόθηκε μια πρώτη προσέγγιση των αναφερομένων ονομάτων σαν μετάφραση σαν από μια ξένη γλώσσα, αμήν αλφαβητάρι για την άλλη γλώσσα, της πεντηκοστής.
Με την πεντηκοστή, περατούται η δόμηση του εν ημίν ναού. Οι στον νόμο 12 άψυχες που παρέδωσαν την σκυτάλη στις 12 έμψυχες, αποστόλους, εν μέσω των οποίων Ο Χριστός μετέχεται, σε σχέση με την εκτός Εκκλησίας στάση, που ο Θεός σαν ήλιος μπορεί να θεαθεί και να θερμάνει κάπως, αλλά ο άνθρωπος παραμένει απέναντι (Αυτού) κι όχι λόγος μέσα στον Λόγο, υπερβάς την πρώην πύρινη στρεφόμενη ρομφαία. Έξω, μη μου άπτου μέσα όμως φέρε τον δάκτυλόν σου και βάλε την χείρα σου (στον Θωμά, τον μεθερμηνευόμενο δίδυμο) συντρώγων Ο Κύριος ιχθύ και μέλι…. περνώντας μας Ο Κύριος από το προσωπείο που έτσι κι αλλιώς, χους εις χουν απελεύσει στο υγιές και άγιο πρόσωπο***** χάριτι, ως πνεύμα εις Πνεύμα απελεύσει, συνελκών Ο Κύριος με την ανάστασή Του (τον όλο ΑΔΑΜ) και νου και θεοΰφαντο χου, εις το πρότερον κάλλος. ΑΝ το επιθυμήσουμε και επιδιώξουμε από τώρα.
Στο δε ψαλμικό διαβάζουμε: … Ιερουσαλὴμ οἰκοδομουμένη ὡς πόλις, ἧς ἡ μετοχὴ αὐτῆς ἐπὶ τὸ αὐτό. ἐκεῖ γὰρ ἀνέβησαν αἱ φυλαί, φυλαὶ Κυρίου, μαρτύριον τῷ ᾿Ισραήλ, τοῦ ἐξομολογήσασθαι τῷ ὀνόματι Κυρίου· ὅτι ἐκεῖ ἐκάθισαν θρόνοι εἰς κρίσιν, θρόνοι ἐπὶ οἶκον Δαυΐδ.
Δεν μιλά φυσικά για την εξωτερική οικοδομή κι όταν λέει φυλές ισραήλ, πάλι δεν πρέπει να εξαντλήσουμε τις έννοιες στα χοϊκά, γιατί μαζί με τις γήινες σκέψεις μας (5), θα χαθούμε κι εμείς.
Η
πόλις οικοδομείται διά και εν Αγίω Πνεύματι. ᾿Ιακὼβ βοηθὸς αὐτοῦ.
Αυτός ο παράκλητος, που μας επισκέπτεται (2) κάθε στιγμήν στην δεξιά και αριστερή επίγνωση, στα ορατά πρακτικά και αόρατα θεωρητικά τυπώνοντας ορθά και ορθόδοξα το σημείο του Σταυρού επάνω μας, και ανάλογα της ετοιμότητάς μας, ‘’τεκνοποιεί’’ δλδ δίνει τα χαρίσματα, όπως δόθηκαν εν σκιά τα τεκνία στην Λεία (πράξη) και Ραχήλ (θεωρία).
Η οποία σκιά της θεωρίας πεθαίνει και θάπτεται στην Βηθλεέμ όπου γεννάται η θεία θεωρία Χριστός, Ίσως γιαυτό αναφέρεται ως θρόνος Δαβίδ (κι αυτός βηθλεεμίτης). Από εκεί η ευθεία πορεία προς την ανάσταση και επόμενα… ως ευθύς φωτισμός (και οικοδομή και κρίσις), αμήν συνανυψούμενοι, ώστε να διακριθούμε και περισσεύσουμε του νόμου.
Γιαυτό
και παρακαλούμε το…
Με αυτούς ως ρυάκια, ποταμούς εκ της πηγής έως την θάλασσα, όλα Στην Θεοτόκο. 12 επί 12 = 144 (με κάπως αναλυτικά στο σχόλιο 2, συσχετιζομένων και των εσφραγισμένων 144.000), όσα και τα χαίρε στην Κεχαριτωμένη.
Αμήν να εντοπίσουμε το πυρ εντός της λάσπης και να μεταδώσει αυτό την φωτιά του στην όλη φύση και δερμάτινους χιτώνες, κάνοντάς τους διάφανους. Αμήν να διαισθανθούμε το σκίρτημα Ζωής μέσα στην αμορφία μας…. και το επιτρέψουμε να δράσει για να μορφωθεί ο Χριστός στην ψυχή και ζωή μας καθίσει στον θρόνο της οικοδομούμενης ιερουσαλήμ και τύχουμε της ευνοϊκής κρίσης. Ὅτι πρέπει σοι, πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Τα πάντα χάρις, δι ευχών και ενεργείας Της γλυκυτάτης Θεοτόκου, ώστε ανεβαίνοντας την κλίμακα και γέφυρα, να διανοίγονται ολοέν και περισσότερο οι οφθαλμοί και ουρανοί μπροστά στα μάτια που προηγουμένως, μέχρι την ώρα (του καθενός) της κλάσης του άρτου, κρατούνται.... διακρίνοντες πλέον τα κρυμμένα μυστήρια και την δόξαν του Θεού, στην φύση και τις Γραφές, τους δύο ισότιμους και ταυτοδιδάσκαλους νόμους Του.... (4), που σαν μικρά μαργαριτάρια οδηγούν στον Μεγάλο Μαργαρίτη και Βασιλεία.
Με το εικονιζόμενο ψαλτήρι ανά χείρας ο προφητάναξ, [όμοιο σχηματικά με το όργανο κορτί στο έσω ους - όργανο ακοής και ισορροπίας εκεί κοντά στον λαβύρινθο και τα έξω ελικοειδή σχήματα και κοχλίες, όλα καθόλου τυχαία.... (όργανο με τις χορδές του, λεπτότερες και παχυλότερες, όχι μόνο ακρόασης ήχων αλλά και μεταφοράς συναισθημάτων εκ των ήχων προς ισορροπία ψυχική ή ανισορροπία ένεκα φοβιών με επόμενο ταραχών... ζωής ταραχώδους και τέλους αυτής με την εκδημία, όπως σημειώνεται στον μεγάλο κανόνα και τον θόρυβο εκ της εκδημίας)] να μας παραδίδει τον θησαυρό εκ των έξω ακροωμένων προς τα έσω, αυτών που άκουσε θεόπνευστα εντός και τα εξωτερίκευσε για δική μας βοήθεια. Μην τύχει και ακούμε και βλέπουμε, αλλά δεν συνιούμε. Αμήν Κύριε ελέησον.... να συναρμόσει δακτύλους (14 φάλαγγες) προς σύμπνοια επί του πρακτέου έργων μας με τα έργα Κυρίου. Αμήν αγώγιμοι κι όχι μονωτές του Πνεύματος.
Ψυχή
μου, ψυχή μου, ἀνάστα, τί καθεύδεις; τὸ τέλος ἐγγίζει καὶ μέλλεις θορυβεῖσθαι· ἀνάνηψον
οὖν, ἵνα φείσηταί σου Χριστὸς ὁ Θεός, ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν.
[θα σκεφτεί κάποιος, χρειαζόταν τώρα (ορθοδόξως) η συστοίχηση εξωτερικού οργάνου που έκανε ο άνθρωπος, σαν ψαλτήρι, με το όργανο (του κορτί) που έκανε ο καλός Θεός στο έσω ους; Και τα δύο τα χειριζόμαστε με το ήρμοσας.... ως αρμονία και κατά Θεόν υγεία και ορθή πνευματική λειτουργικότητα του φυσικού θεοΰφαντου σώματος (αυτό που δουλεύουμε από τώρα και θα το βρούμε μετά το βιολογικό πέρας, το πως το κτίσαμε και το πόσο ασχοληθήκαμε με αυτό).
Νομίζω πως αυτά τα δύο όργανα συναντιούνται ακριβώς στην μέση, όπως όλοι οι λόγοι στον Λόγο. Μέσο είναι το ψαλτήρι και γονική μήτρα της ευχής, μέσο μετατροπής του ήχου σε ουσιώδες θείο αίσθημα και ''συγ-κίνηση''... και είτε κάποιος ξεκινά από μέσα προς τα έξω, είτε ανάποδα, ανάλογη συνδεσιμότητα θα βρει να θαυμάσει την θεία σοφία. Έξω τα διάσπαρτα μαργαριτάρια, μέσα τον πλήρη θησαυρό και Βασιλεία.
Έξω ως λέων... 8 νήψατε, γρηγορήσατε· ὁ ἀντίδικος ὑμῶν διάβολος ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ (Α΄Πετρ.ε') μέσα ως δράκων που εμφωλεύει στον ομφαλό, περικυκλώνων την καρδία.... μέσα τα νεφρά έδρα επιθυμητικού και τα επινεφρίδια... παρότι αφορμές παθών και αρετών εντοπίζονται έξω και πρέπει να εργαστούμε με το σώμα μας για να γίνει ναός και υποδοχέας χάριτος.... υπέρ νουν χαράς και ειρήνης, αντί ταραχής και θορύβου ... ἱνατί φοβοῦμαι ἐν ἡμέρᾳ πονηρᾷ; ἡ ἀνομία τῆς πτέρνης μου κυκλώσει με (ψαλμ.48) ευχόμενοι (αμήν και εργαζόμενοι) το Άγιο Πνεύμα όπως ιστορικά έδρασε ο Ιακώβ (Γεν.κε'26), να μας καλύψει την τρωτότητα της πτέρνας που προξενεί ταραχή και τελικά θάνατο.... και τόσα ακόμη απλωμένα και συμπυκνωμένα, εν ε-αυτώ και Αυτώ, ώστε να ισχύσει του αβ.Αλωνίου το: σε αυτόν τον κόσμο είμαστε μόνον εγώ και ο Θεός (αββάς Αλώνιος) που καλούμαστε δι ευχών να βρούμε και αμήν βιώσουμε, στον δρόμο από το κατ'εικόνα (εικών Αυτού) στο καθ'ωμοίωσιν (Αυτώ), με άγιο, όχι μόνο τον σκοπό, αλλά και τον δρόμο για τον σκοπό. Τα πάντα ΦΩΣ. Φως θεογνωσίας που μας ελκύει και ''πατά'' στην βάση και προϋπόθεση αυτής, την ακριβή αυτογνωσία, με όλα τα παραπάνω μακάρι να αποβαίνουν βοηθητικά ίχνη αυτών, στην δευτερεύουσα παράμετρο της ''γνώσης''. Στην τελική όμως, δεν είναι η γνώσις η φωτίζουσα αλλά το Φως που δίνει γνώση όσο υπάρχει ο ορθός προσανατολισμός του προσώπου μας και ανάλογη βιωτή. Εσημειώθη ἐφ᾿ ἡμᾶς τὸ φῶς τοῦ προσώπου σου, Κύριε.(ψαλμ.δ') από τα 4 άκρα, προς το κέντρο δια του Σταυρού, στην πεμπτουσία (αυτογνωσία) ως εμβάθυνση και εύρεση του ίχνους Φωτός εν ημίν, μετά δε ανύψωση (πάλι δια Σταυρού), προς θεογνωσία, με τους απεσταλμένους αγγέλους να μας οδηγούν όχι σε μετάβαση τόπου, αλλά θεία συγκατάβαση].
---
(1) αναφέροντας σχέση, νοείται ο λόγος και η αναλογία.... Όλοι οι δικοί Του λόγοι, Αυτόν έχουν αρχή (ως έμπνευση και δωρεά) και Αυτόν τέλος. Όσο καταφέρνουμε να τους ενώνουμε και χρησιμοποιούμε αυτούς (τους λόγους) ως οδοδείκτες και αποδίδουμε την χάρι Στον Λόγο, είμαστε στην Οδό Του. Κατά τον αγ.Μάξιμο ομολογητή ισχύει ότι....
(3) ελευθερία κατὰ την Ορθόδοξη Εκκλησία απόλυτα συνυφασμένη με την μυστική και μυστηριακή Τροφή, ως πέρασμα από την δουλεία στην υιοθεσία…
(4) Θεωρία στην Μεταμόρφωση Του Κυρίου - αγ.Μάξιμος ομολογητής
(5) με το δοθέν τάλαντο να θάπτεται (από τον πονηρό δούλο) στην γη και να εξαντλεί το χάρισμα που του δόθηκε από τον Θεό, στις γήινες επιτεύξεις. Αυτό ήταν και η κυρίως αφορμή για την συγγραφή του παρόντος. Ανακαλύφθηκε λένε από ''μυαλά'' ένα τσιπ, που ενσωματούμενο στον αντίχειρα, ελέγχει αν υπάρχει covid19 ακόμη και σε ασυμπτωματικούς και φίλτρο, που αφαιρεί αυτόν από το αίμα. Αλήθεια ποιον ''άνθρωπο'' βοηθά αυτή η τεχνολογική ανακάλυψη; κι επειδή όσοι είμαστε λίγο ψιλιασμένοι, ευχόμαστε όσο έχουμε λίγο καιρό να αλλάξουμε το αποτέλεσμα υπέρ του Ανθρώπου (ως πραγματικοί φιλάνθρωποι) αμήν φιλοπόνως να εργαστούμε και μην ακούσουμε το φιλοσόφους ασόφους και τεχνολόγους αλόγους.... Κύριε ελέησον.
* 23 καὶ εἶπε Κύριος αὐτῇ· δύο ἔθνη ἐν γαστρί σου εἰσί, καὶ δύο λαοὶ ἐκ τῆς κοιλίας σου διασταλήσονται· καὶ λαὸς λαοῦ ὑπερέξει, καὶ ὁ μείζων δουλεύσει τῷ ἐλάσσονι. 24 καὶ ἐπληρώθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ τεκεῖν αὐτήν, καὶ τῇδε ἦν δίδυμα ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῆς. 25 ἐξῆλθε δὲ ὁ πρωτότοκος πυρράκης, ὅλος ὡσεὶ δορὰ δασύς· ἐπωνόμασε δὲ τὸ ὄνομα αὐτοῦ ῾Ησαῦ. 26 καὶ μετὰ τοῦτο ἐξῆλθεν ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, καὶ ἡ χεὶρ αὐτοῦ ἐπειλημμένη τῆς πτέρνης ῾Ησαῦ· καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Ιακώβ. (Γεν.κε’)
** κύκλος Αληθείας και κύκλος ασεβείας…
*** επί του πρακτέου… έργα και ημέραι συνέχεια του Ημέρα Κυρίου και ημέρες ανθρώπων…. Έργα Κυρίου και έργα ανθρώπων
**** ἐπὶ τῷ στήθει σου καὶ τῇ κοιλίᾳ πορεύσῃ καὶ γῆν φαγῇ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς σου. 15 καὶ ἔχθραν θήσω ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γυναικὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς· αὐτός σου τηρήσει κεφαλήν, καὶ σὺ τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν. (Γεν.γ’)
(λες και ο αρχαίκακος όφις έχει ανάγκη φυσικού φαγητού…. τρώει όμως ό,τι τον ταΐζουμε. Χοϊκά πάθη και γήινους διαλογισμούς χωρίς Χριστό, με αυτό να είναι αιτία απωλείας, αλλά με λύση του προβλήματος και θανάτου, Την Θεοτόκο που φέρει Χριστό και συντρίβει την κεφαλή του όφεως…).
***** από το προσωπείο, στο πρόσωπο...
---
επειδή Ο Κύριος θα κάθεται επί θρόνου στην κρίση, δική μας δουλειά η δική μας σταύρωση καθ'ημέραν, αφού όπως λέει ο γερ.Αρσένιος Μπόκα, ... Ὑπάρχει σ᾿ ἐμᾶς ἕνας θρόνος κι ἕνας σταυρός. Ὅταν ἐμεῖς στεκώμεθα στόν θρόνο, ὁ Χριστός μας κάθεται στόν σταυρό, καί ἀντίστροφα. Οἱ διάφορες σταυρώσεις εἶναι τά μέσα τῆς αὐταπαρνήσεώς μας. .... θρόνος και Σταυρός
---
Ο Κύριος τρέφει (σοφία του κόσμου και
βιωματική θεολογία) Ο Κύριος τρέφει και τους 4000 με 7
άρτους και περισσεύουν σπυρίδες 7, αλλά και τους 5000 με 5 άρτους και 2 ιχθείς
και περίσσεψαν κοφίνια 12.
Παρατηρεί λοιπόν Ο Κύριος τους μαθητές… οφθαλμούς έχοντες δεν βλέπετε,
και ώτα έχοντες δεν ακούετε; και δεν ενθυμείσθε; ότε έκοψα τους πέντε άρτους
εις τους πεντακισχιλίους, πόσους κοφίνους πλήρεις κλασμάτων εσηκώσατε; Λέγουσι
προς αυτόν• δώδεκα. Και ότε τους επτά εις τους τετρακισχιλίους, πόσας σπυρίδας
πλήρεις κλασμάτων εσηκώσατε; Οι δε είπον• Επτά. Και έλεγε προς αυτούς• Πως δεν
καταλαμβάνετε; (Μαρκ. η’)
αναφέροντας στο σχόλιο,
(συγγνώμη για την επανάληψη μερικών ήδη αναφερθέντων σημείων… αλλά σχετικών) …
αντίστοιχη είναι και η προσέγγιση στους 144.000 εσφραγισμένους όντας ο αριθμός
συμβολικός (νομίζω, αλλιώς δεν θάχε νόημα) ....
Όταν δώδεκα απόστολοι καθίσητε επί θρόνων δώδεκα, κρίνοντες τας φυλάς τας
δώδεκα...
Κρίση, κατά την εκάστου τελειότητα (όταν κατά τον αββά Δωρόθεο, το άριστα της ύλης
είναι το 10, της ψυχής το 100 και του πνεύματος το 1000) 12 Χ 12 = 144.000
συμβολίζοντας δλδ την τελειότητα και ολοκλήρωση του, πάντες
γαρ απόστολοι... (πάντες σταυροφόροι, πάντες φιλόθεοι
και φιλάνθρωποι…) χαρίσματα, που στην τελειότητά τους ανευρίσκονται στην
Κεχαριτωμένη, και τους χαιρετισμούς Της με τα 144 χαίρε. Κι οι 12 φυλές του
Ισραήλ, αναφέρονται στα 12 τεκνία του Ιακώβ.
Η ΠΔ, η σκιά της χάριτος της Καινής, ενδεικνύει τα αναφερόμενα και ουσιαστικά.
Ο Αβραάμ, στον τύπο του Πατρός, ο Ισαάκ, στον τύπο του Υιού, που υπάκουα
οδηγήθηκε στην θυσία του και ο Ιακώβ, στον τύπο του Αγίου Πνεύματος, ο οποίος
δια των γυναικών του τεκνοποίησε τα ''χαρίσματα''.
Η Λεία και η Ραχήλ, στον τύπο της πράξεως και της θεωρίας, χαρίζει στους
ανθρώπους κατά τάξη και ετοιμότητα, τις πρακτικές και θεωρητικές αρετές,
αντίστοιχα. (Με το τέλειοι γίνετε, αυτό πρέπει να ποθούμε. Την ολοκληρωτική
προσέγγιση και οικείωση, σε πράξη που προηγείται και σε θεωρία που φυσικώς
έπεται).
Κι ο Ιακώβ, παρότι αγαπούσε την Ραχήλ (θεωρία) περισσότερο, δεν μπορούσε να
τεκνοποιήσει μαζί της, αν δεν απέδιδε η Λεία (πράξη) τα τεκνία που της
αναλογούσαν.
εκ του μεγάλου κανόνος…. Γυναῖκάς μοι δύω νόει, τὴν πρᾶξίν τε καὶ τὴν γνῶσιν ἐν θεωρίᾳ· τὴν μὲν Λείαν πρᾶξιν ὡς πολύτεκνον· τὴν Ραχὴλ δὲ γνῶσιν ὡς πολύπονον· καὶ γὰρ ἄνευ πόνων οὐ πρᾶξις, οὐ θεωρία, ψυχή, κατορθωθήσεται.
Κι είναι μητέρα της θεωρίας η Ραχήλ, αφού γέννησε τον Ιωσήφ, καθαρά ενορατικό
και χαρισματούχο στην αίγυπτο και τον Βενιαμίν. Η δε Ραχήλ, πεθαίνει πάνω στην
γέννα του Βενιαμίν και θάπτεται στην Βηθλεέμ. Θάπτεται η σκιά της θεωρίας, εκεί
όπου γεννάται η θεία θεωρία Χριστός.
Να μην πολυλογήσω όμως για τα τεκνία, τα οποία προήλθαν/ προέρχονται (στον
καθένα) από: 6 από τη Λεία. 2 από τη δούλη της Λείας. 2 από την δούλη της Ραχήλ
και τέλος 2 από τη Ραχήλ.
Ο καλός Θεός, αμήν τας εννοίας να καθάρει... Όταν διευκρινιστούν οι διαφορές
μεταξύ θεόσδοτου σώματος και (δούλης) σάρκας, αλλά και νου και δούλου του
(διανοίας), έχουμε μπροστά μας την ναι μεν διαφορετική τροφή στους σοφούς του
κόσμου (δια της φιλοσοφίας) και σοφούς της Εκκλησίας (δια της ακριβούς
ορθοδόξου θεολογίας), (όπως στο Όραμα του αγίου Γρηγορίου Παλαμά - Αγίου
Νικολάου Βελιμίροβιτς αναφέρεται σαν γάλα και οίνος που υπερχειλίζει)…
στο σύνολό τους όμως ΟΛΟΥΣ, ΤΡΕΦΟΜΕΝΟΥΣ από τον Τροφέα Πάνσοφο και Παντεπόπτη
και Εύσπλαγχνο Κύριο - Λόγο, που με λόγους και ρήματα Ζωής, και Τον Ίδιο Του
Τον Εαυτό, τρέφει
και συντηρεί τα σύμπαντα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου