δια των αγίων Ο Τριαδικός Θεός ή ιχνηλατώντας τις ακτίνες μέχρι την πηγή τους…

…αφορμή για το παρόν στάθηκε μια αγιογραφία που ενώ κάποιος αδελφός ήθελε να απεικονίσει τον αγ.Στυλιανό προστάτη παίδων, ‘’καταλάθος’’ ανέβασε του αγ.Συμεών του θεοδόχου που κρατά αγκαλιά Τον Κύριο ως σαρανταήμερον βρέφος, ο οποίος πάλι, ‘’μοιάζει’’ με αγιογραφία του προφ.Ηλία. 

Με αφορμή αυτό το παρόραμα, ξεδιπλώθηκε ένας νοηματικός μίτος συσχέτισης των τριών ‘’ομοιαζόντων’’ αγίων που όλοι οδηγούν Στον Κύριο, όπως και οι ακτίνες ενός κύκλου, που συμπυκνώνονται στον πυρήνα και κέντρο τους.  

το ειλητάριο με το ιδού ούτος κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών εν τω ισραήλ.... εννοεί τον αγ.Συμεών τον θεοδόχο που ενηγκαλίζεται Τον Χριστό (στην Υπαπαντή) κατά το …34 καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς Συμεὼν καὶ εἶπε πρὸς Μαριὰμ τὴν μητέρα αὐτοῦ· ἰδοὺ οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ ᾿Ισραὴλ καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον. .... (Λουκ.β’) 

Μη μένοντας μονοδιάστατα και στείρα σαν γράμμα του νόμου στο ιστορικό γεγονός, μας συμφέρει να βρούμε τα παραπάνω, εντός. Τον κυοφορούμενο (1) σε κάθε ψυχή Κύριο …για τον άγιο Συμεών τον θεοδόχο, την Υπαπαντή και την ''αναλογία'' που μας κάνει συμμέτοχους κι όχι απλά ενήμερους...

 

Σε λεπτομέρεια, την ίδια εικόνα, την είχα καταχωρήσει σαν προφ.Ηλία (και γιαυτό και σχολίασα). Στην κυριολεξία, είναι πάλι ο προφ. Ηλίας, προστάτης παίδων, αφού ‘’εκδικείται’’ και προστατεύει τα νήπια που οι ιερείς του βάαλ τα εδαφιούσαν επί πέτρας, θανατώνοντάς τα. 

Το ίδιο πνεύμα κακού, τότε και σήμερα θανατώνει, το ίδιο Πνεύμα του Θεού του Ζώντος, τότε και τώρα ζωοί.

Στον αντίποδα του θανάτου δια της ασεβείας και αμαρτίας που είναι η Ζωή, μακάριος ὃς κρατήσει καὶ ἐδαφιεῖ τὰ νήπιά σου πρὸς τὴν πέτραν, τα νήπια της βαβυλώνος πάνω στην Πέτρα Χριστό, ζωογονώντας τον νου (ισραήλ = νους ορώμενος τω Θεώ).  

Για να συμπληρώσει την προστασία ο παίδων φύλαξ αγ.Στυλιανός, όχι μόνο των αρτιγεννήτων αλλά και των μειρακίων (νεανίσκων εφήβων) και πάλι, όχι μόνο τα εξωτερικά τεκνία μας, με μας (άνδρες, μη έχοντας τέκνα… ή που μεγαλώσανε) τάχα αμέτοχους, αλλά ιδίως και το εν ημίν ΕΝΑ βρέφος, έσω, που ισχύει για όλους υπό προϋποθέσεις. Βρέφος Χριστό (όπως φαίνεται και στην αγιογραφία του δικαίου Συμεών, που αφού του δόθηκε το δαχτυλίδιον ‘’αρραβώνος’’ εξήντλησε την χάρι, διανοίγοντάς μας τον δρόμο. Τον ίδιο δρόμο που διανοίγει και ο προφ.Ηλίας αφού νουθετεί και γαλουχεί τον άνθρωπο από νεότητα μέχρι ενηλικιώσεως, με την πνευματική ερμηνεία των λόγων της φύσης). 

Με τα παραπάνω, δόθηκε ένα έναυσμα ανάβασης και εμβάθυνσης και αυτό γιατί η θρησκευτική παιδεία μερικές φορές εξαντλεί τους αγίους σε εξωστρεφείς ''ειδικότητες'' ... 

8 Λέγει αὐτῷ Φίλιππος· Κύριε, δεῖξον ἡμῖν τὸν πατέρα καὶ ἀρκεῖ ἡμῖν. 9 λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· τοσοῦτον χρόνον μεθ' ὑμῶν εἰμι, καὶ οὐκ ἔγνωκάς με, Φίλιππε; ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρακε τὸν πατέρα· καὶ πῶς σὺ λέγεις, δεῖξον ἡμῖν τὸν πατέρα; (Ιωαν.ιδ’) 

…κι όπως Ο Κύριος είναι απαύγασμα Του Πατρός, λόγω επιτευχθείσης διαφάνειας (και καθαρότητος) έτσι αντανακλάται Ο Ίδιος Ο Κύριος μέσω των αγίων Του, χρησιμοποιώντας τα ιδιαίτερα ανεπανάληπτα χαρακτηριστικά του προσώπου και της ψυχοσύνθεσής τους…. 

Με σκοπό νάμαστε τέλειοι, είναι συνώνυμο νάμαστε διαφανείς κι όχι θολοί (διαστρεβλωτικοί της Αληθείας και Αγάπης Του ή αδιαφανείς) λόγω ψυχοφθόρων  παθών, ώστε Ο Χριστός να φαίνεται μέσα σε εμάς και συγχρόνως χωρίς αλλοίωση, Χριστός να ενεργεί από μέσα μας προς τα έξω, όπως αγιογραφείται ‘’διάφανος’’ Ο ‘’Χ’’ στους αγγέλους. Άγγελοι που υπηρετούν το θείο θέλημα και ακατάπαυστα Τον δοξάζουν. 

και αφού όπου Κύριος εκεί και ο δικοί Του* και αμφίδρομα, όπου οι δικοί Του, εκεί και Ο Κύριος και η δόξα Του προσαρμοσμένη και εκδηλωμένη μέσα από το πρόσωπο κάθε αγίου, δεν είναι άτοπο να ‘’δούμε’’ Χριστό πίσω από κάθε εορτάζοντα άγιο, οπότε και σήμερα. 

Από τὸ ἀληθινὸ θαῦμα διαβάζουμε: … «Μίλησέ μας γιὰ τὶς θεῖες ὀπτασίες ποὺ ἔχεις», εἶπε κάποτε ἕνας μοναχὸς στὸν Ἀββᾶ Παχώμιο (286-346). «Ἕνας ἁμαρτωλὸς σὰν ἐμένα δὲν περιμένει νὰ ἔχει καμιὰ ὀπτασία ἀπὸ τὸ Θεό», ἀπάντησε ὁ Παχώμιος. «(...) Ἐπίτρεψέ μου ὅμως νὰ σοῦ πῶ γιὰ μιὰ μεγάλη ὀπτασία. Ἂν δεῖς ἕναν ἅγιο καὶ ταπεινὸ ἄνθρωπο, αὐτὸ εἶναι μιὰ μεγάλη ὀπτασία. Γιατί ποιὰ ἄλλη μεγαλύτερη ὀπτασία ἀπ᾿ αὐτὴ μπορεῖ νὰ ὑπάρξει: νὰ δεῖς τὸν ἀόρατο Θεὸ νὰ φανερώνεται στὸ ναό του, σ᾿ ἕνα ὁρατὸ ἀνθρώπινο πρόσωπο»; 

Για να μην φανεί παράδοξη αυτή η συσχέτιση εικόνων και ουσίας, ''ομοιότητες'' προσώπων συναντήσαμε και άλλες... με βαθειά νοούμενα όπως Κύριος και απ.Θωμάς σαν δίδυμος**, αγ.Αρτέμιος*** και Κύριος, αγ.Ελευθέριος και Κύριος κλπ... 

Σήμερα, εξ ενός ‘’προστάτου’’ παίδων, απλωθήκαμε σε τρεις ''ταυτόσημους'' με την έννοια ομόπνοους ''προστάτες'' βρεφών. Όχι μόνο στα εξωτερικά (απαραίτητα), αλλά ιδίως τα εν ημίν (ωφέλιμα). Τον εν ημίν Κύριο. Όσο βαδίζουμε την σαρακοστή των Χριστουγέννων ευχόμαστε να κυοφορηθεί και γεννηθεί στο σπήλαιο της καρδιάς (υπό προϋποθέσεις), φωτίζει και οδηγεί την ζωή μας…. Αμήν γένοιτο δι ευχών. 

…δι αυτής της συσχέτισης με τους συνειρμούς που ‘’ενώνουν’’ τα σημεία της περιφερείας ενός κύκλου (κύκλου ενιαυτού) με τον πυρήνα, δεν μένουμε στις αποκομμένες μεταξύ τους εορτές, αλλά προσεγγίζουμε Τον Αντιδοξάζοντα Τριαδικό Θεό τους δοξάζοντές Τον, αγίους, με άλλη οπτική. Οπτική ιχνηλασίας φώτων (αγίων), μη αποκομμένων μεταξύ τους, ώστε κι εμείς να ικανωθούμε να ανεβαίνουμε σε άλλον ουρανό και φωταγωγούμενοι, να επιθυμούμε να στερεωθεί κάθε οίκος, προς ενοίκηση Του Κυρίου, σε μια εποχή δύσκολη για ναούς, οίκους, ψυχές, σώματα…. 

Οὐρανὸς πολύφωτος ἡ Ἐκκλησία, ἀνεδείχθη ἅπαντας, φωταγωγοῦσα τοὺς πιστούς· ἐν ᾧ ἑστῶτες κραυγάζομεν· τοῦτον τὸν οἶκον, στερέωσον Κύριε. 

--- 

* …. 21 ἵνα πάντες ἓν ὦσι, καθὼς σύ, πάτερ, ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν σοί, ἵνα καὶ αὐτοὶ ἐν ἡμῖν ἓν ὦσιν, ἵνα ὁ κόσμος πιστεύσῃ ὅτι σύ με ἀπέστειλας. 22 καὶ ἐγὼ τὴν δόξαν ἣν δέδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς ἕν ἐσμεν, 23 ἐγὼ ἐν αὐτοῖς καὶ σὺ ἐν ἐμοί, ἵνα ὦσι τετελειωμένοι εἰς ἕν, καὶ ἵνα γινώσκῃ ὁ κόσμος ὅτι σύ με ἀπέστειλας καὶ ἠγάπησας αὐτοὺς καθὼς ἐμὲ ἠγάπησας. 24 πάτερ, οὓς δέδωκάς μοι, θέλω ἵνα ὅπου εἰμὶ ἐγὼ κἀκεῖνοι ὦσι μετ' ἐμοῦ, ἵνα θεωρῶσι τὴν δόξαν τὴν ἐμὴν ἣν δέδωκάς μοι, ὅτι ἠγάπησάς με πρὸ καταβολῆς κόσμου. (Ιωαν.ιζ’) 

(1) η πνευματική αναγωγή (και η αξία) του, ότι το μωρό θεραπεύει την μητέρα του… 

** από τον κατά πλάτος βίο του αποστόλου Θωμά 6 Οκτ και μέγα συναξαριστή Ματθαίου Λαγγή (14 τόμοι) 

συνοδοιπορούντες από τον βιολογικό έναν περιορισμένο επί γης αδελφό, στον άλλον τον ελεύθερο και ουράνιο, στην προετοιμασμένη απ’αιώνων θέση του, ως αδελφός και συγκληρονόμος Κυρίου. 

*** Προσέγγιση στην αγιογραφία του αγίου Αρτεμίου

ιχνηλασία

άρση των πέπλων ή ακολουθώντας τα ίχνη των αγίων…