Έτσι δεν ήταν σπάνιο ν’ ακούει κανείς πως ο τάδε πολιτικός είναι ρωσόφιλος, ο δείνα αγγλόφιλος κ.ο.κ., ανάλογα μετη θέση που έπαιρνε και ποιά από τις μεγάλες δυνάμεις πίστευε πως θα βοηθούσε περισσότερο και καλύτερα το νεοσύστατο κράτος.
Κάποτε λοιπόν ρώτησαν και το θρυλικό γέρο του Μωριά, το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη:
– Εσύ, στρατηγέ, είσαι αγγλόφιλος;
– Όχι, αποκρίθηκε εκείνος.
– Είσαι τότε γαλλόφιλος;
– Ούτε.
– Ε, θα ΄σαι φαίνεται ρωσόφιλος.
– Όχι, βέβαια.
– Μα τι είσαι τέλος πάντων;
Κι ο Γέρος του Μωριά με τη συνηθισμένη θυμοσοφία του απάντησε:
– Εγώ είμαι Θεόφιλος. Γιατί σαν το Θεό κανείς δεν αγαπάει την Ελλάδα.
---
το πρόβλημα είναι ότι δεν είναι και τόσο αμοιβαίο... εκεί τα θαλασσώνουμε δυστυχώς....
κι επειδή το θέμα είναι πολιτικό, απόδειξη της θεοφιλίας μας, θάναι η τήρηση του πολιτεύματος του Σταυρού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου