Τρίτη 3 Μαΐου 2022

αλήθεια, αληθοφάνεια, διάκριση και ΣΤΑΥΡΟΣ

Πολλές παραδόσεις, συνήθως οι φιλοσοφικές ανεβάζουν το βίωμα πάνω από τα αντιληπτά εξ αισθητηρίων (άκουσα, είδα…) και καλά κάνουν. Αλλά αυτό δεν αρκεί. 

Η υπενθύμιση μερικών φυσικών φαινομένων μπορούν να γίνουν καλή αφορμή στην πνευματική αναζήτηση της Αληθείας, αφού η φύση είναι ένα ανοιχτό βιβλίο, περιμένοντας να ‘’αναγνωσθεί’’ κατάλληλα. 

Στον αέρα (στην έρημο), παρατηρούμε δύο πηγές που ερεθίζουν ‘’ισάξια’’ τα αισθητήριά μας. Στο οπτικό μας πεδίο παρουσιάζεται και η αληθινή όαση αλλά και ο αντικατοπτρισμός της. Κι εκεί που τα φαινόμενα προσδίδουν ίση αξία και στα δύο, μόνο η μία θα ξεκουράσει και ξεδιψάσει. Η άλλη, αν γίνει πιστευτή και ακολουθήσει την κλήση της ο άνθρωπος, (όπως κάνουν και οι σειρήνες) θα πεθάνει από την δίψα και το αφόρητο καύμα του ήλιου και θα έχει αναλώσει όλη του την ζωτική ενέργεια στο μάταιο κυνήγι της. Μια ζωή ατελή, αφού κάπου σκάλωσε, μακράν της πατρίδος του…. 

Στο νερό, οι ακτίνες διαθλώνται, με επόμενο την μη ευστοχία, ακόμη κι αν είναι αυτό ‘’καθαρό’’. Πόσο μάλλον όταν αυτό είναι θολό, αναμεμειγμένο με ιλύ (χώμα,

άμμο κλπ). 

Στα πνευματικά, επιβάλλεται η συσχέτιση και η αναγωγή. 

 

Με την ‘’διαφάνεια’’ (των ενδυμάτων), κόσμου και ανθρώπου, νοείται η καθαρότητα (ας πούμε στις αρχικές προδιαγραφές) των δερματίνων χιτώνων που περιβληθήκαμε. 

Η έννοια της καθαρότητος του ΑΕΡΟΣ συμβαδίζει με την καθαρότητα της πίστης (ΑΗΡ ποιείται στο σύμβολο της πίστεως… πιστεύω … ορθοδοξία) και η διάθλαση (με επόμενη την αστοχία) όσον αφορά το ύδωρ, επιβάλλει την ανάβαση νοός και σώματος από τα κάτω ύδατα στα άνω, αφού εκ φύσεως (της επόμενης μέρας της έκπτωσης) ο νους (και ο χους) είναι υποβρύχιοι, λόγω βαρείας (κοσμικής, υλόφρονης και σαρκολατρικής, ειδωλολατρικής, διαβολοεπηρρεαζόμενης, από αυτό το τριαξονικό κακό) γνώμης … Ὡς βαρὺς τῇ γνώμῃ Φαραὼ τῷ πικρῷ γέγονα, Δέσποτα, Ἰαννὴς καὶ Ἰαμβρής, τὴν ψυχὴν καὶ τὸ σῶμα, καὶ ὑποβρύχιον νοῦν· ἀλλὰ βοήθησόν μοι. 

Κι αν βλέπουμε τον ‘’ήλιο’’ έστω και τεθλασμένα με λίγο φιλότιμο και με εφόδια τα μυστικά και ισχύοντα μυστηριακά εφόδια, ελπίζοντας στην χάρη του Θεού, θα τον προσεγγίσουμε και μεθέξουμε βιωματικά. Ενεργούντες όπως όχι εξ αδυναμίας αλλά από πεποίθηση πάθη, η κατάσταση δυσκολεύει για δημιουργούμε μόνοι μας νέφη απαγορευτικά θέασης και κίνησης προς Αυτόν.  

 

Αυτό που θα μας ανεβάσει εκ των κάτω υδάτων είναι αρχικά η (σταυρική) βάπτιση (τρισσή κατάβαση – τρισσή ανάβαση) στον τύπο της τριημέρου Ταφής και Ανάστασης Του Κυρίου, και ο αγιασμός. Το ευθέως ανέβη εκ των υδάτων (λόγω αναμαρτησίας) παρατείνεται σε χρονική διάρκεια κατά την ετοιμότητά μας. Αυτό που καθαρίζει σώμα, δερμάτινους χιτώνες και τον νουν τρέφει ξένως, είναι το αποτέλεσμα (καρπός) πάλι Του Σταυρού, με το απόπλυνον τω αίματί Σου τω Αγίω. 

Δύο μυστήρια (βάπτισης και Θείας Κοινωνίας) όπως βέβαια και όλα τα υπόλοιπα, μεταξύ τους συσχετιζόμενα και αλληλοεξαρτώμενα εκ μίας Πηγής (ως επτάφωτος λυχνία) και ένδειξη Της Θεοτόκου.  

 πανύμνητε Μῆτερ, ἡ τεκοῦσα τὸν πάντων Ἁγίων ἁγιώτατον Λόγον, (γ') Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς…. ομόπνοου του πνεύματος του αγ. Συμεών του νέου θεολόγου: Ότι και πάντες οι Άγιοι τον Λόγον του Θεού εν εαυτοίς συλλαμβάνουσι τη Θεοτόκω παραπλησίως και γεννώσιν αυτόν και γεννάται εν αυτοίς και γεννώνται υπ’ αυτού και πως υιοί και αδελφοί και μητέρες αυτού χρηματίζουσιν. 

αφού … Ὅλος ὁ Κόσμος ἔγινε διὰ τὴν Κυρίαν Θεοτόκον καὶ ἡ Κυρία Θεοτόκος ἔγινε διὰ τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησoῦν Χριστὸν ∽ Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου 

Καθαρότητα δια Του Σταυρού από Την Καθαρή σε νεφρούς (έδρα παθών) και καρδία (πνευματικό κέντρο όλων των παραφύσει, φύσει και υπερφύσει κινήσεων του ανθρώπου) στα οποία Ο Κύριος διαρκώς (εξ)ετάζει… πνευματική φυσιολογία νεφρών και καρδιάς…. (μδ’ 44ος ψαλμός). 

‘’Τόποι’’ χοϊκοί, όπου συμβαίνουν οι καθ’ύλην διαθλάσεις. 

Δια δε του Σταυρού και της τριημέρου ύπνωσης του δευτέρου ΑΔΑΜ εκ της πλευράς ξεκινά η έσω Ζωή, όπως στην πρώτη δημιουργία εκ της πλευράς του πρώτου ΑΔΑΜ εξήχθη από Τον Θεό αφού τον έφερε σε ύπνωση και έκσταση, η έξω ζωή (Εύα Γεν.γ’20). Τότε ιστορικά ομολογεί ο πρώτος ΑΔΑΜ …τοῦτο νῦν ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων μου καὶ σὰρξ ἐκ τῆς σαρκός μου· (Γεν.β’23) αμήν στο ‘’νυν’’ βιωματικά από τώρα, το ‘’αεί’’, οστέα και σάρξ εκ Της σαρκός Μου, να αναγνωρίσει Ο Κύριος τα δικά Του εν ημίν, αφού ….  53 εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς. 54 ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ ἐγὼ ἀναστήσω αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ. 55 ἡ γὰρ σάρξ μου ἀληθῶς ἐστι βρῶσις, καὶ τὸ αἷμά μου ἀληθῶς ἐστι πόσις. 56 ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει, κἀγὼ ἐν αὐτῷ. 57 καθὼς ἀπέστειλέ με ὁ ζῶν πατὴρ κἀγὼ ζῶ διὰ τὸν πατέρα, καὶ ὁ τρώγων με κἀκεῖνος ζήσεται δι' ἐμέ. 58 οὗτός ἐστιν ὁ ἄρτος ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, οὐ καθὼς ἔφαγον οἱ πατέρες ὑμῶν τὸ μάννα καὶ ἀπέθανον· ὁ τρώγων τοῦτον τὸν ἄρτον ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα. (Ιωαν.ς’) 

Ήδη ο μεταβολισμός φυσικός και πνευματικός σε κάθε άνθρωπο, σκιαγραφείται ως σταυρός, ισοσκελής, αρμονικός αλλά απρόσωπος. 

Για την ‘’έξοδό’’ του από την διάθλαση (αέρος και ύδατος, όπως στα φυσικά έτσι και στα πνευματικά) που υφίσταται στις διαπροσωπικές του σχέσεις (άνθρωπο προς συνάνθρωπο) και την ακρίβεια της θεολογίας του (ως προσωπική σχέση ανθρώπου με Θεό) επιβάλλεται (κι αυτό φυσικά αυτοπροαιρέτως και αν θέλει) να ‘’εισάγει’’ στην ζωή του και τον άλλον Σταυρό, το πρόσωπο, που θα τον αναγάγει τελικά, από το κατ’εικόνα στο καθ’ωμοίωσιν, καθυποτάσσοντας κάθε διαστρεβλωτική (διαθλαστική σε θεωρία και πράξη και κύρια πηγή αστοχίας) ενέργεια του διαβόλου, που ενεργεί δια των μελών μας. τι συμβαίνει στον σταυροειδή μεταβολισμό μας όταν εντάσσουμε στην ζωή μας την προσευχή και την νηστεία... 

Είναι η κάθετος διάσταση της προσευχής (κορωνίδα  - κεφαλή) συνδυαζόμενη με την νηστεία (βάσις – κοιλία) που συνεπικουρούνται με την οριζόντια ακρόαση και τήρηση, ώστε (πάλι) να ευοδωθούν οι προσπάθειες μείωσης διαστρεβλώσεων και διαθλάσεων, με τέρμα την οικείωση με τον Θεό. Αληθείς πλέον κι όχι αληθοφανείς, απλά ‘’ομοιάζοντες’’, που χαϊδεύουν και επαναπαύουν τις μη πραγματικά φιλόθεες, φιλαλήθεις και φιλάνθρωπες, συνειδήσεις (κατά τις επιταγές της ΝΤΠ παγκοσμιοποίησης, που εμφορείται από δυσώδη και ακάθαρτα πνεύματα).

Αμήν δια ΣΤΑΥΡΟΥ! καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. ΦΩΣ - ΟΦΙΣ - ΟΨΙΣ και ΕΡΩΣ.... με δύο φώτα, δύο ''όφεις'' να είναι πολύ κοντά μας (ο εις στον έναν ώμο και ο έτερος στον άλλον, κρατώντας ο καθένας από ένα βιβλίο γράφοντας τα πάντα, καλά και άσχημα οι μεν άγγελοι για προάσπιση κι οι άλλοι για κατηγόρια μας) ... Φως ευθές και φως πλάνο εκ διαχύσεως.... κι αν δεν ''προσηλώσουμε'' καρδιά, νου, χου όλον τον εαυτό, (ήλος = καρφί) στον Σταυρό, τότε μοιραίως το άλλο φως τρέχει να καλύψει το κενό, αφού δεν θα τραυματίζεται, αλλά σε καρδιά χωρίς σταυρό, θα θρονιάζεται.... όπως ακριβώς μας πληροφορεί ο ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΜΠΟΚΑ: Ὑπάρχει σ᾿ ἐμᾶς ἕνας θρόνος κι ἕνας σταυρός. Ὅταν ἐμεῖς στεκώ­μεθα στόν θρόνο, ὁ Χριστός μας κάθεται στόν σταυρό, καί ἀντίστροφα. 

Τότε, η εσταυρωμένη Αγάπη και Αλήθεια, μαζί με όλες τις παραμέτρους Της που την αποδεικνύουν, και καταγράφονται ευκρινώς στην Α’Κορ.ιγ’ επιστολή απ.Παύλου, αρχίζουν να υπερισχύουν ώστε να βιωθούν το ἡ ἀγάπη…. οὐ λογίζεται τὸ κακόν αλλά και η αγάπη έξω βάλλει τον φόβο (ΑΊωαν.δ’) τόσο απαραίτητο εργαλείο σε μια εποχή που επενδύει στην φοβία και τρόμο των ανθρώπων για να πετύχει τα δικά της. ΤΡΟΜΟΣ όμως = ΟΦΙΣ… και επειδή αυτός άρχισε από τον κάιν και κατέναντι της εδέμ… αμήν να μας περάσει Ο Κύριος απέναντι του προσώπου Του και εντός Αυτού, με το μη φοβού όπως προτείνουν διαρκώς, Ο Κύριος και οι άγγελοί Του….    

Περνάει ως πλούσια δωρεά σε κάθε άνθρωπο από την αριστερή πλευρά (εισερχόμενα αόρατα) προς τα δεξιά (εξερχόμενα και ορατά) κι αν δεν βρει αιτίες διαστρέβλωσης (διάθλασης) ο διάφανος άγιος άνθρωπος, την εκδηλώνει ατρέπτως. 

Φωτίζει παν άνθρωπον ερχόμενο στον κόσμο… αλλά αυτή η αγάπη και αλήθεια, λόγω νεφών παθών, λόγω πειθούς στους αντικατοπτρισμούς ως είδωλα, λόγω υποβρύχιας στάσης μας και μη θέλησης απόρριψης αμαρτιών, διαστρεβλώνεται και είναι η αιτία δημιουργίας και πολλαπλασιασμού όλων των κακιών και θλίψεων. 

Στο… Η Ουράνια Λειτουργία (Αγ.Νικολάου Βελιμίροβιτς) ο άγιος αναφέρει: 

Τη δυστυχία τους έκλαιγαν οι Σέρβοι,

αλλ’ ο ζωντανός Θεός δεν τους θυμήθηκε-

γιατί εκείνοι δε θυμήθηκαν το Θεό,

ούτε τις αμαρτίες τους. 

…και φυσικά δεν αφορά μόνο τους πολυπαθείς σέρβους, αλλά όλο το ανθρώπινο γένος που συνταυτίζεται με τον Ζαχαρία και την αφωνία του (ανεξομολόγητη κεφαλή) αφού Ζαχαρίας μεθερμηνεύεται ... αυτός που θυμάται τον Θεό και ο Θεός τον θυμάται... παρά την  κυοφορία στο σώμα (εκάστου όσο γίνεται) στην Ελισάβετ, το πνεύμα της μετανοίας. Αμήν αυτό να ωριμάσει, αμήν δια Της Θεοτόκου (που έμεινε ωσεί μήνας τρεις στον ιστορικό οίκο Ζαχαρίου) μέχρι της γεννήσεώς Του, να λυθεί και η δική μας αφωνία (δι εξομολογήσεως) για να έλθει η μυστηριακή άφεσις αμαρτιών.     

Είναι μια αμφιμονοσήμαντος σχέση. Το κακό (μαζί με τις νομοτελειακά ισχύουσες διαστρεβλώσεις Αγάπης και Αληθείας) δεν μας αφήνει όσο εμείς δεν το αφήνουμε. 

Θέλω πχ να αγαπήσω αληθινά, άδολα, αλλά οι αιτίες, νέφη, ύδατα, αήρ πίστη, σώμα – χώμα, πυρ πνέον όχι του Θεού αλλά των παθών, ως μη νέκρωση και κοίμηση (δια Σταυρού) ‘’οδηγούν’’ τις διαθλασμένες ακτίνες προς αστοχία... εκφραζόμενες σε σωματική θωπεία και έλξεις, σε συναισθηματικές ή διανοητικές εκτροπές (όπως συμβαίνουν οι διαθλάσεις ακτίνων στην φύση). Κι αν δεν αντικατασταθεί η παλαιά κτίσις με τα στοιχεία της σε νέα, όπου Χριστός είναι και πυρ και ύδωρ και αήρ και γη και σταυροειδής πεμπτουσία, ελευθερία δεν θα βιώσουμε.   

Μακάρι να βάλουμε αρχή εξόδου από την αίγυπτο (σκιών και ειδωλολατρείας) από τα σόδομα και γόμορα μη πίπτοντες στις βδελυκτές αμαρτίες, αλλά μη ξεχνώντας ότι και το επόμενο άστοχο βήμα (του Λωτ) χρήζει μεγάλης προσπάθειας μετανοίας κόπου και διάκρισης, αφού από μέθη ο άνθρωπος μπορεί να ερωτοτροπήσει με την σάρκα του (κατά τις ασκήσεις του) και την διάνοιά του (κατά την θεωρητική του εξωτερική θρησκευτική κατάρτιση) με τις κόρες μας (σε πνευματικό επίπεδο)…. όπως και αυτοκατηγορούμαστε πάλι συνειδησιακά για τους φόνους της ψυχής μας, του νοός, και του σώματος… 

Ὢ πῶς ἐζήλωσα Λάμεχ τὸν πρῴην φονευτήν, τὴν ψυχὴν ὥσπερ ἄνδρα, τὸν νοῦν ὡς νεανίσκον, ὡς ἀδελφὸν δέ μου τὸ σῶμα ἀποκτείνας, ὡς Κάϊν ὁ φονεύς, ταῖς φιληδόνοις ὁρμαῖς! 

Μήπως Ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών Κύριος (εν αυτώ ζώμεν και κινούμεθα και εσμέν…) προσεγγίζεται τοπικά; για την Γέννηση Του Κυρίου ισχύει… συγκατάβασις γὰρ θεϊκή, οὐ μετάβασις δὲ τοπικὴ γέγονε·  αμήν να αναστήσει τον άβελ (κυκλική κίνηση νοός) που τον σκότωσε ο κάιν μας, η κακία μας, να έλθει εν ημίν ως ήλιος και οδηγήσει / ποιμάνει (χειραγωγώντας την έξοδό μας) με ευθείας (και ευάρεστους τω Θεώ) τας τρίβους μας. Ευθείας κι όχι σκολιάς… διαθλασμένες, διαστρεβλωμένες, προβληματικές… διαπροσωπικά και ως προς τον αληθινό Τριαδικό Θεό, ως αιχμάλωτοι (νόες – ισραήλ) στην βαβέλ…  στο πνεύμα του αυτοείδωλου. 

…έχουμε πολύ δρόμο μέχρι να καλύψει ο Ιακώβ (στον τύπο του Αγίου Πνεύματος) την τρωτή μας πτέρνα, λόγω φιληδόνου θερμανσίας (Ησαύ) να τεκνοποιήσει την πράξη μας (Λεία) και θεωρία (Ραχήλ) να εγγίσουμε την ΜΑΡΘΑ (πράξη) και ευθεία κίνηση νοός και ΜΑΡΙΑ (θεωρία με κυκλική κίνηση νοός δλδ ακινησία παρά τους πόδας Του Κυρίου) για να φτάσουμε στο Πρόσωπο Της Θεοτόκου που τα συνδυάζει και δι Αυτής να χαριτωθούμε και σωθούμε…. Κύριε ελέησον!! 

Να βάλουμε αρχή απεξαρτοποίησης από τον θάνατο και τα οψώνιά του…. Αμήν δια Σταυρού, χαρά εν όλω τω κόσμω… αμήν πέρασμα από το να μιλάμε για τον σταυρό (σχήμα εξωτερικό), από το να Τον φέρουμε στον τράχηλο (σχήμα μέσο), να βιώνουμε Αυτόν (ουσία εσωτερική, ως βιώματα σταυρικά προς ανάσστασιν... μη πάντες απόστολοι; μη πάντες σταυροφόροι; και πέραν όλων των θεωρητικών, επί του πρακτέου την αντιμετώπιση των καταστάσεων και εκ των  συνανθρώπων, που από 4 πνευματικές διευθύνσεις μας πλησιάζουν προς διόρθωσή μας.... Γιαυτό και το Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου… διαβάζεται τετράκις, σταυροειδώς. 

Μακάριοι ὧν ἀφέθησαν αἱ ἀνομίαι καὶ ὧν ἐπεκαλύφθησαν αἱ ἁμαρτίαι· … (Ψαλ. λα’,1) 

για το βάρος της αμαρτίας και την απελευθέρωση από την αμαρτία - Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς 

Γιατί, αυτές είναι οι αιτίες που μας στερούν αυτογνωσία, που είναι και η βάση της θεογνωσίας…. Στον άνθρωπο που δεν βλέπει καθαρά τον εαυτό του: Για τα πάθη 

Αμήν… ἐξαγορεύσω κατ᾿ ἐμοῦ τὴν ἀνομίαν μου τῷ Κυρίῳ· καὶ σὺ ἀφῆκας τὴν ἀσέβειαν τῆς καρδίας μου. (ψαλμ.λα’) 

Για να προχωρήσουμε στην θεία οικοδομή χάριτι…. και από τον έναν εξώτερο κύκλο, αμήν βιωματικά στον άλλον… (κύκλος Αληθείας και κύκλος ασεβείας…) αφού η αιτία όλων των κακών κατά τον αγ. Ιωάννη Χρυσόστομο είναι η άγνοια της Αγίας Γραφής! "Πραγματικά τα άπειρα κακά φύτρωσαν απ’ την άγνοια των Γραφών. Από την άγνοια αυτή προήλθαν οι καταστρεπτικές αιρέσεις. Από δω προήλθε ο απρόσεκτος τρόπος ζωής. Από δω τα άχρηστα και ανώφελα πράγματα. Όπως εκείνοι, πούναι τυφλοί, δεν μπορούν να βαδίσουν σωστά, έτσι κι εκείνοι, που δεν φωτίζονται από την ακτίνα των θείων Γραφών, αναγκάζονται να σκοντάφτουν σε πολλά, ακριβώς επειδή προχωρούν σε φρικτό σκοτάδι."

---

Αγία Γραφή – αγ.Ιουστίνος Πόποβιτς  

Φιλοθεΐα και φιλανθρωπία 

Δεξιά και αριστερή επίγνωση, άνω και κάτω… σταυροειδώς 

περί βδελυκτών αμαρτιών και θεραπείας αυτών… 

περί της κλίμακος και των ακραίων πλατύσκαλων…. (φυσική και θεολογική προσέγγιση)

Σε όλην την διαδρομή και στο τέρμα αυτού του λάθος  προσανατολισμού και κίνησης, είναι ο πηγάζων τις φαντασίες, ο αντιμαχόμενος τον Σταυρό και της Αληθείας και ο οποίος δολίως καλύπτει τις πηγαίες αιτήσεις των ψυχών, αντικαθιστώντας τα αληθινά με ομοιάζοντα φαινόμενα στους επιγείους υπηρέτες του που τον πίστευσαν, μέχρι της ολοκληρωτικής παράδοσης της ψυχής τους σε αυτόν.

[κι η περαιτέρω έκπτωση, μετά την πρώτη εκ παραδείσου, είναι η ζοφερότερη ακολούθηση του Ι τάγματος των δαιμόνων, ευθέως πνευματικά ως εγωισμός και ανυπακοή, αλλά και ελικοειδώς 6, με πάθη τελούμενα δια του σώματος αφού αυτός βρίσκεται ‘’στρατοπεδευμένος’’ αλλά και συνοδοιπορών (όπως συμβαίνει και με Τον Πόδα 999, ακολουθώντας Τον Κύριο Ιησού (Ι) την άλλη αστραπή, ευθέως με υπακοή και ταπεινότητα, δια δε των σωματικών αρετών ελικοειδώς προς τα άνω 9, έτσι και τον ειδωλικό αντίποδα, 666] με την ζωή μας νάχουμε να επιλέξουμε μία από τις μοναδικές δύο επιλογές στάσεις και κινήσεις ζωής. Χριστόφιλος ἢ Χριστομάχος Τοῦ Ὁσίου Ἰουστίνου Πόποβιτς

[Είναι χαρακτηριστική η απέχθεια κατά του Σταυρού και οι παρατηρήσεις που κάνουν δασκάλες της ''αθώας'' (κατά τα άλλα) γιόγκα, που ο Σταυρός δεν τις αφήνει να συγκεντρωθούν...]. Ιδιότητες, δολώματα, ‘’γνώσεις τάχα και δυνάμεις’’ αντί πινακίου φακής… πουλώντας πρωτοτόκια και ψυχή, αντί Αγάπης και Αλήθειας εν Πνεύματι Αγίω. 43 ἠγάπησαν γὰρ τὴν δόξαν τῶν ἀνθρώπων μᾶλλον ἤπερ τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ. γιαυτό και παρότι βλέπουν και ακούνε σημεία θαυμαστά, αρνούνται να πιστεύσουν.... κατά τον αγ.Ιωάννη θεολόγο: .... 39 διὰ τοῦτο οὐκ ἠδύναντο πιστεύειν, ὅτι πάλιν εἶπεν ῾Ησαΐας· 40 τετύφλωκεν αὐτῶν τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ πεπώρωκεν αὐτῶν τὴν καρδίαν, ἵνα μὴ ἴδωσι τοῖς ὀφθαλμοῖς καὶ νοήσωσι τῇ καρδίᾳ καὶ ἐπιστραφῶσι, καὶ ἰάσομαι αὐτούς. 41 ταῦτα εἶπεν ῾Ησαΐας ὅτε εἶδε τὴν δόξαν αὐτοῦ καὶ ἐλάλησε περὶ αὐτοῦ. 42 ὅμως μέντοι καὶ ἐκ τῶν ἀρχόντων πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτόν, ἀλλὰ διὰ τοὺς Φαρισαίους οὐχ ὡμολόγουν, ἵνα μὴ ἀποσυνάγωγοι γένωνται· 43 ἠγάπησαν γὰρ τὴν δόξαν τῶν ἀνθρώπων μᾶλλον ἤπερ τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ. (Ιωαν.ιβ').... με πίσω από όλα, την κρυμμένη στην καρδιά θέληση του ανθρώπου και την ελευθερία που του δόθηκε.  

Είχαμε έναν φίλο (δεν ξέρω την τύχη του, ευχόμενοι προ τέλους μετάνοια, σαν τον ευγνώμονα ληστή) που ασχολούμενος με διάφορα ‘’πνευματικά’’ βρέθηκε να έχει στην κατοχή του ένα δαχτυλίδι από την αραβία, μέσω του οποίου ερχόταν σε επαφή με τον εωσφόρο. Του λέγαμε… καλά με τον εωσφόρο έρχεσαι σε επικοινωνία (και κοινωνία) ; κι αυτός δικαιολογιόταν… δεν ξέρω τι λέτε εσείς, εμένα μου παρουσιάζεται ως ένας όμορφος νέος…. Αμήν ο καλός Θεός να μας δίνει ΔΙΑΚΡΙΣΗ!! 

ελευθερία κατὰ την Ορθόδοξη Εκκλησία π. Ἰωάννης Ρωμανίδης: "Ἐλεύθερος κατὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος βρίσκεται σὲ κατάσταση φωτισμοῦ" 

Αμήν δι ευχών…. πορευόμενοι από την ανάσταση προς την πεντηκοστή… λαός - ναός, η η’ εβδομάδα από αναστάσεως (πεντηκοστή) και ο η’ αιών  Ο διψών ερχέσθω να είναι πρόσκληση στον καθένα προσωπικά αλλά και στον λαό Του…




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου