Νομικό πάσχα είναι η έξοδος του ισραήλ από την αίγυπτο, αλλά καταγράφει στην αλήθεια, πόσο ο νους (ισραήλ) εξήλθε από την νοητή αίγυπτο, αιχμαλωσία και κοσμικό φρόνημα. Πορεία που σφραγίζεται ως μακάριος με την έξοδό του, όπως τον χαρακτηρίζει ο προφητάναξ στον α' κι όλας ψαλμό και τέρμα τον τύπο της αναστάσεως (ρνα') και νίκη του, κατά του φιλισταίου (γαστέρας)...
Από τον άριστο μυσταγωγό μετανοίας (που διαβάζουμε τον μέγα κανόνα του) αγ.Ανδρέα Κρήτης, βάλαμε αρχή να αποκτείνουμε τον αιγύπτιο νου (κοσμικό φρόνημα) ή ακόμη όχι ; κι αν όχι, γιατί μας πειράζει ο όρος ‘’πάσχα’’ ενώ ακόμη δεν εξήλθαμε της αιγύπτου ; θέλοντας ‘’ελληνικώς’’ να το αναφέρουμε ως Ανάσταση ; ποιαν όμως ανάσταση αν δεν έχει μπει η βάση ενάντια στην στάση (και επανάστασή) μας κατά του Θεού; … Ὡς Μωσῆς ὁ μέγας τὸν Αἰγύπτιον νοῦν πλήξασα, τάλαινα, οὐκ ἀπέκτεινας, ψυχή· καὶ πῶς οἰκήσεις, λέγε, τὴν ἔρημον τῶν παθῶν διὰ τῆς μετανοίας;
Εορτάζουμε ‘’σήμερα’’ και τον αγ.Ιωάννη κλίμακος, που η πρώτη βαθμίδα στην κλίμακά του είναι η ομόρροπη με τα παραπάνω και ομόπνοη (εξ Αγίου Πνεύματος) αποταγή. Βαθμὶς πρώτη! Σὺ ποὺ ἀνέβηκες σ᾿ αὐτήν, «μὴ στραφῆς εἰς τὰ ὀπίσω».
Πολλοί μιλάμε για την τελευταία βαθμίδα (αγάπη) αλλά ακόμη αρχή εξόδου, δεν βάλαμε. Πολλοί παρεξηγούν το: …Ἰούδας ὁ δοῦλος καὶ δόλιος, ὁ μαθητὴς καὶ ἐπίβουλος, ὁ φίλος καὶ διάβολος, ἐκ τῶν ἔργων ἀπεφάνθη· ἠκολούθει γὰρ τῷ Διδασκάλῳ, καὶ καθ' ἑαυτὸν ἐμελέτησε τὴν προδοσίαν, ή δεν κατανοούν ότι δεν
αφορά μόνο το ιστορικό πρόσωπο, αλλά όλους εμάς που κρεμάμε (και στηρίζουμε έως του θανάτου μας) την ζωή στους δερμάτινους χιτώνες (αυτοχειρούντες και προδίδοντας Τον Κύριο, κρεμασμένοι επί συκής). Άλλωστε, πόσο απέχει εκείνο που λέει ότι… όταν ο διάβολος θέλει να πλανήσει, από αγάπης άρχεται. Κι είναι μακράν η θεωρία (απ.Ιωάννης) από την πράξη (απ.Πέτρο) αν αυτός δεν εξέλθει εκ της αυλής θερμαινόμενος μαζί με τους δούλους και κλαύσει πικρώς... για να ακούσει προσωπικά το είπατε τοις μαθηταίς και τω Πέτρω... αμήν να βάλουμε αρχή, να εξέλθουμε....
και… εξαγαγών εκ σοδόμων και γομόρων Ο Θεός τον Λωτ, τον διατάσσει: … σῴζων σῷζε τὴν σεαυτοῦ ψυχήν· μὴ περιβλέψῃ εἰς τὰ ὀπίσω, (Γεν.ιθ’) γιατί επρόκειτο η παραφύσην ‘’πόλις’’ εξ αμαρτίας να καταστραφεί με παραφυσικό τρόπο (πυρ και θείον εξ ουρανού).
Η τραγική μας κατάσταση έγκειται στο ότι 2000 χρόνια μετά Χριστόν, τα ίδια ισχύουν…. με πρώτες αμαρτίες των (φαινόμενων) πνευματικών (του κόσμου τούτου) να ερωτοτροπούν μεθυσμένοι, με την σάρκα και την διάνοιά τους (κόρες τους)…. και για την οποία συμπεριφορά χρειάζονται ύδατα εξ Ιορδάνου (βάπτιση, εν βάπτισμα ορθόδοξο και δάκρυα) για να φυλλοβολήσει το τρίκλωνο δένδρο που εσπάρη σπλαγχνικά από τον Θεό στην ζωή μας. Να φυλλοβολήσει, να δομηθεί ο εξωτερικός ναός (ως ενδιάμεση σκιώδης κατάσταση), για νάρθει Ο Κύριος και οικοδομήσει εν ημίν τον αχειροποίητο, παράσχοντας τον καρπό Του Ξύλου, προς άφεσιν αμαρτιών με το απόπλυνον τω αίματί Σου τω αγίω… και εφόδιο Ζωής αιωνίου. Αμήν γένοιτο!!
Το μυστικό και μυστηριακό εφόδιο που σημειώνει ο προφ.Ησαΐας (9/5), ευθέως αναγαγών ημάς και ελικοειδώς (9 προς Τριαδικό Θεό 999 και Παντοκράτορα της εκκλησίας, με βάση την πεμπτουσία, μέσω της τρισσής περιφοράς)… 16 καὶ ἄξω τυφλοὺς ἐν ὁδῷ, ᾗ οὐκ ἔγνωσαν, καὶ τρίβους ἃς οὐκ ᾔδεισαν, πατῆσαι ποιήσω αὐτούς· ποιήσω αὐτοῖς τὸ σκότος εἰς φῶς καὶ τὰ σκολιὰ εἰς εὐθεῖαν· ταῦτα τὰ ρήματα ποιήσω καὶ οὐκ ἐγκαταλείψω αὐτούς…. (Ησ.μβ’16)
Κι έρχεται Ο Κύριος ως πρώτος διάκονος, για να δώσει νόημα σε όλους τους λόγους (Γραφών και ανθρώπων) που συμπνέουν …οἱ ἄρχοντες τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν. 26 οὐχ οὕτως ἔσται ἐν ὑμῖν, ἀλλ᾿ ὃς ἐὰν θέλῃ ἐν ὑμῖν μέγας γενέσθαι, ἔσται ὑμῶν διάκονος, 27 καὶ ὃς ἐὰν θέλῃ ἐν ὑμῖν εἶναι πρῶτος, ἔσται ὑμῶν δοῦλος· 28 ὥσπερ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν. (Ματθ.κ’) ...γιατί, παρά το φαινόμενον δύο είναι όλα και όλα τα έθνη.... δύο ἔθνη ἐν γαστρί σου εἰσί, καὶ δύο λαοὶ ἐκ τῆς κοιλίας σου διασταλήσονται· καὶ λαὸς λαοῦ ὑπερέξει, καὶ ὁ μείζων δουλεύσει τῷ ἐλάσσονι. (Γεν.κε'), όπου ο δεύτερος (Ιακώβ στον τύπο του Αγίου Πνεύματος) καλύπτει την πτέρνα του πρώτου (Ησαύ φιλοαμαρτήμονος)....
Στο κλίμαξ και διακονία, ‘’είδαμε’’ με την ανάληψη ηγουμενίας στην μονή της Αγίας Αικατερίνης, τον προφ.Μωυσή να διακονεί. Φυσικά και δεν μας συμφέρει να μείνουμε στην χοϊκή διακονία, λες και έχει αυτά ως πρώτη ανάγκη ο άνθρωπος. Είναι που παρεξηγήθηκε η διακονούσα Μάρθα ότι η αδελφή της (Μαρία ακινησία προσευχής) μόνη της την εγκατέλειψε... λες και Ο Κύριος ήθελε ή χρειαζόταν μόνο σαλάτες (όπως αναφέρει ο αγ.Παΐσιος).
Διακονεί ο Μωυσής τον ισραήλ (και κάθε οικείο νου, ορώμενο τω Θεώ) για να τον εξάγει οριζοντίως (επί γης) από την αίγυπτο (κοσμικό φρόνημα, το σύνολο του τριαξονικού κακού, σάρκα – κόσμο - διάβολο) για να τον μεταστάσει στους αγίους τόπους και κάτω Ιερουσαλήμ. Τον ανάγει συγχρόνως και κάθετα, (στο σύνολο σταυρός) από τους πρόποδες του όρους Σινά, όπου προσκυνούνται τα είδωλα (αντί του αληθινού Θεού) προς θεοπτία (κατά την αντοχή και δεκτικότητα του καθενός) εγχειρίζοντας σε αυτόν (και τον καθένα μας) τις θεοχάρακτες πλάκες, όπως πάλι σταυροειδώς διευθέτησε τις 12 φυλές, στην όλη πορεία.
Διακονεί Η Θεοτόκος στην έξοδο, κατά την οριζόντια (σκιώδη) μετάβαση ως πύρινος στύλος (|)
και σκέπη (-) ως νεφέλη σκιάζουσα, για να φτάσει ο άνθρωπος από την σύλληψη
(ευαγγελισμός στην κεφαλή - εξάκτινο με Εμμανουήλ) στην γέννηση (εκ κοιλίας
Μητρός). Διακονεί και καθέτως από τους
πρόποδες έως την θεοβάδιστη κορυφή, μέσω της φλεγομένης και μη καιομένης βάτου.
Διακονεί ο προφ.Μωυσής μαζί με τον προφ.Ηλία την μεταμόρφωσή μας εις τέκνα Φωτός, όπως στήθηκαν σαν παραστάτες της θείας Μεταμορφώσεως, δια των λόγων τους. Γραπτό και φυσικό. Και.... κάθε φορά που ορθώς εξηγούνται οι θείες Γραφές όπως και ορθώς εξηγούνται οι λόγοι της φύσης και των όντων, αυτοί οι μεγάλοι προφήτες μας τους ενσπείρουν στην καρδιά, ως διάκονοι του Λόγου... πνευματική γνώση των λόγων της φύσης και πνευματική γνώση των λόγων των Γραφών... (προφ.Ηλίας + προφ. Μωυσής)
Είναι το όρος Θαβώρ ‘’ομόπνοο’’ του όρους Σινά, που έχει δύο κορυφούλες (μία του προφ.Μωυσή και μία της πάνσοφης νύμφης Χριστού αγ.Αικατερίνας), που μόνο προσευχητικά (Υ) δια Της Θεοτόκου (φλεγομένης και μη καιομένης βάτου) είναι δυνατή η συμπύκνωση θεωρίας και πράξεως εις το αυτό πρόσωπο και το πέρασμα από τις λίθινες πλάκες της Παλαιάς να αρχίσει σαν Καινή (κτίση) να γράφει το Πνεύμα του Θεού του Ζώντος εν σαρκίναις καρδίαις (Β’Κορ.γ’3).
Κι οι αιρετικοί μαζί με τους αιρετίζοντες, πως είναι δυνατόν να καυχιώνται για το δεύτερο (ότι τους μιλάει ο Θεός) αν δεν δέχονται τα έξω γραπτά των θεόπνευστων αγίων ; τι κρίμα η μεταπατερική θολολογία μαζί με όλα της παναίρεσης του οικουμενισμού να διαγράφουν μονοκονδυλιά τους αγίους και δι αυτών το Πνεύμα το Άγιον; και Τριαδικό Θεό ; … 16 ῾Ο ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει, καὶ ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς ἐμὲ ἀθετεῖ· ὁ δὲ ἐμὲ ἀθετῶν ἀθετεῖ τὸν ἀποστείλαντά με. (Λουκ.ι’)
Σκοπός μας είναι, εμείς να αληθεύουμε από κάτω προς τα πάνω (η αλήθεια εκ της γης ανέτειλε) για να διακύψει η δικαιοσύνη από πάνω προς τα κάτω… και από τις δύο ‘’κορυφές’’ προφ.Ηλία και προφ.Μωυσή, ως καλούς εκδικητές … γιαυτό και ο απ.Πέτρος (πράξη) ζητά από Τον Κύριο στο όρος Θαβώρ…. ἀποκριθεὶς ὁ Πέτρος λέγει τῷ ᾿Ιησοῦ· 5 ραββί, καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι· καὶ ποιήσωμεν σκηνὰς τρεῖς, σοὶ μίαν καὶ Μωϋσεῖ μίαν καὶ ᾿Ηλίᾳ μίαν… (Μαρκ.θ’5) για να Τον ‘’προστατέψουν’’ από την μελλούμενη κακοπάθειά Του, από τους σταυρωτές και υβριστές Του.
Κι αν όλοι αυτοί οι τόποι με τους (μυσταγωγικούς) τους λόγους (που συμμαζεύουν τον νου από μετεωρισμό εντός μας) μαζί με την σύνθεσή τους μοιάζει μακρά και αποτέλεσμα μετεωρισμού και εξωστρέφειας, στην πραγματικότητα είναι ίχνη, μαργαριταράκια, θησαυρός επί γης, που καλό θα ήταν να μαζευτούν από τον άνθρωπο και ιδωθούν μέσα του, (ως αφορμές μετανοίας) όπου και η βασιλεία, για να αποκτηθεί ο μεγάλος Μαργαρίτης. Κι εκεί έγκειται κι η δική μας διακονία. Εκφέροντες λόγους τουλάχιστον ορθούς, όπως οι άγιοι εδογμάτισαν, κάθε λέγων είναι και φλέγων (1) με πυρ θείο, σύμπνοοι προφητών Μωυσή όταν αναφερόμαστε στο πνεύμα των Γραφών και του προφ.Ηλία αν αναφερόμαστε στην πνευματική γνώση των λόγων της φύσης. [37 ἐκ γὰρ τῶν λόγων σου δικαιωθήσῃ καὶ ἐκ τῶν λόγων σου καταδικασθήσῃ. Ματθ.ιβ'37)].
Σωτήριοι λόγοι αγαθοί και αληθείς, πνεύματος Αγίου. ...54 ἰδόντες δὲ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ᾿Ιάκωβος καὶ ᾿Ιωάννης εἶπον· Κύριε, θέλεις εἴπωμεν πῦρ καταβῆναι ἀπὸ οὐρανοῦ καὶ ἀναλῶσαι αὐτούς, ὡς καὶ ᾿Ηλίας ἐποίησε; 55 στραφεὶς δὲ ἐπετίμησεν αὐτοῖς καὶ εἶπεν· οὐκ οἴδατε ποίου πνεύματός ἐστε ὑμεῖς· 56 ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε ψυχὰς ἀνθρώπων ἀπολέσαι, ἀλλὰ σῶσαι. (Λουκ.θ') ομόπνοο του προφητάνακτα Δαβίδ όταν στον ργ' ψαλμό αναφέρει ...ἐκλείποιεν ἁμαρτωλοὶ ἀπὸ τῆς γῆς καὶ ἄνομοι, ὥστε μὴ ὑπάρχειν αὐτούς και εννοεί να πάψουν να κάνουν αμαρτίες, ώστε να μην υπάρχουν. Παθοκτόνοι κεραυνοί, αμαρτοκτόνοι κι όχι ψυχοκτόνοι δια της μετανοίας (και εξομολογήσεως) όπως δίνει την σκυτάλη ο ργ' στον ρδ' (ειδικό) ψαλμό. Αμήν διορθούμενοι, καθαρίζοντας την όλη φύση από τα φθοροποιά της στοιχεία. Δαίμονες και ενέργειες.
Αμήν εκφραστές όλων αυτών των αγαθών και αληθινών λόγων εκ Θεού αληθινού που οδηγούν στο Μεγάλο Δείπνο. Και μόνη η μη διαστρεβλωμένη μεταφορά του Λόγου θα μας χαρακτηρίσει ελαχίστους στην Βασιλεία, αν όμως κατορθώσουμε να διδάξουμε και τηρήσουμε, μεγάλοι θα κληθούμε (Ματθ.ε'19), έμπρακτα ανήκοντες στο έθνος που διακονεί. Έθνος Κυρίου. Λαός Θεού, με την προϋπόθεση της οικοδομής του ε-αυτού ως ναός Θεού που Ο Τροφεύς γίνεται τροφή και το μάννα προτυπώνει την θεία κοινωνία που εισερχόμενο στον κοινωνούντα, μεταστοιχειούται στην χρεία εκάστου.... 5 άρτοι και 2 ιχθείς (αγ.Νικολάου Βελιμίροβιτς)... 16 τίς δὲ συγκατάθεσις ναῷ Θεοῦ μετὰ εἰδώλων; ὑμεῖς γὰρ ναὸς Θεοῦ ἐστε ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός. (Β' Κορ.ς'). Όχι ειδωλολατρικά για την ''παραδοσιακή'' κοσμικά βρώση του αρνίου (στον πόδα του όρους Σινά, επί γης), αλλά Του Αρνίου που θυσιάζεται για μας για να μας ανάγει σε θεοπτία και μετοχή. Κύριε ελέησον!!
Απέχουν πραγματικά μόνο μια σπιθαμή από την μύτη μας, στην ένθεη καρδιά, με προϋπόθεση αυτή να ‘’ταπεινωθεί’’ από υψηλόφρων που είναι.
Είναι το 7 και σεπτά και Σάββατο, ελλήνων και ιουδαίων που η έπαρση κατοχής σοφίας και δύναμης αντίστοιχα, που αφενός υποτιμούν τον σταυρό ως μωρία και σκάνδαλο (το μόνο μέσον) και αφετέρου ζητουμένων αυτών, δεν καταλαβαίνουν πως κυνηγώντας τα, στρέφουν τα νώτα προς Τον Θεό, ακολουθώντας την παγίδα που τους έστησε η φυγόκεντρος με πρόφαση να γίνουν θεοί (αλλά δυστυχώς χωρίς Θεό) οπότε οι ίδιες οι γνώσεις και τα σημεία, γίνονται το κυρίως κώλυμα για να φτάσει κάποιος στην Κυριακή και Κύριο, πρώτη (1) και αιώνια ογδόη, μέσω του Σταυρού, ο οποίος μόνο ‘’πατάει’’ τον θάνατο (στον ομφαλό) και αφαιρώντας το ‘’ς’’ (6) των παθών δια του πάθους Του, μας εισάγει από το 7 στο 1 (7-6=1) ''καθαρίζοντας'' τα στοιχεία της φύσης από την φυγόκεντρο, ανενεργώντας την ισχύ των δαιμόνων καταπάνω μας, μη δίδοντάς τα δικαιώματα, παρότι η παλαιά φύση είναι συμμειγμένη μαζί τους (με το στώμεν καλώς του αρχαγγέλου, όλα έμειναν εκεί που βρέθηκαν, άλλα στην ΓΗ, άλλα στο ΠΥΡ, άλλα στον ΑΕΡΑ κι άλλα στο ΥΔΩΡ…. ανενεργούμενα δε όλα αυτά, ο καλός Θεός μας εγκαθιστά στην νέα κτίση ... [(κάπως σχηματικά) από τα 147 δελφικά παραγγέλματα στο ''άλ-φα'' που λείπει...]. Κατορθωτέα η ανάσταση δια της ενσωμάτωσής μας σαν κυοφορία μέσα στην Μητέρα Ορθόδοξη Εκκλησία, που μας παραλαμβάνει έμβρυα και μας αναγεννά δια και εν XC.
Μακάρι σε κάθε κύκλο ενιαυτού που εύσπλαγχνα επαναλαμβάνεται όλη η θεία οικονομία και το μυστήριον της σωτηρίας, (και για όσους χρόνους ευλογήσει η επιτρέψει Ο Κύριος) να μας προσθέτει ολοέν και ένα λιθαράκι εξόδου, ικανό οικοδομής και εκτυπώτερον μετοχής στο ανέσπερο Φως της βασιλείας!!
Δι ευχών και ενεργείας Του Ζωοποιού Σταυρού, του προφ.Προδρόμου (ως μετάνοια), των αγίων Αποστόλων (ως διδαχή), των περιφρουρούντων την πορεία μας αγγέλων, πάντων των αγίων, του ποιητού του μεγάλου κανόνος, αγ.Ανδρέα κρήτης και άριστου μυσταγωγού της μετανοίας, (μιμούμενοι τα ευάρεστα στον Θεό και αποφεύγοντας όσα Τον στεναχωρούν ως Πατέρα, για την δική μας ωφέλεια), του αγ.Ιωάννου κλίμακος, των προφητών Μωυσή και Ηλία και εξαιρέτως της Υπερευλογημένης Θεοτόκου!!
Χαῖρε, κλῖμαξ ἐπουράνιε, δι ' ἦς κατέβη ὁ Θεός,
χαῖρε, γέφυρα μετάγουσα τοὺς ἐκ γῆς πρὸς οὐρανόν,
χαῖρε, της τριάδος τους μύστας φωτίζουσα.
…Χαίρε πύλη, και γέφυρα και κλίμαξ, εκ θανάτου προς την αθανασίαν, δι΄ης χωρούμεν διαπεραιούμενοι, την υγράν του βίου θάλασσαν και γήθεν, υψούμεθα προς πόλον.
---(1) Η αλήθεια είναι πράγμα ακριβό και δεν βρίσκεται στου καθενός το λόγο. Όπως ζει έτσι και μιλά κάθε άνθρωπος. Νόει α λέγω... Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής
Αγία Γραφή 22 Δεκεμβρίου 1929, πατήρ Ιουστίνος Πόποβιτς
Προσπάθησε
να τους κάνεις φίλους σου! - Αγ. Ιγνατίου Μπριαντσιανίνωφ - ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ
ΠΑΤΕΡΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου