Ὁ Θεός μᾶς καλεῖ. Ἂς τρέξουμε φτερωτοί (Ἅγ. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος) συνειρμικές σκέψεις...

Δύο είναι τα φτερά με τα οποία ο άνθρωπος μπορεί να ‘’πετάξει’’ από την γη στον ουρανό, ανταποκρινόμενος στο θείο κάλεσμα. Η πίστη και η αγάπη.   

Όχι όποια κι όποια πίστη, όχι όποια κι όποια αγάπη, αλλά την ορθή πίστη και κατά Θεόν αγάπη, αφού ο αντίδικος της σωτηρίας μας, αυτός που θέλει να μείνουμε κάτω, μαζί του και μακρυά από τον Θεό, αυτά τα δύο φτερά, τα διαστρεβλώνει. Λένε οι άγιοι, πως όταν ο αλιτήριος θέλει να πλανήσει, από αγάπης άρχεται… το ίδιο άστοχο αποτέλεσμα φυσικά έχει και η άστοχη (μη ορθή, μη ορθόδοξη) πίστη. 

Πίστη σαν αποτέλεσμα της ακριβούς φιλοθεΐας (και κάθετο σκέλος του Σταυρού) και έκφραση αυτής, σαν απόδειξή της, με την έμπρακτη φιλανθρωπία (και οριζόντιο σκέλος του Σταυρού)…. ανάλογα των Ι της Μαρίας σαν ακινησία και το Θ της Μάρθας σαν διακονία… Έννοιες που διακρίνονται σε όλους τους ‘’φιλόθεους’’ ανθρώπους, ακόμη και σε αυτούς που ‘’αγαπούν’’ άλλους θεούς πλην του Ενός αληθινού, πολλούς αληθοφανείς με ρίζα τον αληθοφανή ποιητή ουρανού και γης ΙΑΠΕΤΟΣ (666) αντίποδα και είδωλο του μόνου αληθινού ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ (999) ακόμη και σε αυτούς που όντως φιλάνθρωπα διακονούν τον συνάνθρωπο. 

Κάποιες συνειρμικές σκέψεις αναλύθηκαν στο… Φιλοθεΐα και φιλανθρωπία. προς 

νοερά και καρδιακή αδιάλειπτη ευχή

Η απόκτηση του χαρίσματος της αδιάλειπτης νοεράς και καρδιακής προσευχής - Αρχιμ. Γεωργίου Καψάνη Γρηγοριάτη 

Η απόκτηση του χαρίσματος της αδιάλειπτης νοεράς και καρδιακής προσευχής δεν είναι για μας τους ορθοδόξους κυρίως ζήτημα μεθόδου και τεχνικής, αλλά ζήτημα συντετριμμένης καρδιάς, δηλαδή καρδιάς που μετανοεί, πονάει για τις αμαρτίες της και ταπεινώνεται.

Χωρίς αυτή την καρδιά καμία μέθοδος και τεχνική της προσευχής, όπως η χρησιμοποίηση της εισπνοής και εκπνοής, δεν μπορεί να φέρει την αληθινή προσευχή. 

Η καρδιακή και νοερά προσευχή προϋποθέτει τη συμμετοχή μας στη ζωή της Εκκλησίας, στα Μυστήρια της, την τήρηση των εντολών του Θεού και την υπακοή σε πνευματικό πατέρα. 

Δεν είναι δηλαδή μια ατομικιστική-ιδιωτική προσέγγιση του Θεού.

Μέσα στην Εκκλησία ο ταπεινός χριστιανός λαμβάνει τη Χάρη του Θεού και αυτή ενεργεί μέσα του, με τη δική του βέβαια συνεργασία και θέληση, την αληθινή προσευχή. 

πηγή

βάπτιση και Ζωή...

Ο σατανάς ξέρετε πως έρχεται στον κόσμο; Μέσω της ψυχής (1) κάθε ανθρώπου που γεννιέται. Κάθε άνθρωπος πού γεννιέται, φέρνει και διάβολο μες την ψυχή του.

Γι' αυτό η θεολογία η παλιά του λαού κάθε έναν κατ' αναλογία του γένους, έλεγε η δράκος (2) ή δράκουλα. Δεν έλεγε μπέμπης που λένε τώρα ή αγγελάκι που λένε οι άμυαλες μανάδες οι σημερινές.

Αβάπτιστο παιδί και είναι αγγελάκι; Πήγες ποτέ σου να ακούσεις τους εξορκισμούς που διαβάζει ο παπάς όταν πρόκειται να βαπτιστεί το παιδί;

Πήγες να ακούσεις την πάλη; Μάλιστα αν είναι παπάς που καταλαβαίνει τι κάνει, να δείτε πως παλεύει με τον διάβολο να βγάλει του παιδιού το σατανά μέσα από την καρδιά του.

Που το φυσάει, που το ξορκάει, του κοινοποιεί έξωση την ημέρα του βαπτίσματος

παρουσία Θεού - Άγιος Μακάριος ο Μέγας

"Αφού προσκολληθούμε στον Κύριο με την πίστη και αφοσιωθούμε σ’ Αυτόν με την αποταγή μας από τον ψυχοκτόνο κόσμο (των παθών και της αμαρτίας), οφείλουμε, μας λέει, «να καλλιεργούμε τη γη της καρδιάς μας», δηλαδή να εξαναγκάσουμε την ανυπάκουη και απειθή φύση μας να εφαρμόσει στην πράξη όλες τις ευαγγελικές αρετές και προπαντός την προσευχή. Βλέποντας τότε την καλή μας θέληση, ο Χριστός θα μας δώσει τη δύναμη να εκπληρώσουμε όλες Του τις εντολές -ή μάλλον Εκείνος θα τις εκπληρώσει μέσα μας- με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Προοδεύοντας έτσι από αρετή σε αρετή και από δόξα σε δόξα προς το πλήρωμα της εν Χριστώ πνευματικότητας και ζωής, το πνεύμα μας θα αναμειχθεί μυστικά με το πυρ του Αγίου Πνεύματος, θα γίνει «όλο οφθαλμός και όλο φως», και θα αποκτήσει μακαρίως τις ιδιότητες του Θεού. Κατά την τελική ανάσταση, το πυρ του Αγίου Πνεύματος που κρύβεται στην καρδιά των αγίων, θα ξεχυθεί πάνω στα σώματά τους και θα τα κάνει να λάμπουν στην αιωνιότητα από το φως του Θεού. Κατά τον άγιο Μακάριο, η χριστιανική ζωή δεν έχει άλλο σκοπό παρά την απόκτηση -ήδη από τη ζωή αυτή- της εμπειρίας του Αγίου Πνεύματος, της καλής αλλοίωσης, που θα μας δώσει μια άλλη «πνευματική αίσθηση», διαμέσου της οποίας θα μπορούμε να γευθούμε την παρουσία του Θεού σε κάθε στιγμή της ζωής μας." - Άγιος Μακάριος ο Μέγας 

έρχομαι ταχύ αποδούναι εκάστω και τι έρχεται…

με αφορμή το βίντεο

...και δύο συμπτώσεις (σημειολογικές) πρώτη καταγραφείσα στις 11 σεπ 2022 στο από το Ο Ων, στο έρχομαι ταχύ αποδούναι εκάστω…, προσεγγιζόμενες και ερμηνευόμενες χοντρικά… 

που ο κόσμος το βάφτισε ''σύμπτωση του αιώνα'' και μετά από λίγο, μετά την πρώτη εντύπωση, φυσικά και ξεχάστηκε με αδυναμία ή αδιαφορία επεξήγησης... του ''γιατί'' ... όπως και για άλλους λόγους από τους βαθύτερους ''πανηγυρίζουμε''

γέννηση κατά σάρκα και γέννηση κατά Πνεύμα

Ἂν μιλᾶμε γιὰ τὴ μεγάλη σπουδαιότητα τῆς γυναίκας, τότε καὶ οἱ ἴδιες οἱ γυναῖκες ὀφείλουν νὰ δικαιώσουν τὴ σπουδαιότητά τους αὐτή.

Νὰ δικαιώσουν τὸν ἑαυτό τους σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδά τῆς ζωῆς τῆς ἀνθρωπότητας.

Τὸ οὐσιωδέστερο ὅμως γι’ αὐτὲς ἔργο, τὸ σπουδαιότερο λειτούργημά τους, εἶναι ἡ Μητρότητα:

«Καὶ ἐκάλεσεν Ἀδὰμ τὸ ὄνομα τῆς γυναικὸς αὐτοῦ Ζωή, ὅτι αὔτη μήτηρ πάντων τῶν ζώντων» (Γέν. 3,20).

Γιὰ νὰ ἀνυψώσουν τὴν ἀνθρωπότητα οἱ γυναῖκες, πρέπει νὰ φέρνουν στὸν κόσμο παιδιὰ μὲ τὸν τρόπο ποὺ μᾶς διδάσκει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ.

Ὑπάρχουν ὅμως δύο εἴδη γεννήσεως· τὸ ἕνα κατὰ σάρκα, τὸ ἄλλο κατὰ πνεῦμα.

Ὁ Χριστὸς εἶπε στὸν Νικόδημο: «Τὸ γεγεννημένον ἐκ τῆς σαρκὸς σάρξ ἐστι, καὶ τὸ γεγεννημένον ἐκ τοῦ Πνεύματος πνεῦμα ἐστι. Μὴ θαυμάσης ὅτι εἶπον σοί, δεῖ ὑμᾶς γεννηθῆναι Ἄνωθεν» (Ἰωάν. 3,6-7).

Ἔτσι καὶ τώρα· ἂν οἱ πατέρες καὶ οἱ μητέρες θὰ γεννοῦν παιδιὰ συναισθανόμενοι τὴν ἄκρα σπουδαιότητα τοῦ ἔργου αὐτοῦ, τότε τὰ παιδιά τους θὰ γεμίζουν ἀπὸ Πνεῦμα Ἅγιο, ἤδη ἀπὸ τὴν κοιλία τῆς μητέρας· καὶ ἡ πίστη στὸν Θεό, τὸν Δημιουργὸ τῶν ἁπάντων, ὡς πρὸς τὸν Πατέρα τους, θὰ γίνει γι’ αὐτὰ φυσική, καὶ καμία ἐπιστήμη δὲν θὰ μπορέσει νὰ κλονίσει τὴν πίστη αὐτή, γιατί

Άγιος Αμφιλόχιος Μακρής.(κοίμηση)

«Θυμάμαι τώρα, πώς στη δεκαετία του 1960, όταν ήμουν διάκονος στη Μονή Αγίου Ιωάννου Θεολόγου στην Πάτμο, ο γέροντάς μας, ο πατήρ Αμφιλόχιος, συνήθιζε να μας λέει: Γνωρίζετε πως ο Θεός μας έδωσε μία ακόμη εντολή, που δεν αναφέρεται στην Αγία Γραφή; Είναι η εντολή να αγαπάτε τα δέντρα».

«Σ' όλη του τη ζωή εβασανίζετο από αρρώστιες, ήταν ευαίσθητος στα κρυολογήματα και κάθε χρόνο τον επισκέπτετο η γρίππη... Τέλη Μαρτίου 1970 προσεβλήθηκε από πνευμονία· ήταν Μ. Τεσσαρακοστή και με δυσκολία δέχθηκε να πάρη λίγο γάλα. Έδωσε σε όλους τις συμβουλές που ο καθένας είχε ανάγκη. Είχε το προορατικό χάρισμα. Στην προσπάθεια των πνευματικών του παιδιών να τον κρατήσουν με ορούς λίγες μέρες στην ζωή, παρακαλούσε κι έλεγε: αφήστε με καλά μου παιδιά να φύγω, ήρθε η ώρα μου. Γιατί, Γέροντα, τούλεγα, δεν μένεις μαζί μας τούτο το Πάσχα; Δίσταζε να μου απάντηση, και δεύτερη και τρίτη φορά τον παρεκάλεσα να μου πη πώς ξέρει ότι θα φύγη σύντομα κι εκείνος με δυσκολία μου απεκάλυψε: ευλογημένε Παύλε, είδα την Παναγία και τον Θεολόγο προ ολίγου και τους παρεκάλεσα να μείνω κοντά στα παιδιά μου κι αυτό το Πάσχα, αλλά μου είπαν «Δεν γίνεται άλλο, ελήφθη η απόφασις, Πάσχα θα κάμης στους Ουρανούς μαζί μας» κι αυτό το λέγω σαν εξομολόγηση, επειδή με βιάζεις, μη το ειπείς σε άλλους.

Κι έφυγε από τον κόσμο της ματαιότητος, αφού έδωσε την ζωήν του για τους άλλους, αφού εργάσθηκε σαν καλός εργάτης στον αμπελώνα του Κυρίου, αφού αρίστευσε στις εξετάσεις του στο στάδιο των πνευματικών ασκήσεων, αφού υπηρέτησε και Εκκλησία και Πατρίδα σαν καλός χριστιανός και ακέραιος Έλληνας. Κοιμήθηκε στις 16 Απριλίου 1970 σε πλήρη διαύγεια των αισθήσεών του. Το λείψανό του πήρε μορφή ουράνια, όψι χαρούμενη κι ειρηνική, απέραντη γαλήνη βασίλευε στο ασκητικό του πρόσωπο, πράγματι αγιασμένου ανθρώπου έκφραση, που εκοιμήθη εν Κυρίω....

Άγιος Αμφιλόχιος Μακρής.

περιεχόμενα 12ζ’

Εισαγωγή     

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ      

Ἡδονὴ καὶ ὀδύνη ( Ὅσιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογιτής) 

προτυπώσεις του Σταυρού στην ΠΔ, προτάσεις ζωής σαν πολίτευμά Του, για κάθε εποχή και κάθε σταυροφόρο… 

Νείλος ο Ασκητής Κεφάλαια περί Προσευχής 

Θεραπευτική Αγωγή της Ορθόδοξης Εκκλησίας 

Μωϋσής και η γη της Επαγγελίας 

τα δίκτυα μέσα στον κόσμο…. 

Τεχνολογία έξυπνης σκόνης Smart dust technology 

φωτισμός.... 

προϋποθέσεις φωτισμού… 

πνευματική φλόγα και Φως… 

Η νοερά προσευχή είναι μυροδοχείο - Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

Τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ, ἡ νοερά προσευχή εἶναι, λέγουν οἱ ἅγιοι Πατέρες, μυροδοχεῖον. Τό ἀνοίγεις, τό γέρνεις καί χύνεται μύρον, πληροῦται εὐοσμίας ὁ τόπος.

Βοᾶς τό «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» καί ἀναδίδεται ἡ εὐωδία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, λαμβάνεις «ἄρραβωνα Θείου Πνεύματος».

Διότι «τό Ἅγιον Πνεῦμα συμπάσχον ἠμίν ἐποφοιτά» καί «προτρέπεται εἰς ἔρωτα πνευματικῆς προσευχῆς». Μάλιστα προσεύχεται καί αὐτό, ἀντί δί’ ἠμᾶς πού ξεχνοῦμε, καί ἀναλαμβάνει τά ὑστερήματά μας, τάς ἀκαθαρσίας ἠμῶν, τήν πτωχείαν τῆς ὑπάρξεώς μας.

Διότι εἴμεθα ἕκαστος ναός Θεοῦ καί, ὅταν προσευχώμεθα, γινόμεθα ἱερουργοί μεγάλου μυστηρίου.

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης μᾶς λέει: «Ὅταν ἀκούωμεν θυμιατό νά κτυπάη, ἅς ἐνθυμηθοῦμε ὅτι ναός εἴμεθα ἠμεῖς καί ἅς νοιώθωμεν νοερῶς ὅτι θυμιάζομεν τόν Χριστόν, πού εἶναι μέσα εἰς ἠμᾶς, καί ἔτσι νά προσκυνῶμεν ταύτην τήν σκηνήν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος».

Ο νους να μην περισπάται από την προσευχή.

---

νοερά και καρδιακή αδιάλειπτη ευχή (Η απόκτηση του χαρίσματος της αδιάλειπτης νοεράς και καρδιακής προσευχής - Αρχιμ. Γεωργίου Καψάνη Γρηγοριάτη) 

---

συγγραφικό έργο αιτιολογία τρόπος και σκοπός προσέγγισης....

...είναι μέσα στην φύση μας το ''κυνήγι'' γνώσεων και δυνάμεων, σοφίας και σημείων και προς τα εκεί προσανατολίζεται το πρόσωπό μας... μόνο που με αυτήν την στάση, στρέφουμε κάπως τα νώτα μας προς την αγάπη του Θεού  

Αυτό το ''αναγκαίο'' (και πηγαίο λόγω ακολούθησης της φυγοκέντρου και πρώτου δολώματος θεοί έσεσθε) κακό, μπορεί να γίνει και εφαλτήριο για την επιστροφή μας. 

Αρκεί, κάθε σημείο και κάθε γνώση να την αναγάγουμε από ίχνος στην βαθύτερη έννοια και ''συνάφεια'' με την πηγή των πάντων και κάπως έτσι, οι επί γης σκιές οδοδεικτούν προς το Φως. 

Στο όλο συγγραφικό έργο, άνω των 30 πονημάτων (τα τελευταία 40 χρόνια), αναπτύχθηκαν σκέψεις με γνώμονα την υγιή ένωση και σκυταλοδρομία από την ένθεη φιλοσοφία* στην φιλοκαλία. 

Από τα ίχνη και σημεία επί γης (που σοφά αλλά μυστικά στήνει Ο Κύριος), αυτά που δείχνουν. Τον ουρανό και πηγή τους. 

Από την στάση (επανάσταση κατά του Θεού) και εγκατάστασή μας στην σκιώδη και ανήλιο πλευρά της γης, την κατέναντι της εδέμ στην εν ουρανοίς ανάσταση  του ανεσπέρου Φωτός, αφού πρώτα ενσωματωθούμε σε Εκείνο το Σώμα, που

η επί του πρακτέου ‘’τομή’’ (και είσοδος) Του Κυρίου στην έκπτωτη φύση για να την (ξ)αναστήσει εν παραδείσω…

…τέσσερα τα άκρα του χωροχρόνου, 4 και τα στοιχεία της φύσης, στην ίδια σταυρική διάταξη με κέντρο την πεμπτουσία και Κύριο και στα δυο περιβόλαια σχήματα (χωροχρόνου και κτίσης). 

Ερχόμενος Ο Κύριος και αναμενόμενος από ιουδαίους δια των προφητειών και όλων των εθνών με τις παραδόσεις τους, ‘’τέμνει’’ όλη την έκπτωτη και χωρίς Ζωή κτίση για να εισάγει τον Εαυτό Του και χαρίσει Ζωή στους δεχόμενους Αυτόν. 

Με το στώμεν καλώς του αρχ.Μιχαήλ, όπου βρέθηκε το κάθε δαιμόνιο, εκεί και έμεινε. Άλλα στην γη (σαν καταχθόνια), άλλα στα ύδατα, άλλα στο πυρ και άλλα στον αέρα (τα εναέρια)... όπως γνωρίζουμε από το …  ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ Του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.   

Το άρθρο περί της ‘’τομής’’ παρότι είχε αφορμή την γέννηση Του Κυρίου, δεν εξαντλείται στην παρουσία Του στην γη αλλά επεκτείνεται σε όλα τα στοιχεία της φύσης… 

‘’εισέρχεται’’ στην ΓΗ  ως καλός σπόρος και τέμνει το άγονον αυτής για να φανεί ως άνθος (ευωδιαστό) εκ της ρίζης Ιεσσαί… το…   Ράβδος εκ της ρίζης Ιεσσαί, και άνθος εξ αυτής, Χριστέ, εκ της Παρθένου ανεβλάστησας, … όπως Ο Προφ.Ησαΐας προφητεύει… ΚΑΙ ἐξελεύσεται ράβδος ἐκ τῆς ρίζης ᾿Ιεσσαί, καὶ ἄνθος ἐκ τῆς ρίζης ἀναβήσεται. 2 καὶ ἀναπαύσεται ἐπ᾿ αὐτὸν πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, πνεῦμα σοφίας καὶ συνέσεως, πνεῦμα βουλῆς καὶ ἰσχύος, πνεῦμα γνώσεως καὶ εὐσεβείας·  … (Ησα.ια’) … για να εισέλθει Ο Κύριος στην καρδιά μας σαν σπήλαιο και εύφορη (δια Της Θεοτόκου) γης και φάτνη προκειμένου ανθίσει το ευώδες Άνθος, Χριστός ‘’δίπλα’’ στον άνθρωπο (ια’ 11) και συνοδοιπορήσει και οδηγήσει την γη του στην άλλη γη [6 καὶ σὺ Βηθλεέμ, γῆ ᾿Ιούδα, οὐδαμῶς ἐλαχίστη εἶ ἐν τοῖς ἡγεμόσιν ᾿Ιούδα· ἐκ σοῦ γὰρ ἐξελεύσεται ἡγούμενος, ὅστις ποιμανεῖ τὸν λαόν μου τὸν ᾿Ισραήλ. (Ματθ.β’)]. Ποιμανεί νουν (ισραήλ) και χουν αυτών ως

προ επιλόγου… 12ζ

Αμήν … καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Πνεύμα, που εγκαθίσταται τα Χριστούγεννα… θείο πυρ… πνεύμα υιοθεσίας και αν χάριτι Του νηπιάσαντος δι ημάς Κυρίου, ενηλικιωθούμε και ελευθερωθούμε ένεκα  της νηπιότητας που μας διακρίνει (Γαλ.δ’) …μακάρι να μην εξαντλούμε την ‘’εορτή’’ στα χοϊκά, αλλά δι αυτών να αναγόμαστε στα ουσιώδη πνευματικά. Δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο χάριτι. Μη μείνουμε στα λαμπιόνια και δωράκια και πολυφαγία και ό,τι άλλο επιτάσσει η κοσμική νοοτροπία ….  μην μετεωρίζεται και περισπάται ο άσωτος και σε χώρα μακράν, βόσκοντας χοίρους… αλλά, ως ΑΣΩΤΟΣ ΝΟΥΣ να επιστρέψει στην καρδιά και ο άνθρωπος να ενοποιηθεί από τη διάσπαση. Νους καρδιά και προσοχή ΕΝΑ. Όπου τρεις μαζεμένοι στο όνομα Μου, εκεί είμαι ανάμεσα τους. Όσα κι αν είναι τα εμπόδια κράζουμε: Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με! Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς. 

Κύριε γνώρισέ μου αυτόν τον άγνωστο… Ο άγνωστός μου εαυτός 

μήπως και αυτή η ελάχιστη αλλά ακριβής (χωροχρονική, σταυρική) αυτογνωσία, γίνει βάση αληθούς (προς υπεράνω χώρου και χρόνου ανάστασιμης) θεογνωσίας και μετοχής… γνώρισόν μοι, Κύριε, τὸ πέρας μου καὶ τὸν ἀριθμὸν τῶν ἡμερῶν μου, τίς ἐστιν, ἵνα γνῶ τί ὑστερῶ ἐγώ. (ψαλμ.λη’) … σε μια μικρογραφία βιολογικού μου

Ὁ ὅσιος Σεραφείμ

Ὁ ὅσιος Σεραφείμ, τὸ ὁλοφώτεινο ἀστέρι τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδοξίας, ἔζησε, ἔδρασε καὶ ἔλαμψε στὶς ἀρχὲς τοῦ 19ου αἰῶνα (1759-1833).

Γεννήθηκε στὶς 19 Ἰουλίου τοῦ 1759 στὴν πόλη Κοὺρκ καὶ παρέμεινε ἐκεῖ μέχρι τὰ δεκαεννέα του χρόνια. Στὴν ἡλικία αὐτὴ πῆρε τὴ γενναία ἀπόφαση ν᾿ ἀφοσιωθεῖ ὁλόψυχα στὸ Θεό· κι Ἐκεῖνος ὁδήγησε τὰ βήματά του στὸ μοναστήρι τοῦ Σάρωφ.
Ἐνῷ ἦταν ἀκόμη δόκιμος, ἀρρώστησε βαριὰ ἀπὸ ὑδρωπικία. Μετὰ ἀπὸ τρία χρόνια ἀσθενείας, θεραπεύθηκε θαυματουργικὰ μὲ ἐπίσκεψη τῆς Θεοτόκου. Στὴ μοναχική του κουρὰ (1786) ὀνομάστηκε Σεραφεὶμ -προηγουμένως εἶχε τὸ ὄνομα Πρόχορος. Τὸ ἴδιο ἔτος χειροτονήθηκε διάκονος καὶ μετὰ ἀπὸ ἑπτὰ χρόνια, σὲ ἡλικία 34 ἐτῶν, ἱερεύς. Ὅταν λειτουργοῦσε, πετοῦσε στὰ οὐράνια, καὶ πολλὲς φορὲς ἀξιωνόταν νὰ βλέπει θαυμαστὰ ὁράματα καὶ ν᾿ ἀκούει ἀγγελικὲς μελῳδίες.
Διψώντας νὰ πλησιάσει περισσότερο τὸ Θεό, Τὸν παρακάλεσε νὰ τὸν ἀξιώσει ν᾿ ἀποσυρθεῖ σὲ κάποια ἐρημικὴ περιοχή. Ἕνα χρόνο μετὰ τὴ χειροτονία του σὲ ἱερέα, ἔλαβε ἄδεια ἀπὸ τὴ μονὴ ν᾿ ἀφοσιωθεῖ στὴ μελέτη, στὴ σιωπή, στὴν ἄσκηση, στὴν ἔντονη προσευχή. Γιὰ δεκαέξι χρόνια, βαθιὰ μέσα στὸ δάσος, ἀγωνιζόταν ν᾿ ἀνεβαίνει, μέρα μὲ τὴ μέρα, τὴν κλίμακα ποὺ ὁδηγεῖ στὸν οὐρανό. Τότε ἔκανε καὶ

η πνευματική μας σχέση με τον ηρώδη και τα νήπια…

…μπορεί ιστορικά σωματικά να απέχουμε και αυτό να μας κάνει λογικά και ανθρωπίνως,   κατακριτές των επιλογών του, αλλά δεν πρέπει να μείνουμε σε αυτήν την ‘’χρονική’’ απόσταση και   επανάπαυση, γιατί πνευματικά έχουμε σχέση, αφού ηρώδης κατά τον άγιο Μάξιμο είναι ο δερμάτινος. Και ποιος δεν είναι ενδεδυμένος με δερμάτινους χιτώνες (φύλλα συκής) που σαν περίβλημα περισφίγγει την καρδία και θέλει να οικειοποιηθεί και μη χάσει τον θρόνο του; 

τρέμει στην ιδέα ο ιστορικός ηρώδης, τρέμει στην ιδέα και ο εν ημίν. Αυτόν να ψάξουμε και πριν ‘’φύγουμε’’ να διορθωθούμε… γιατί θάμαστε συνυπεύθυνοι (για να μην πω οι μόνοι υπεύθυνοι) της μεγάλης αυτής μιαιοφονίας που κυνηγάει να αποκτείνει Χριστό (και Πρόδρομο)… 

όλα για έναν θρόνο…. ακούγοντας τον αγ. Αρσένιο Μπόκα να μας γνωρίζει… (στο θρόνος και σταυρός)… Ὑπάρχει σ᾿ ἐμᾶς ἕνας θρόνος κι ἕνας σταυρός. Ὅταν ἐμεῖς στεκώ­μεθα στόν θρόνο, ὁ Χριστός μας κάθεται στόν σταυρό, καί ἀντίστροφα. 

Είναι τα δύο Η πέριξ Του ανατέλλοντος Ηλίου (Χριστού στην βηθλεέμ) με την γέννηση, δυο αγιογραφικά πρόσωπα που καλούμαστε να επιλέξουμε την μία από τις δύο μοναδικές, ‘’στάση’’ ζωής…   ή του προφ.Ηλία που εδαφιεί τα νήπια (και αμαρτίες) για να καθαρίσει την καρδιά προς ενοίκηση Του Κυρίου (μακάριος ὃς κρατήσει καὶ ἐδαφιεῖ τὰ νήπιά σου πρὸς τὴν πέτραν) και μετοχή του άρτου της Ζωής (όπου βηθλεέμ είναι οίκος του άρτου) κι ο ηρώδης που εδαφιεί τα νήπια για να διατηρήσει τον θρόνο του μέσα στην καρδιά…. μισών Τον Άρτον….  αδιαφορώντας για τις αρετές και τις εντολές του Θεού και το ουκ έξεστιν του Προδρόμου στον ηρώδη και ηρωδιάδα, μολυνόμενος, σε σχέση με τον ''μισούντα'' τα πάθη και τις αμαρτίες* προς καθαρότητα, προφ.Ηλία... με τον έναν προσεγγίζοντα και τον άλλον απομακρυνόμενο από τον Ήλιο της

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης για τον πρωτομάρτυρα Στέφανο

Θυμηθείτε τον πρωτομάρτυρα Στέφανο. Κατείχετο υπό του Θεού και ενώ εδιώκετο και ελιθοβολείτο, έλεγε για τους διώκτες του: «Κύριε, μη στήσης αυτοίς την αμαρτίαν ταύτην …».

Γιατί φέρθηκε έτσι ο Άγιος Στέφανος; Απλούστατα, γιατί δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Ήταν αιχμάλωτος του καλού. Νομίζετε, είναι εύκολο να ρίχνουν πάνω σας σωρό τις πέτρες; Για να σου ρίξουν καμιά πέτρα! Καλός, καλός, αλλά άμα σου έλθει η πέτρα, «ά!» θ’ αρχίσεις να φωνάζεις, «παλιόπαιδο!» κ.λπ. Αυτό δείχνει ότι παθαίνομε κατάληψη από το κακό πνεύμα. Και τότε πού να μπει ο Χριστός, πού να σταθεί; Είναι όλα μέσα μας κατειλημμένα. Μόλις, όμως μπούμε στην πνευματική ζωή, μόλις μπούμε στον Χριστό αλλάζουν όλα. Και κλέπτης να ήταν κανείς, παύει να κλέβει, και φονιάς, παύει να είναι φονιάς, και αιμοβόρος και κακός και μνησίκακος … Παύουν όλα. Παύει η αμαρτία και ζει ο Χριστός.

Και ο άνθρωπος σήμερα αυτό ζητάει. Και παίρνει τα δηλητήρια και τα ναρκωτικά, για να έλθει σε κόσμους χαράς· αλλά ψεύτικης χαράς. Κάτι αισθάνεται εκείνη τη στιγμή και αύριο είναι τσακισμένος. Το ένα τον τρίβει τον τρώει, τον τσακίζει, τον

από την λογική του ανθρώπου στην λογική του Θεού

"Ο αυτοδικαιούμενος άνθρωπος είναι εκείνος που πάσχει από ψυχολογικά προβλήματα, επειδή απωθεί την ενοχή του. Γίνεται έτσι νευρικός, διαταραγμένος ανικανοποίητος, απαιτητικός, ανυπόμονος, ανυπάκουος, αυθάδης, εριστικός. Ακολουθώντας το παράδειγμα του Εωσφόρου, δεν θέλει να ζητήσει συγχώρηση και να ομολογήσει* τις αμαρτίες του. 

Επαναλαμβάνει ως επωδό τα λόγια του μηδενιστή Αλμπέρτ Καμύ: «Είχα δίκιο, έχω οπωσδήποτε δίκιο, θα έχω πάντα δίκιο», και ορθώνει μόνος του ανυπέρβλητο φράγμα στην άβυσσο του Θείου ελέους. Ο ορθολογισμός είναι συμπυκνωμένη υπερηφάνεια, αλαζονεία, αυτοδικαίωση, αυτάρκεια και αυτονομία. 

Γι’ αυτό και αλλοτριώνει τον άνθρωπο, τον απομονώνει και τον απομακρύνει από το Θεό και από τους συνανθρώπούς του. Ο ορθολογιστής καθίσταται έτσι στοιχείο διαλυτικό της φιλίας, του γάμου, της οικογένειας, του κοινοβίου και της κοινωνίας. 

Τελικά ο ορθολογιστής, παρά τη λαμπρότητα των επιτευγμάτων του, καταλήγει να είναι ο κουρασμένος, ο κενός, ο ανικανοποίητος, ο απογοητευμένος σύγχρονος άνθρωπος. Αυτός που βιώνει καθημερινά το δράμα της υπαρξιακής αγωνίας του, της ανασφάλειάς του και του αδιεξόδου, στο οποίο τον παγιδεύει η λογική του και η αυτοπεποίθηση του στις οποίες τόσο στηρίχτηκε. 

…οι δύο όψεις του πυρός

με βάση τα δύο ‘’σημερινά’’ (τριών παίδων εν καμίνω) αγιογραφικά αναγνώσματα

…2 καὶ προσελθόντες οἱ Φαρισαῖοι ἐπηρώτων αὐτὸν εἰ ἔξεστιν ἀνδρὶ γυναῖκα ἀπολῦσαι, πειράζοντες αὐτόν 

Πρὸς τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν ἔγραψεν ὑμῖν τὴν ἐντολὴν ταύτην (ο προφ.Μωυσής) 

...ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν. (Μαρκ.ι’7) 

συσχετισμένο όμως με το… 27 ᾿Ηκούσατε ὅτι ἐρρέθη τοῖς ἀρχαίοις, οὐ μοιχεύσεις. 28 ᾿Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ. (Ματθ.ε’) 

και (πάλι σημερινό) αποστολικό… 

…16 ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ὁ κολλώμενος τῇ πόρνῃ ἓν σῶμά ἐστιν; ἔσονται γάρ, φησίν, οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν· 17 ὁ δὲ κολλώμενος τῷ Κυρίῳ ἓν πνεῦμά ἐστι. (Α’Κορ.ς’) 

έχουμε 2 ‘’φωτιές’’… και δύο ‘’κολλήματα’’. Ή με τον κόσμο τούτον (κάτω) που πειράζοντάς μας, θέλει να μας καταπιεί ή το άλλο (το άνω) που θέλει και μπορεί να μας προστατέψει από το πρώτο…  [παρόντος εν μέσω ημίν και ως σκέπη, Ο μεγάλης βουλής άγγελος (Χριστός)]. Πυρ είναι ο επιτρεπόμενος πειρασμός, που αν ηττηθούμε γίνεται πυρ κατακαίον, ενώ αν νικήσουμε χάριτι, προστίθεται πνευματική πείρα, απαραίτητη ως διάκριση, για τον αόρατο πόλεμο. 

…όπως από την 15^η βαθμίδα της κλίμακος, περί αγνείας, γνωρίζουμε, …2. (880.) Ἁγνεία ἐστὶν ἀσωμάτου φύσεως οἰκείωσις. Ἁγνεία ἐστὶν φύσεως ὑπὲρ φύσιν ὑπερφυὴς ἄρνησις· καὶ ἀσωμάτων σώματος θνητοῦ καὶ φθαρτοῦ παράδοξος ὄντως ἅμιλλα· ἁγνός ἐστιν ὁ ἔρωτι ἔρωτα διακρουσάμενος, καὶ πῦρ πυρὶ ἀΰλῳ ἀποσβέσας.

αμήν και να βιώνουμε, μη εξαντλώντας το πυρ (και εξ αυτού πειρασμούς) στα σεξουαλικά* και επιδερμικά, αλλά επεκτεινόμενα στα ερωτικά που μας ωθούν να ‘’κολλήσουμε’’ ή με το πυρ του κόσμου που κατακαίει και μάλιστα επταπλασίως, δλδ σε όλο το εύρος (και ύψος) του εαυτού, ορατών τε και αοράτων μερών του… ή στο επέκεινα πυρ, το ανακαινιστικό ως δρόσος, θείο…  που εισήλθε στον κόσμο με την τομή Του…. συγχρόνως αναδεικνύοντας (Ο Κύριος) τον άλλον συνεορτάζοντα (17/12) προφήτη Δανιήλ, ως ποιμένα λεόντων σαν να ήταν

η ‘’τομή’’ του Χριστού στον κόσμο…

Ο Κύριος, με το που ενχρονίσθη και εχωρήθη, έγινε η χρονική τομή μεταξύ προ και μετά, αλλά και η χωρική, χωρίς και με Χριστό, ανεξάρτητα εξωτερικών χρόνων… 

Μπορεί να συνηθίσαμε να ‘’χωρίζουμε’’ την ιστορία στα προ και μετά Χριστόν, αλλά η χωρική ‘’διχοτόμηση’’ έχει ιδιαίτερη σημασία (γιαυτό και θα προσεγγιστεί) και μάλιστα, αφού ο ‘’χώρος’’ κανονίζει την ισχύ του χρόνου, αν θα νικηθεί ή θα νικήσει, αποδεικνύει την σπουδαιότητα αυτής της παραμέτρου, που προσπερνιέται αδιάκριτα.   

Τομή που χωρίζει, αλλά και ενώνει τα δύο διεστώτα (εχθρικά) μέρη σαν γέφυρα, εις εν, γεφυρώνοντας το όντως μέγα χάσμα… 

Είναι η σταυρική, δια του Ιησού Χριστού (888) διέλευση από την φαντασία και αληθοφάνεια (666) στην πραγματική όαση και αληθινό (ΤΡΙΑΔΙΚΟ) ΘΕΟ (999)… έργο σωτηρίας, από ανατολής Του έως δύσεως…  Η σταυροαναστάσιμη ταυτότητα του ''ηλίου'' στην ανατολή και στην δύση Του...

Κι ενώ για τον χρόνο είναι σύνηθες και κάπως γνωστό (αφού μετράμε τα χρόνια μας φυσικά), στον χώρο που ενέχει και βίωμα, κάπως υστερούμε σαν αυτογνωσία και αυτοκριτική, το ''που'' (χωρικά) βρισκόμαστε και τι όντως θέλουμε... την επαναληψιμότητα των εξωτερικών εορτών και επί γης κύκλων ενιαυτών ή την μοναδικότητα της έσω... [που σαν ανοδική πορεία (9) και ''ξεκόλλημα'' από την γη  θα ισχύσει στον αιώνα].

Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής στο Πώς δικαιολογούνται οι πέντε άνδρες της Σαμαρείτιδας και ο έκτος που δεν ήταν άνδρας της; μαζί με πολλές αναγωγές, μας γνωρίζει… Η συγκύπτουσα γυναίκα είναι η φύση και η ψυχή που με την απάτη του διαβόλου έστρεψε πρός την ύλη όλη τη σχετική με την πράξη νοερή δύναμη.

...στην θεία λειτουργία

Τον περασμένο αιώνα στη Μικρασία έζησε ένας άγιος άλλ' αφανής λευίτης, ο π. 'Ιωάννης. Ήταν έγγαμος, οικογενειάρχης από το Γκέλβερι της Καππαδοκίας.

Τις καθημερινές εργαζόταν στά χωράφια, ενώ τις Κυριακές και τις γιορτές λειτουργούσε στην Εκκλησία.

Στη Θεία Λειτουργία σχεδόν πάντοτε ξεσπούσε σε δάκρυα και αναστεναγμούς.

Την ώρα μάλιστα του καθαγιασμού η κατάνυξή του κορυφωνόταν. Οι ψάλτες έψαλλαν το «σε υμνούμε...» όσο πιο αργά μπορούσαν αλλά εκείνος καθυστερούσε πέντε, δέκα, δεκαπέντε λεπτά ή και περισσότερο. 'Έτσι κι εκείνοι επαναλάμβαναν τον ύμνο μέχρι πέντε ή έξι φορές.

Τελικά, πλησίασαν κάποτε τούς επιτρόπους και τούς είπαν το πρόβλημά τους. Εκείνοι με τη σειρά τους το διαβίβασαν στον λειτουργό.

- Πάτερ Ιωάννη, συχνά καθυστερείς την ώρα του καθαγιασμού. Οι ψάλτες και ο λαός έξω σε περιμένουν πολλή ώρα. Δεν μπορείς να λες πιο σύντομα την ευχή, για να μη γίνεται χασμωδία;

-Και πώς να γίνει αυτό; (τους απάντησε)

- Είναι εύκολο. Εκεί πού είσαι πεσμένος μπρούμυτα, νά σηκώνεσαι, νά σταυρώνεις

η έσω ζωή… και η αίσθηση Αυτής….

ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς ταὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. 2 ἡ δὲ γῆ ἦν ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος, καὶ σκότος ἐπάνω τῆς ἀβύσσου, καὶ πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος. 3 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτω φῶς· καὶ ἐγένετο φῶς. (Γεν.α’) 

και ξεκινάμε προς τα εσωτερικό, με τις ίδιες αναλογίες… η ‘’γη’’ μας ακατασκεύαστος και σκότος, για νάρθει Φως (Χριστός) εν ημίν και φωτίσει* και αρχίσει δι Αυτού την αναδημιουργία μας, μετά την ανάλογη εξωτερική ‘’γνωστή’’ ιστορική.... και περάσουμε από το εγώ που είναι το κέντρο του κόσμου, στον Κύριο ως νέο ΑΔΑΜ, που είναι το κέντρο του έσω (αμήν και δικό μας) κόσμο...  

ωδή πέμπτη (Κεφ. κς', 9) Ἡσαΐου προφήτου… ,  

Κύριε, ὁ Θεὸς ἡμῶν, εἰρήνην δὸς ἡμῖν. Ἐκ νυκτὸς ὀρθρίζει τὸ πνεῦμά μου πρὸς σέ, ὁ Θεός, διότι φῶς τὰ προστάγματά σου ἐπὶ τῆς γῆς. Δικαιοσύνην μάθετε, οἱ ἐνοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς. Πέπαυται γὰρ ὁ ἀσεβής, πᾶς ὃς οὐ μὴ μάθῃ δικαιοσύνην ἐπὶ τῆς γῆς, ἀλήθειαν οὐ μὴ ποιήσῃ, ἀρθήτω ὁ ἀσεβής, ἵνα μὴ ἴδῃ τὴν δόξαν Κυρίου.

.

.

.

[με τα έντονα, απόλυτα σχετικά… από την έξω ‘’ειρήνη’’ στην έσω. Την υπερ νουν. Την εκ της νυκτός, χωρίς τα προστάγματα Του Κυρίου που είναι φως, ‘’πνευματική’’ μας έξω ζωή. Την τηρούντων ‘’δικαιοσύνη’’ αλλά του κόσμου τούτου

Η Γέφυρα μέσα στην Αγία Γραφή … και οι προϋποθέσεις δόμησής Της, μέσα μας...

Δόθηκε από τον καλό Θεό η Αγία Γραφή (και παράδοση), με τα μικρά της μαργαριτάρια (λόγοι Γραφών και λόγοι φύσης) σαν εξωτερικοί οδοδείκτες προς τον εσωτερικό θησαυρό… τον εν ημίν θησαυρό, που είναι κρυμμένος στην γη μας… και που θέλει το σκάψιμό της, για να τον αναδείξει και πλουτίσει τον άνθρωπο… και σαν γέφυρα, να καλύψει το μέγα χάσμα…

… 44 Πάλιν ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν θησαυρῷ κεκρυμμένῳ ἐν τῷ ἀγρῷ, ὃν εὑρὼν ἄνθρωπος ἔκρυψε, καὶ ἀπὸ τῆς χαρᾶς αὐτοῦ ὑπάγει καὶ πάντα ὅσα ἔχει πωλεῖ καὶ ἀγοράζει τὸν ἀγρὸν ἐκεῖνον. (Ματθ.ιγ’44) 

Αποδεικνύοντας ότι και η αναζήτηση και η ανάδειξη του θησαυρού σαν αναγέννηση (ιγ) γίνεται υπό προϋποθέσεις… κι αυτές έχουν σχέση με την καθαρότητα, και με τον 44^ο ψαλμό, ειδικό… (αφιερωμένο στην Παναγία, το μέσον σωτηρίας…) πνευματική φυσιολογία νεφρών και καρδιάς…. 

Είναι ο τρόπος που αναζητούμε αυτόν τον θησαυρό, που θα φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Στην πνευματική ταυτότητα (ομόπνοα) Σταυρού και Θεοτόκου, των μέσων για την ανεύρεση Του Θησαυρού (Χριστού) βλέπουμε να έχει δύο πρόσημα

''μεσοσαρακοστή'' Χριστουγέννων ... και αγ.Σάββας

… είναι η εορτή του αγ.Σάββα (5 Δεκ) ‘’μέσον’’ της 40ημέρου περιόδου νηστείας, ‘’κόβοντας’’ στη μέση αυτήν… 20 ένθεν και ένθεν…   

όπως και η μεσοπεντηκοστή* προτείνει, ο διψών ερχέσθω και πινέτω… έτσι και τώρα. …ὁ διψῶν, ἐρχέσθω πρός με, καὶ πινέτω ὕδωρ ζωηρόν, καὶ οὐ μὴ διψήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα, ὁ πιστεύων τῇ ἐμῇ χρηστότητι ποταμοὶ ῥεύσουσιν ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ζωῆς αἰωνίου. Ὢ τῆς ἀγαθότητος, καὶ τῆς εὐσπλαγχνίας σου, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν· Δόξα σοι.  

…ὁ διψῶν ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω, ὕδωρ ζωηρόν αἰώνιον, καὶ οὐ μὴ διψήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα, ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, ποταμοὶ ῥεύσουσιν ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ, καὶ ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς.  

Έρχεται το Φως ως ήλιος να λάμψει στον κόσμο, με την γέννησή Του 

Γέφυρα και βίωμα αυτής…

…έδωσε ο καλός Θεός το εκτύπωμα της δημιουργίας στην Αγία Γραφή και το σχέδιο σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους, πριν καν εξωθεί ο ΑΔΑΜ και η ΕΥΑ από τον παράδεισο….  15 καὶ ἔχθραν θήσω ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γυναικὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς· αὐτός σου τηρήσει κεφαλήν, καὶ σὺ τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν (Γεν.γ’)… διαμηνύοντας την συντριβή του πολεμίου όφεως, από Τον Χριστό Υιό Θεού Θεό, δια Σταυρού, που θα γεννηθεί από Την αειπάρθενο Θεοτόκο. 

Ώστε, όποιος επιθυμήσει να δομηθεί για αυτόν επί του πρακτέου η γέφυρα…. πρέπει να στοχαστεί πως… όπως μέσα στον χώρο και χρόνο, υφίσταται η αλληλουχία, με την έννοια ότι δεν μπορεί να υφίσταται ένας όροφος οικοδομής χωρίς να υπάρχει ο προηγούμενος και πολύ περισσότερο τα θεμέλια, δεν μπορεί κάποιος να είναι πχ 23 χρονών, αν δεν περάσει τα 22… κάτι ανάλογο ισχύει μετά τα φυσικά, στα υπερφυσικά. Τα μετά ‘’γνωστά’’ (εκ της Αγίας Γραφής και παραδόσεως) της δημιουργίας, τα της αναδημιουργίας. Όλα, χωρίς ασυνέχεια λόγων φυσικών και λόγων εκ Λόγου. Έτσι, για να βιωθεί η γέφυρα δια των τριών παραπάνω προσώπων που εργάζονται την σωτηρία μας, απαιτείται να πιάσουμε τα πράματα από την αρχή…  

Ενδεικτικά σημειώνει ο άγιος στο…. Οι 7 ηλικίες του ανθρώπου - Αγίου Αναστασίου Σιναΐτου τα ανάλογα πνευματικά στάδια πνευματικής ‘’ενηλικίωσης’’, σύμφωνα με την πρώτη καλή λίαν δημιουργία, αρχής γενομένης από το φως, που όπως εγένετο

μεταξύ των διαστάσεων χάσμα μέγα …

…με την στιχομυθία του πατριάρχη Αβραάμ και πλουσίου στην Αγία Γραφή, μας γνωρίζεται το χάσμα μεταξύ των δύο διαστάσεων…. γης και ουρανού … παραδείσου και κολάσεως… μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα ἐστήρικται, ὅπως οἱ θέλοντες διαβῆναι ἔνθεν πρὸς ὑμᾶς μὴ δύνωνται, μηδὲ οἱ ἐκεῖθεν πρὸς ἡμᾶς διαπερῶσιν.  (Λουκ.ιστ’26) … τόσο χάσμα, όσο μεταξύ ειδώλων, πλεονεξίας, ειδωλολατρείας και ουσίας. Αθεΐας και ορθού θεϊσμού… μεταξύ αληθοφανών αντικατοπτρισμών (666) και αληθείας (999)… μεταξύ αληθινής λίρας και κίβδηλης… για να ‘’σηματοδοθεί’’ ο ενδιάμεσος Δρόμος και Μεσσίας… 888 (ΙΗΣΟΥΣ). 

…πως δεν θάναι χάσμα, αν μεταξύ των δύο πλευρών υπάρχει διαφορά νοοτροπίας, διαφορά πνεύματος; Ο μεν ‘’κυνηγά’’ να κατακτήσει όλον τον έξω κόσμο, κατασπαταλώντας τον έσω θησαυρό (σπαταλώντας την ψυχή του, ένεκα των ειδώλων και εξωτερικών σκιών ‘’αγαθών’’), ο δε ‘’σπαταλώντας’’ όλα  τα πρόσκαιρα, για χάριν του αιώνιου θησαυρού και εντός ημών, βασιλείας. Ο ένας ακολουθών την φυγόκεντρο (Ι ι’ τάγμα δαιμόνων) σε σχέση με τον άλλον που ακολουθεί (δια της μεταστροφής εντός εαυτού και μετανοίας) την κεντρομόλο Ι, Ιησού. 

Είναι αυτά τα δύο Ι που υπάρχουν στο ΕΙΝΑΙ μας από το ΕΝΑ που προήλθαμε και που Ο Κύριος μας αφήνει ελεύθερους να ακολουθήσουμε ή το ένα ή το άλλο… (διαζευκτικό ή-ή μη επιδεχόμενο και το ένα και το άλλο, Κύριο και μαμωνά) … στη μέση Ο Κριτής σαν ζυγός δικαιοσύνης. Οι έννοιες επάνω και κάτω, ομόπνοα αντικαθίστανται προς τα έξω διάχυση και απώλεια ή προς τα μέσα, μάζεμα,

διαστάσεις… του ανθρώπου

συνέχεια (σαν υποκεφάλαιο) του…. μακαριότητα… (δύο όψεων) και ο ενδιάμεσος σταυρός 

Αν προσπαθήσουμε να μετρήσουμε τον άνθρωπο, θα δούμε πως είναι μια απειροελάχιστα μικρή κουκίδα όταν συγκριθεί με το άπειρο σχετικά σύμπαν. Ως εμπεριεχόμενος μέσα σε αυτό. 

Κοιτάζοντάς τον εξωτερικά, είναι όντως το κέντρο του κόσμου, αλλά είναι κουκίδα… και είναι ίση με τις σωματικές του διαστάσεις. Σαν ένας κόκκος άμμου μέσα στον ωκεανό, που νομίζει αυτός είναι και άλλος δεν είναι…. με άξονα κίνησης, το εγώ κι όλοι οι άλλοι, υπηρέτες του θελήματος.  

Συγχρόνως και μόνο αν βρει ο άνθρωπος τον Θεό μέσα του, αλλάζει τον προηγούμενο ασθενή και λοξό άξονα, σε ευθύ, με βάση το θείο θέλημα. Σιγά σιγά εντοπίζει ότι εσωκλείει τα πάντα. Έτσι διανοίγεται μια άλλη διάσταση θαυμαστή. Μια ασφαλής μεθοδολογία είναι να εντοπίζονται μέσα μας η ιστορική εξωτερική αλήθεια (σημείο σημείο, όπως άφησε ίχνη και οδοδείκτες στην ιστορική Του διέλευση) για να φτάσουμε και στην εντός ημίν, βασιλεία. Μια διάσταση που μας έχει γνωρίσει ο αγ.Μάξιμος ομολογητής, ότι ο άνθρωπος είναι μεγαλύτερος από τον κόσμο και τον εμπεριέχει, αφού κλήθηκε να τον άρχει… 

Στα άρθρα Διαστάσεις του ανθρώπου του εμπεριεχομένου και του περιέχοντος… και μια κουκίδα ο άνθρωπος (περί θανάτου και Ζωής δια Σταυρού) κάπως δικαιολογούνται και αναλύονται οι θέσεις, που ισχύουν ταυτοχρόνως… και ‘’γνωρίζονται’’ ανάλογα τον προσανατολισμό. Ή προς τα έξω μέσω φυσικών επιστημών ή προς τα μέσα μέσω καθαρής καρδιάς της επιστήμης επιστημών…. αυτό που αναφέρει ο μέγας Βασίλειος… όταν ο νους δεν σκορπίζεται στα εξωτερικά πράγματα, ούτε διαχέεται στο κόσμο από τίς

Ο Όσιος Αρσένιος Μπόκα

Ο Όσιος Αρσένιος Μπόκα το 1940 ήλθε στο Άγιον Όρος για να εμβαθύνει στον μοναχισμό. Μη γνωρίζοντας κανένα, περιδιάβαινε τα δάση και προσευχόταν να του φανερώσει ο Κύριος πνευματικό οδηγό. Μη βρίσκοντας απάντηση στις προσευχές του, παρακαλούσε θερμά και μετά δακρύων την Παναγία, η οποία του παρουσιάσθηκε και τον ανέβασε στον Άθωνα. Εκεί του φανερώθηκε ένας έμπειρος, άγνωστος, γηραιός ασκητής, ο οποίος του δίδαξε τα της μοναχικής πολιτείας. Η Παναγία τον ενίσχυσε κι έμεινε εκεί επί σαράντα ήμερες νηστικός.

Επέστρεψε στην πατρίδα του από τον ιερό Άθωνα με πλούσιες εμπειρίες, Με τον π. Δημήτριο Στανιλοάε συζητούσε τα του αθωνικού ησυχασμού. Μαζί εργάσθηκαν για τη μετάφραση και τον σχολιασμό της Φίλοκαλιας. Τον καιρό εκείνο όποιος τον πλησίαζε του μιλούσε μόνο για τη Φιλοκαλία. Μένοντας στο μοναστήρι Σίμπαντα Ντε Σιούς απόκτησε το χάρισμα της προοράσεως, Οι καρδιές των άνθρώπων του ήταν ανοιχτό βιβλίο. Ως εξομολόγος βοηθούσε τους εξομολογούμενους ν’ ανοίξουν διάπλατα την καρδιά τους και να πουν όλα τους τ’ ανομήματα, δίχως να κρύβουν τίποτε. Πολύ τον λυπούσε η αμετανοησία των ανθρώπων.

Στην περίοδο του αθεϊστικού καθεστώτος φυλακίσθηκε και ταλαιπωρήθηκε. Δεν έπαυσε όμως ποτέ να προσεύχεται και να βοηθά τους ανθρώπους με διάφορους τρόπους, Προείδε το τέλος του τρία έτη προ της εκδημίας του. Ανεπαύθη στις