Ποιος πνευματικός νόμος καθυστερεί την καταστροφή του κόσμου;

"Ένας άγιος είναι φαινόμενο εξαιρετικά πολύτιμο για όλη την ανθρωπότητα. Οι άγιοι μέσα από το γεγονός της ύπαρξής τους στον κόσμο, έστω και αφανούς στον κόσμο αλλά φανερής στον Θεό, φέρνουν στη γη πάνω σε όλη την ανθρωπότητα την ευλογία του Θεού.

Ο κόσμος στέκεται με τις προσευχές των Αγίων και όταν εξασθενήσει η προσευχή τότε θα απολεσθεί.

Ο Άγιος Βαρσανούφιος μαρτυρεί ότι στην εποχή του η προσευχή τριών ανδρών συγκρατούσε τον κόσμο από την καταστροφή.

Χάρη στους άγνωστους στον κόσμο αγίους μεταβάλλεται η ροή των ιστορικών και κοσμικών γεγονότων.

Κατά συνέπεια κάθε άγιος είναι φαινόμενο κοσμικού χαρακτήρα, η σπουδαιότητα του οποίου εξέρχεται από τα όρια της επίγειας Ιστορίας και εκτείνεται στον κόσμο της αιωνιότητας.

Οι άγιοι είναι το αλάτι της γης, η έννοια της ύπαρξης της, ο καρπός χάριν του οποίου η γη φυλάσσεται.

Και όταν η γη παύσει να γεννά αγίους τότε θα αφαιρεθεί από αυτήν η δύναμη, που συγκρατεί τον κόσμο από την καταστροφή.

Ο Γέροντας Σιλουανός θεωρούσε τις πνευματικές καταστάσεις ως εξαιρετικά μεγάλες εξαιτίας της αιώνιας οντολογικής τους σπουδαιότητας.

Την προσευχή για τους εχθρούς και για όλο τον κόσμο αισθανόταν ως αιώνια ζωή, ως θεία ενέργεια στην ψυχή του ανθρώπου, ως άκτιστη χάρη και δωρεά του Αγίου Πνεύματος.

Και μέχρις ότου ο κόσμος θα δέχεται αυτό το δώρο θα εξασφαλίζει την ύπαρξή του. Όταν όμως σε όλο το πλήθος των ανθρώπων δεν απομείνουν πάνω στη γη έστω και λίγοι φορείς της χάρης αυτής τότε θα έρθει το τέλος της γήινης ιστορίας στην έξαψη μιας γενικής συμπλοκής και καμιά ανθρώπινη επιστήμη ή πολιτισμός δεν θα μπορέσει να αποτρέψει την καταστροφή αυτή.

Η καθημερινή πείρα μας βεβαιώνει ότι ακόμα και άνθρωποι που αποδέχονται την εντολή του Χριστού περί αγάπης των εχθρών δεν την πραγματοποιούν στη ζωή τους.

Γιατί; Κυρίως γιατί είναι αδύνατο να αγαπούμε τους εχθρούς χωρίς τη χάρη. Αν όμως οι άνθρωποι, κατανοώντας πως αυτό ξεπερνά τις φυσικές τους δυνάμεις ζητούσαν από τον Θεό, όπως λέει ο Γέροντας Σιλουανός, τη βοήθεια της χάριτος τότε αναμφίβολα θα λάβαιναν αυτό το δώρο.

Δυστυχώς επικρατεί το αντίθετο φαινόμενο. Όχι μόνο οι άπιστοι αλλά και αυτοί που ομολογούν πως είναι χριστιανοί φοβούνται να ενεργούν σύμφωνα με την εντολή του Χριστού για την αγάπη προς τους εχθρούς. Υποθέτουν πως αυτό είναι ωφέλιμο μόνο για τους εχθρούς. Νομίζουν ότι οι εχθροί θα επωφεληθούν από την ἁδυναμία" τους και θα απαντήσουν στην αγάπη με μίσος και εκβιασμό και τότε θα επικρατήσει το κακό, του οποίου προσωποποίηση είναι ο εχθρός.

Η σκέψη περί αδυναμίας του Χριστιανισμού είναι εσφαλμένη. Οι άγιοι κατέχουν αρκετή δύναμη για να κυριαρχούν επί των ανθρώπων επί των μαζών αλλά βαδίζουν στην αντίθετη οδό.

Υποδουλώνονται στον αδελφό κι έτσι κερδίζουν για τον εαυτό τους τέτοια αγάπη η οποία είναι άφθαρτη στην ουσία της. Σ΄αυτόν τον δρόμο νικούν νίκη που μένει στον αιώνα, ενώ η δια της βίας νίκη δεν είναι ποτέ σταθερή και αποτελεί μάλλον όνειδος για την ανθρωπότητα παρά δόξα....

Για πολλά χρόνια η ζωή του Γέροντος ήταν προσευχή για τον κόσμο. Και με τρόπο άγνωστο σε μας η χάρη του Θεού τον πληροφορούσε ότι όσο στον κόσμο υπάρχει τέτοια αγάπη και προσευχή ο Θεός θα διαφυλάττει τον κόσμο.

Όταν όμως εκλείψει εντελώς από προσώπου γης η αγάπη για τους εχθρούς τότε ο κόσμος θα χαθεί στο πυρ μας γενικής σύρραξης!"

--------------------------------------------------------

Από το βιβλίο χιμ. Σωφρονίου (Σαχάρωφ),

«Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης»

Έκδοση Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου-Έσσεξ Αγγλίας

ΙΓ’ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΙΣΧΥΟΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ σελ 79-80

Απόδοση κειμένου στη νεοελληνική.