μακαριότητα… (δύο όψεων) και ο ενδιάμεσος σταυρός

για όσους ανθρώπους εμπιστεύονται την εξυπνάδα* τους (και την τεχνολογική εξέλιξη), αμφισβητώντας τον θείο Νου και συγχρόνως ότι η δημιουργία είναι ένα τυχαίο αποτέλεσμα, το άρθρο περί ‘’μακαριότητος’’ δεν τους αφορά, αφού ο βιολογικός θάνατος είναι και η ημερομηνία λήξεως του μικρού (αντικειμενικά) βίου μας… 

…μπορεί κάποιος να χρησιμοποιήσει τον όρο αν δει κάποιον να πετυχαίνει τους επίγειους στόχους του (που είναι και δικοί του) αλλά αυτά βρίσκονται στην σφαίρα του φανταστικού, πριν ‘’ανοιχτούν’’ οι οφθαλμοί, όπως αυτό συμβαίνει με το πέρασμα στην όντως αιωνιότητα (θέλουμε δε θέλουμε, πιστεύουμε δεν πιστεύουμε) και μακαριότητα της μίας εκ των δύο όψεων. Μακάρι να εργαστούμε για την όντως μακαριότητα, πριν ‘’αποδειχθεί’’ το ζοφερόν…. Χαῖρε, φιλοσόφους ἀσόφους δεικνύουσα· χαῖρε, τεχνολόγους ἀλόγους ἐλέγχουσα.
…

Χαῖρε, βυθοῦ ἀγνοίας ἐξέλκουσα· χαῖρε, πολλοὺς ἐν γνώσει φωτίζουσα. Χαῖρε, ὁλκάς των θελόντων σωθῆναι·

(* ὁ ἔξυπνος καί συνετός καπετάνιος καί κυβερνήτης του εαυτού του...) 

…α-λόγους… ως χωρίς Τον Λόγο, που … 3 πάντα δι' αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν. 4 ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων. 5 καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν.(Ιωαν.α’) … για να συνεχίσει ο μαθητής της αγάπης με την παρουσία του

αγ.Ιωάννου προδρόμου, που δείχνει Τον Δρόμο, δια της μετανοίας. 

Είναι ο πρόδρομος σαν μετάνοια, ο σταυρός το μέσον κι η Κυρία Θεοτόκος που μπορεί να μας εξάγει από τον βυθό της αγνοίας και πνευματικού σκότους […. Η μεγαλύτερη αμάθεια είναι να μη γνωρίζουμε τον Θεό (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς) …Αμάθεια, θλίψη, στεναχώρια, αυτά είναι σαν τριπλό μαστίγιο πάνω από το κεφάλι του καθενός που ξεχνάει και αρνιέται το Θεό και δημιουργό Του]…. 

κι αυτό, γιατί, ενώ ήρθε το (τρισήλιο) Φως στον κόσμο, ο άνθρωπος δεν Το δέχτηκε….  [19 αὕτη δέ ἐστιν ἡ κρίσις, ὅτι τὸ φῶς ἐλήλυθεν εἰς τὸν κόσμον, καὶ ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον τὸ σκότος ἢ τὸ φῶς· ἦν γὰρ πονηρὰ αὐτῶν τὰ ἔργα. 20 πᾶς γὰρ ὁ φαῦλα πράσσων μισεῖ τὸ φῶς καὶ οὐκ ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα μὴ ἐλεγχθῇ τὰ ἔργα αὐτοῦ· 21 ὁ δὲ ποιῶν τὴν ἀλήθειαν ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα φανερωθῇ αὐτοῦ τὰ ἔργα, ὅτι ἐν Θεῷ ἐστιν εἰργασμένα. (Ιωαν.γ’)]. 

Είναι θέμα προσωπικής θέλησης, που δεν επιτρέπεται η παραβίαση…  Ο Θεός θέλει τους πάντας σωθήναι και εις επίγνωσιν Αληθείας ελθείν, αλλά αυτό επαφίεται στο πρώτο βήμα του ανθρώπου…. 

Εδώ κλείνει το ένα σκέλος της προσέγγισης της μακαριότητος και ξεκινά το άλλο…. ζητώντας συγγνώμη από τώρα για το ογκώδες, τα σπειροειδώς επαναλαμβανόμενα νοήματα, κάτι σαν ξεφλούδισμα των επιδερμικών σκοπών, που για άλλους μεν είναι αυτονόητα και για άλλους βαρειά ή βαρετά…   

…κι είναι εν μέρει δικαιολογημένο, αφού οι ρυθμοί της μίας όχθης (με τους τεθέντες πρόσκαιρους  σκοπούς) είναι τόσο απαιτητικοί, ιλιγγιώδεις και τρελλοί, που δεν αφήνουν περιθώρια μιας στάσης με ησυχία στην ακρογιαλιά. Να βρει ο άνθρωπος μέσα σε οστράκινα σκεύη μικροθησαυρούς, μικρά μαργαριταράκια (ίχνη και οδοδείκτες) ικανά όμως να μας κάνουν να ποθήσουμε την διέλευσή μας στην απέναντι όχθη, μέσα από την κιβωτό που ‘’κάνει αυτό το δρομολόγιο, γης - ουρανού’’ περνώντας με ασφάλεια τους επιβάτες της, στην άλλη πλευρά και όντως μακαριότητα…   Μακάρι να θελήσουμε να περάσουμε την … Ἡ θάλασσα τοῦ κόσμου (αγ.Νήφωνος)… αντί της παραμονής μας στην παρούσα όχθη, που σηματοδοτεί δυστυχώς και τον βέβαιο καταποντισμό, σε περίπτωση αδιαφορίας… 

Στην εποχή του fast food αλλά δυστυχώς και junk και εύκολης τροφής και άλλες ιεραρχήσεις… καλές υπομονές στην ανάγνωση, από ελαφρό πέρασμα έως εμβάθυνση, ευχόμενος τα ωφέλιμα… 

Ισχύει η σοφή παραίνεση… μηδένα προ του τέλους μακάριζε αλλά ποιος λαμβάνει υπόψην του και το τέλος και την μακαριότητα; … Η κοσμική της έννοια, συνήθως απέχει πολύ από την πραγματική πνευματική. Ο άνθρωπος με επίγειος σκοπούς μακαρίζει τον καθένα συνάνθρωπο που τους έχει πετύχει, σαν πλούτο, σαν δόξα, σαν σωματική υγεία, σαν ομορφιά, σαν έρωτες, σαν κτήματα…. πνευματικά όμως ισχύει το… Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον. (φυσικά με την βαθύτερη έννοια του σεβασμού, ακόμη όμως και με αυτήν, αφού κάποιος μπορεί πηγαίνοντας να κλέψει έναν θησαυρό να φοβηθεί περισσότερο τον σκύλο που τον φυλάει, παρά την παράβαση της εντολής του Θεού, που ο δεύτερος φόβος είναι για καλό του... αποδεικνύοντας με τον πρώτο, πόσο αδιαφορεί για την ψυχή του και τις εντολές Του...).  

Είναι η συνέχεια (και συνέπεια) των… 48 ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ. ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσί με πᾶσαι αἱ γενεαί· 49 ὅτι ἐποίησέ μοι μεγαλεῖα ὁ δυνατὸς καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ, 50 καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ εἰς γενεὰς γενεῶν τοῖς φοβουμένοις αὐτόν. (Λουκ.α’) … για να ξανασυναντήσουμε το μέσον μετάβασης από την γη στον ουρανό και την μακαριότητά του, γιατί χωρίς ταπεινότητα δεν υπάρχει χάρις και χωρίς χάρι, δεν υφίσταται με Θεό, μακαριότητα… αμήν κι εμείς δι ευχών και ενεργείας Της αειμακάριστης Θεοτόκου!! 

Μεταξύ του φαίνεται και του είναι, ένα χάσμα δρόμος…. με μοναδική γέφυρα τον σταυρό και την συμφωνία μας μαζί Του. 

Στα της ακριβούς αυτογνωσία, αν ο άνθρωπος θελήσει να την αποκτήσει, το πρώτο που συναντά είναι η διττή του φύση, ένας ‘’σταυρός’’ που συντίθεται από τα ορατά (οριζόντια) και την αόρατη (κάθετη) ψυχή… την ‘’λάσπη’’ και την ‘’θεία πνοή’’, (σταυροειδή στο σύνολο) το καθένα με τον μεταβολισμό του. 

Αν προσπαθήσουμε να μετρήσουμε τον άνθρωπο, θα δούμε πως είναι μια απειροελάχιστα μικρή κουκίδα όταν νοείται σαν εμπεριεχόμενη μέσα στον κόσμο, όταν συγκριθεί με το άπειρο σύμπαν (και ίση με τις σωματικές του διαστάσεις, το ε-γώ του, ως εικόνα του, επί της γης και σκιά). Ένας κόκκος άμμου στον ωκεανό. Συγχρόνως όμως, στην άλλη όψη, έχει μια μεγάλη ταυτότητα όταν αναφερόμαστε στην πνευματική, (τον ε-αυτό, ως εικόνα Αυτού). Θεός μέγας (αεί γεωμετρεί), μέγας και το τελειότερο δημιούργημά Του, έργο χειρών Του, άνθρωπος. Κι αυτή, είναι πιο μεγάλη από τον κόσμο, τόσο, που τον εμπεριέχει. 

Ο άνθρωπος, καλείται ΑΝ ΘΕΛΕΙ, να περάσει από την μικρή διάσταση στην μεγάλη κι είναι ο (δια σταυρού) δρόμος από το κατ’εικόνα, στο καθ’ωμοίωσιν με το Πρωτότυπο. Εννοιολογικά ελληνικά, άνθρωπος είναι ο έχων Του Ανδρός (ανθρ) την όψη (ωπος). Με άνδρα να σημαίνει σοφό, μακάρι να αποδειχτούμε σοφοί περνώντας από το εν δυνάμει εικόνα, στο καθ’ωμοίωσίν Του (εν ενεργεία) και αληθή μακαριότητα, αφού Αυτός απλώνεται ως υπέρχρονος, και στο παρελθόν (Ο ήν) και στο παρόν (Ο ων) και στο μέλλον (Ο ερχόμενος)…. 

Κι ενώ όλες οι επίγειες γνώσεις αφορούν τα του μεταπτωτικού κόσμου κι είναι περιορισμένες του μικρόκοσμου, μόνο η επιβίβαση μέσα στην Κιβωτό (ορθόδοξη εκκλησία) μπορεί να μεταδώσει την (σωτήρια και ωφέλιμη) γνώση του μακροκόσμου… επιμηκύνοντας αυτόν, δίνοντας τα απαραίτητα εφόδια μακαρισμού (μακ – μηκ, όπως μακεδνός σημαίνει, απλωμένος εις μήκος) … είναι η θεία λειτουργία, που μέσα σε 3 περίπου ώρες, περνάει τον συμμετέχοντα άνθρωπο κι όχι απλά επισκέπτη, από την γένεση έως την συντέλεια…    

Σημείο επαφής, ένωσης, ο σταυρός… [και κρίσης, ανόδου (και διαστολής ας πούμε) από το περιορισμένο στο άπειρο με την πνευματικοποίηση της σάρκας και αντίθετα καθόδου (και συστολής), από το άπειρο στο περιορισμένο με την σαρκοποίηση του πνεύματος Σαρκοποίηση του πνεύματος ή πνευματικοποίηση της σάρκας και μέσω των δύο αντίθετων δυνάμεων τανυσμάτων… ταπεινότητος και εγωισμού  σαρκικός και πνευματικός άνθρωπος. Εγωιστής και ταπεινός... (αγ.Παΐσιος)]. 

Σταυρός και Χριστός, ως σημείον αντιλεγόμενον….  ἰδοὺ οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ ᾿Ισραὴλ καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον.  (Λουκ.β’34)… με τους μεν να υποκινούνται από το 4 (και σώμα) προς το 3 (πνεύμα) οι δε αντίθετα… ελεύθερη επιλογή, προσανατολισμού προσώπου μας… και στάση ζωής. 

 

[Στα άρθρα Διαστάσεις του ανθρώπου του εμπεριεχομένου και του περιέχοντος… και μια κουκίδα ο άνθρωπος (περί θανάτου και Ζωής δια Σταυρού) κάπως δικαιολογούνται και αναλύονται οι θέσεις, που ισχύουν ταυτοχρόνως…

Είναι και το σχήμα που ‘’δείχνει’’ τις αντιτιθέμενες επάνω μας, δυνάμεις…, κεντρομόλου και φυγοκέντρου, μεγέθυνσης ή σμίκρυνσης]…. τα βέλη του πονηρού και τα ‘’βέλη’’ του Θεού… (έλεος καταδιώξει, πάσας τας ημέρας… κι ο άλλος ποίον πρώτον καταπίει…).

Το ποια θα πιάσουν τόπο, εξαρτώνται του τρόπου θέασης και αντίδρασης στα γεγονότα της ζωής μας, μαζεύοντας με κυρτό κάτοπτρο (ταπεινότητα) φως προς την καρδιά ή εξοστρακίζοντας τις ακτίνες (μέσω κοίλου κατόπτρου) και εγωισμού το Φως, απομακρύνοντάς το και απομακρυνόμενοι από Αυτό… 

Το σχετικό θεωρητικό, βιώνεται έμπρακτα… εκ των αποτελεσμάτων…  χαράς και ειρήνης ή αράς και ταραχής… με, μακάρι δι αυτών απόδειξη, νάναι ένα καλό ερέθισμα επιστροφής και διόρθωσης… 

…Είναι όρος των αγίων να καθορίζουν τον αντικείμενο ως μυρμηγκολέοντα, με την έννοια ότι, όσα δικαιώματα του δίνουμε, έτσι φαίνεται. Πολλά, μοιάζει με λέοντα και μεγάλος, φοβίζοντάς μας. Λίγα, φαίνεται (και είναι) μικρός σαν μυρμήγκι… προσπερνώντας τον, με την χάρι του Θεού… για την επίγνωση Του συγκείμενου και συνοδοιπορούντα μαζί μας Θεού… (η συγκείμενη και η αντικείμενη αλήθεια…) 

Σε ένα από τα άπειρα θαύματα και συγκεκριμένα στο… Το θαύμα με το αεροπλάνο της ολυμπιακής (αγ.Ιάκωβος Τσαλίκης) με την αγιογραφία σαν εικόνα να ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις… ‘’δείχνει’’ τον άγιο και τα πέρασμα (δια της ταπεινότητος και αγιασμού), από την μία διάσταση στην άλλη, ως όντως μακάριος…. 

Κι Ο Κύριος, που (εξ)ετάζει νεφρούς και καρδίας** αποδίδει (και αναδεικνύει από τώρα και στους αιώνες) με δικαιοσύνη το πραγματικό είναι, πίσω από το απατηλό φαίνεσθαι. 

Είναι σαν το μαθηματικό σύμβολο της απόλυτης τιμής |a|…. όπου τα δύο εκατέρωθεν του αριθμού   παραπετάσματα ‘’πέσουν’’, όπως πέφτει το σακί, όταν φύγει από μέσα του το περιεχόμενο (ψυχή), που το στήριζε όρθιο… Τότε θα αναδειχθεί όπως είναι φυσικό το κρυμμένο πρόσημο…  + ή - … ακούγοντας την φωνή Του Κριτού να λέει το δεύτε (+) ή το πορεύεσθε απ’εμού (-)….  (Ματθ.κε’) αφού γνωρίζει Ο Κύριος τα κρύφια (έργα σκέψεις, πράξεις, λογισμούς, προαίρεση…). Όταν οι δέλτοι και βίβλοι ανοιγήσονται και τα κρύφια φανερωθήσονται … τότε αποδίδει τα δίκαια. 

Η κατά κόσμον μακαριότητα είναι και αυτή σε απόλυτη τιμή και κρύβεται το πρόσημο από τα μάτια του κόσμου, εκτός αν Ο Κύριος τα ανοίξει…  κι αυτό γιατί …‘’μακάριοι’’ φαίνονται κι οι δυο, αλλά ο ένας για τα μάτια του κόσμου και όσων τους διαπνέει το κοσμικό φρόνημα, ενώ ο άλλος με τα κριτήρια του Θεού. Το πόσο ο καθένας μπορεί (και πρέπει) να εργαστεί για την αίσια κατάληξη, την αληθή έννοια του μακαρίου, από τώρα και μετά το (επίγειο) τέλος…  όταν το προσωπείο ‘’πέσει’’ (σαν σακί) αναδεικνυόμενο το πρόσωπο, που τώρα είναι κρυμμένο κάτω από τους δερμάτινους χιτώνες και τα φαινόμενα, επαφίεται στην θέληση. 

Με τον βιολογικό θάνατο διανοίγεται μία κλίμακα. Μία ανοδική και μία καθοδική, ανάλογα των θελήσεων και του τρόπου ζωής και συμ-περι-φορών (με τον 6 ή Τον 9) φιλάνθρωπα ή απάνθρωπα [όπως μας δίνεται το μέτρο της κρίσεως στο οικείο ευαγγέλιο (Ματθ.κε’)] προς κατάληξη. περί της κλίμακος και των ακραίων πλατύσκαλων…. (φυσική και θεολογική προσέγγιση). Ένας αγώνας δια βίου, να ‘’περάσουμε’’ από τώρα τα εναέρια, τα υποχθόνια… και άλλα στοιχεία της έκπτωτης (με δαιμόνια) φύσης, για να μην μας απαγορέψουν την είσοδο στην καινή κτίση…  

Μετά από την διέλευση αυτού του σκαλοπατιού (που καθ’ημέραν δοκιμαζόμαστε), η αιώνια κατάληξις… άκουσμα φοβερό στον άνθρωπο που κυνηγά μετά μανίας αντικατοπτρισμούς της όασης και μάταιους στόχους, για να ταΐσει και ξεδιψάσει την ψυχή του…. (ψυχή μου φάε, πίνε, ευφραίνου… θέση του άφρονος πλουσίου) ή μακάρι άκουσμα χαρμόσυνο. 

Μακάρι να προλάβουμε να καταλάβουμε πως η ψυχή τρέφεται και ξεδιψά ΜΟΝΟ με αληθινό ύδωρ κι όχι φανταστικό. Αληθινή τροφή. XC Τροφέα και τροφή. Αληθής βρώση και αληθής πόση κι όχι τροφή για χοίρους με φίλους (και συμβουλάτορές του) τους χείρονες (σε χώρα μακράν της οικίας Του Πατρός)…. 

Κι επειδή το πέρασμα είναι νομοτελειακά αναπόφευκτο, αναπόφευκτη είναι και η ‘’μακαριότητά’’ μας και ‘’κοινωνία’’ με τους δύο απλωμένους κυρίους (στον ουρανό αληθή 999 ή επί γης είδωλο 666), που πάσαν την ζωή ημών, αυτοβούλως παραθέτουμε….  

Είναι ο ένας για τον οποίον γράφηκε … 8 νήψατε, γρηγορήσατε· ὁ ἀντίδικος ὑμῶν διάβολος ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ. (Α΄Πετρ.ε’) και Ο Άλλος που… τὸ ἔλεός σου καταδιώξει με πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου, καὶ τὸ κατοικεῖν με ἐν οἴκῳ Κυρίου εἰς μακρότητα ἡμερῶν. (ψαλμ.κβ’) κι οι δυο σε ενεστώτα διαρκείας, ο μεν για να μας απωλέσει, Ο δε για να μας ανεβάσει σε μακρότητα ημερών (και μακαριότητα), ανάλογα με την ετοιμότητα περάσματος... 

… εξετάζονται κάθε στιγμή οι νεφροί (ως έδρα παθών) και η καρδία (σαν καθαρότητα) για να ισχύσει το ιδού έρχομαι ταχύ, αποδούναι εκάστω…   αμήν «…ἐκ τῶν κρυφίων μου καθάρισόν με» Ψαλμός ιη', 13 … Κύριος κρινεῖ λαούς. κρῖνόν με, Κύριε, κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου καὶ κατὰ τὴν ἀκακίαν μου ἐπ᾿ ἐμοί. συντελεσθήτω δὴ πονηρία ἁμαρτωλῶν καὶ κατευθυνεῖς δίκαιον, ἐτάζων καρδίας καὶ νεφροὺς ὁ Θεός. δικαία ἡ βοήθειά μου παρὰ τοῦ Θεοῦ τοῦ σῴζοντος τοὺς εὐθεῖς τῇ καρδίᾳ. (ψαλμ. 7) και αμήν περάσει ευθέως, δια της αναστάσεώς Του και συναναστήσει, από το 7 και Σάββατο στην αιώνια 8^η Κυριακή και Κύριο (1). (με λιτή ανάλυση σαν υποσημείωση, στο 1). 

Κι η συνανάσταση μπορεί να ισχύσει μόνο με την προϋπόθεση της ενσωμάτωσής μας (σαν μέλη, σαν μικρά κυτταράκια) στο αναστημένο Σώμα Του, που θεραπεύει και τελικά νικά τον θάνατο…. αμήν να βάλουμε αρχή εισόδου μας στο θεραπευτήριο και πανδοχείο, αφού περιπέσαμε σε ληστές και είμαστε (προς στιγμήν) ημιθανείς και βαρηά τραυματισμένοι από την κακία και μισανθρωπία τους…. αρχή ινδίκτου και αρχή θεραπείας…. Μην μείνουμε στο Σάββατο και 7^η ημέρα, αλλά να επιστρέψουμε στην Μονάδα (1 δια ταπεινότητος και αγιασμού), Κυριακή και Κύριο και ανέσπερη ημέρα Κυρίου. 

Αυτό το σχέδιο εκπόνησε άμεσα Ο Θεός με την αποστασία μας, για την ανθρωπότητα, … 15 καὶ ἔχθραν θήσω ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γυναικὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς· αὐτός σου τηρήσει κεφαλήν, καὶ σὺ τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν (Γεν.γ’) 

…το ίδιο σχέδιο ενεργεί και για το κάθε πρόσωπο που επιθυμεί αυτήν την επιστροφή… δια Της Θεοτόκου… Σήμερον τῆς εὐδοκίας Θεοῦ τὸ προοίμιον, καὶ τῆς τῶν ἀνθρώπων σωτηρίας ἡ προκήρυξις. Ἐν Ναῷ τοῦ Θεοῦ τρανῶς ἡ Παρθένος δείκνυται, καὶ τὸν Χριστὸν τοῖς πᾶσι προκαταγγέλλεται. Αὐτῇ καὶ ἡμεῖς μεγαλοφώνως βοήσωμεν· Χαῖρε τῆς οἰκονομίας τοῦ Κτίστου ἡ ἐκπλήρωσις. 

Λάμποντας το όντως Φως, (αμήν εν ημίν…. λάμψει  Ο εν ημίν ήλιος) γκρεμίζονται τα είδωλα και φεύγουν οι σκιές…. όλα ομόπνοα του φυσικού νόμου, όπου όταν εισέρχεται το φως (και αν το αφήσουμε να εισέλθει από τις πύλες της ψυχής μας) φεύγουν οι σκιές και καταργείται η δύναμίς τους… 

Ενδεικτικά μπορούμε να τα εντοπίσουμε στα παρακάτω ιστορικά συμβάντα, καλούμενοι να τα βιώσουμε….  

με τα εισόδεια όταν εισέρχεται η Παναγία στα άγια των αγίων (λένε οι άγιοι), πως όλοι οι τύποι Της Θεοτόκου, όπως αναφέρονται στον οικείο απόστολο*** (είτε αυτά υπήρχαν μέσα στο ναό αισθητώς είτε πνευματικώς, καθώς αναφέρεται από άλλους μελετητές ότι ήταν άδειος…) η στάμνα με το μάννα, η κιβωτός, η ράβδος η βλαστήσασα… ‘’έπεσαν’’ και προσκύνησαν οι σκιές και προτυπώσεις, το πρωτότυπο.   

με την γέννηση Του Κυρίου, άλλα είδωλα γκρεμίζονται και άλλα ομολογούν (βιαζόμενα άνωθεν, δείχνοντας ότι μερικά επιδέχονται ένωσης και μερικά όχι…) τον γεννηθέντα αληθινό Θεό εκ Παρθένου … όπως μας γνωρίζει ο αγ.Ιωάννης δαμασκηνός στα….   

Η προσκύνησις των Μάγων (Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού) Η ΑΠΑΡΧΗ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ Η προσκύνησις των Μάγων κατά τις παραδόσεις της αρχαίας Ανατολής… και… H Προσκύνηση των Μάγων.. (Απόσπασμα από τον Λόγο στην Γέννηση του Χριστού του Αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού) 

με την φυγή εις αίγυπτον … και όταν εισέρχονται Ο Κύριος με την Παναγία και μνήστορα Ιωσήφ… γκρεμίζονται όλα τα είδωλα της αιγύπτου και όλος ο κόσμος παραξενεμένος από το γεγονός, κινείται προς συνάντησή Τους…. όπως γνωρίζουμε από τους χαιρετισμούς… Λάμψας ἐν τῇ Αἰγύπτῳ φωτισμὸν ἀληθείας, ἐδίωξας του ψεύδους τὸ σκότος, τὰ γὰρ εἴδωλα ταύτης, Σωτήρ, μὴ ἐνέγκαντά σου τὴν ἰσχὺν πέπτωκεν,… 

…κι όπως η οικοδομή έχει στάδια και βάσεις και χωρίς τον έναν κατώτερο όροφο, αρχής γενομένης εκ των θεμελίων, δεν υφίσταται αληθώς ο επόμενος, όλα έχουν προϋποθέσεις και ο σκοπός, το μέσον του. … το αυτό ισχύει και την πνευματική οικοδομή… και αναδημιουργία, την μετά την ιστορική ως προτύπωση και ένδειξη σταδίων, δημιουργία. Με άγιο τον σκοπό και άγιο τον δρόμο για τον σκοπό. Την Μεσσίτρια που γνωρίζεται (αμήν και να βιώνεται) ως κλίμαξ επουράνιος δι ης κατέβη ο Θεός και γέφυρα μετάγουσα τους εκ γης προς ουρανόν…. 

Κι είναι προϋπόθεση των Χριστουγέννων ο Ευαγγελισμός και αυτού τα εισόδεια ως προετοιμασία (και μέσον)…. για το χαίρε… Η ΕΝ ΤΩ ΝΑΩ ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ η ‘’καλογερική’’ της Παναγίας, όπως ονομάζεται στο άγιο όρος …και όλων αυτών, ο Σταυρός… [ ο Ευαγγελισμός ως προϋπόθεση της Αναστάσεως (και των δύο, ο ΣΤΑΥΡΟΣ)]. 

Όλα έχουν βάση τον (σταυροειδή) ΑΔΑΜ και προς τα που θα προσανατολίσει τον νου και τον χου (πηλό και πνεύμα) προς τα έξω όπου ο άνθρωπος είναι το κέντρο του κόσμου ή εντός (δια της μεταστροφής του νοός, της μετανοίας… όπου και όπως προσεγγίζεται η βασιλεία) κι αυτό, ΑΝ θέλει να ‘’σταυρωθεί’’ και τακτοποιηθεί, προκειμένου περάσει το φιλοσοφικό μεταίχμιο των προαδαμιαίων ανθρώπων και άτακτων υποκινούμενων από ζωώδες ένστικτο, στους μετά αυτόν και με Θεό . …η τάξις στον ψυχισμό, οι αιτίες της αταξίας και η αποκατάσταση. 

Δεν είναι τυχαίοι οι σταυροειδώς, σαν τέσσερα άκρα, 4 ποταμοί που είναι τα όρια του παραδείσου και αντιστοιχούν στις 4 αρετές… Εκεί ανάμεσα σε αυτούς (όπως ιστορικά έτσι και βιωματικά) ‘’εδρεύει’’ η υψίστη μία ενοποιημένη αρετή του παραδείσου, (Χ ή + σαν πεμπτουσία) εκ των οποίων δύο γνωστοί, Τίγρης και Ευφράτης. Κατά τους αγίους πατέρες είναι η διάκριση και η εγκράτεια… αμήν να τις αποκτήσουμε. {Φισῶν - Γεῶν - Τίγρις - Εὐφράτης (Γεν.β’11), με κάποιους να τις μεταφράζουν σε αρετές: της σύνεσης (Φισών),της εγκράτειας (Γεών), της δυνάμεως (Τίγρης) και της δικαιοσύνης (Ευφράτης). … κι άλλες λεπτομέρειες στο η φλογίνη ρομφαία μεταξύ φρονήσεως και αφροσύνης, με μεταίχμιο άγγελο, πύρινη ρομφαία, εξάκτινο και σταυρό, που ‘’χωρίζει’’ αλλά γίνεται και πύλη εισόδου, από τον έναν χώρο, από τον ένα ‘’κύκλο’’ στον άλλον… κύκλος Αληθείας και κύκλος ασεβείας…. , συνακολουθούμενες κι οι ιδιότητες / αρετές, που εκτός παραδείσου, δεν έχει ο άνθρωπος, παρά του ότι ‘’μοιάζει’’ να τις έχει. Που σύνεση; που δικαιοσύνη; που εγκράτεια; που διάκριση….   

Είναι ο ίδιος ο σταυρός σαν βιωτή που ή θα ανελκύσει και σώσει τον άνθρωπο ή σαν θεομαχία, και βλασφημία, πραγματικά χριστομάχοι θα τον καταβιβάσει στον άδη (Χριστόφιλος ἢ Χριστομάχος Τοῦ Ὁσίου Ἰουστίνου Πόποβιτς με καμμιά άλλη επιλογή…). Αναζητώντας την ευθύνη, πρέπει να την αποδώσουμε στην αντισταυρική επιλογή του ανθρώπου (με την έννοια σαν στρεβλό άξονα ζωής και περιστροφή γύρω από αυτόν, με το γενηθήτω το θέλημά ΜΟΥ, αδιάφορο του ευθέως άξονα που ευλογεί και σώζει, κατά το γενηθήτω Κύριε το θέλημα ΣΟΥ…) …συμπεριφορά αντίθετη της κατά Θεόν, αρχής, σαν ‘’φιλοξενία’’ (του αβραάμ, που έλκει και εγκαθιστά την χάρι Του Σταυρού) … Φιλοθεΐα και φιλανθρωπία (σταυροειδώς)… αφού… 37 ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἔφη αὐτῷ· ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου. 38 αὕτη ἐστὶ πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολή. 39 δευτέρα δὲ ὁμοία αὐτῇ· ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. 40 ἐν ταύταις ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται κρέμανται.  

…‘’κρέμονται’’ κι Ο Κριτής στο μέσον (με τον σταυρό, ζυγό δικαιοσύνης) κι οι δυο εκατέρωθεν συσταυρούμενοι ληστές…. όπως σκιαγραφήθηκε στο παραπάνω σχήμα (και στο πρόσωπο αυτών των δύο, όλοι εμείς, χωρίς κανείς να έχει άλλη επιλογή) … με κατάληξη, του μεν καταγομένου, του δε κουφιζομένου…. ώστε, ο ίδιος ο Σταυρός να είναι η δόξα των αγγέλων και το τραύμα των δαιμόνων… και μαζί Του κι εμείς. (Σταυρωτές, σταυρούμενοι και κληρονόμοι)…. με τον μεν να κληρονομεί βασιλεία, τον δε γέεννα… (κι οι δυο πυρ, αλλά το ένα ανακαινιστικό και το άλλο καυστικό)…   

Θεωρίες υπάρχουν πολλές. Πιάνοντας τον μίτο εξόδου από την αρχή, εξόδου από τον έναν κόσμο (τον άκοσμο) για να εισαχθούμε στον άλλον κόσμο του Θεού, εντοπίζουμε την Ραχήλ, που είναι η αγιογραφική σκιά της θεωρίας (σε σχέση με την Λεία που προτυπώνει την πράξη). Αυτή η Ραχήλ, η σκιώδης θεωρία μας… ‘’πρέπει’’ να θαφτεί στην βηθλεέμ για να γεννηθεί (μέσα μας μετά το ιστορικό έξω) η θεία θεωρία Χριστός και όντως Φως. Εκεί στην βηθλεέμ και οίκο του άρτου αρχίζει και προσφέρεται ο όντως Άρτος της Ζωής για να ‘’χορτάσει’’ τον άνθρωπο, με την έννοια των ειδώλων που δεν θάφτηκαν να είναι κάθε αίρεση και ψεύδος (αλλοδόξων και ετεροδόξων), παρά την αληθοφάνεια ή μερική αλήθεια που κατέχουν, με τον οικουμενισμό να τα χαϊδεύει (και υπηρετεί)… 

Είναι τα βιώματα του σταυρού στην πράξη…. (και προϋποθέσεις της χαράς)…. είναι όπως τυπώνουμε αμήν και να βιώνουμε τον σταυρό εφ’ημών και μέσα μας… προσευχή – νηστεία – ακρόαση και τήρηση [στην κεφαλή (κορωνίδα) – κοιλία (βάση) – δεξιά πλευρά ώμο (ορατά) – αριστερή (αόρατα)… ]. Είναι η μετά την τυπική (πολλές φορές φαρισσαϊκή) μετάβαση στην ουσιαστική… τυπική και ουσιαστική σταυροπροσκύνηση ... (αμήν και ουσιαστική επιβίβαση πάνω στην Κιβωτό / εκκλησία, με οργανικούς δεσμούς φλέβας αρτηρίας νέυρου και των αναλογιών τους, κι όχι τυπική επίσκεψη, ικανή να μας περάσει από τον μικρόκοσμο στον μακρόκοσμο άρα και να μας επιμηκύνει… ‘’μακαρίσει’’). 

Τότε και έτσι και εκεί βρίσκονται σε ιδανική μορφή και έκφραση (μέσω της ανάπαυσης Του Πνεύματος Αγίου και Τριαδικού Θεού, στον καθαρότατο πηλό)… όπως συνέβη με την πρώτη δημιουργία από πηλό και θεία πνοή, στην αναδημιουργία εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της παρθένου. … Χρυσοπλοκώτατε πύργε, καὶ δωδεκάτειχε πόλις. Συνοδοιπορία από την εκτός Πόλι στην εντός…. και η επίγνωση της αληθείας που χαρίζει… (από αυτογνωσία έως θεογνωσία) … Δεξιά και αριστερή επίγνωση, άνω και κάτω… σταυροειδώς. … με τις ιδιότητες να γνωρίζονται μόνο αν η δύναμις Του Υψίστου μας επισκιάσει, αφού χωρίς Εμού, ου δύνασθε ποιείν ουδέν… [επισκίαση και ενέργεια Αγίας Τριάδος στα 4 άκρα του σταυρού εφ’ημών και μέσα μας… για να ‘’δικαιολογηθεί’’ το δωδεκάτειχος… (4Χ3)]. Με πρότυπο Την Θεοτόκο, μέσα στην θεία λειτουργία επαναλαμβάνεται το μυστήριο της θείας οικονομίας… και δι Αυτής, για να ‘’συμβεί’’ και σε μας αυτή η θεία μεταμόρφωση… Προσφέρεται άρτος και οίνος και με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, μετατρέπεται σε Σώμα και Αίμα Χριστού…  

Έτσι, για όποιον Τον ζητά, θα Τον βρεί πολύ πιο κοντά από όσο νομίζει… είμαστε σαν ιχθείς μέσα στο νερό, μέσα στο οποίο ζούμε κινούμαστε και υπάρχουμε…   27 ζητεῖν τὸν Κύριον, εἰ ἄρα γε ψηλαφήσειαν αὐτὸν καὶ εὕροιεν, καί γε οὐ μακρὰν ἀπὸ ἑνὸς ἑκάστου ἡμῶν ὑπάρχοντα. 28 ἐν αὐτῷ γὰρ ζῶμεν καὶ κινούμεθα καὶ ἐσμέν, ὡς καί τινες τῶν καθ᾿ ὑμᾶς ποιητῶν εἰρήκασι· τοῦ γὰρ καὶ γένος ἐσμέν.  (Πραξ.ιζ’) … όχι απλά να ‘’θεωρούμε’’ Τον ήλιο (όπως έκαναν οι μυροφόρες και που άκουσαν το μη μου άπτω…) αλλά πρακτικά να μετέχουμε Αυτόν εν μέσω των 12 (και 12 κολώνες του αναστηθέντος Σώματος Χριστού και ‘’γκρεμισθέντος’’ από το μίσος των ιουδαίων ναού)… να ‘’μετατεθεί’’ το σκήνωμά μας στον ήλιο (ψαλμ.ιη’)… όχι δεξιά αριστερά (χθων και αντιχθών), αλλά στο μέσον των άνω και κάτω, καρδία… (όπως ο απ.Θωμάς ο δίδυμος, δια ψηλαφήσεως, ανάγει).    

…κι όπως λέει ο κυρΦώτης Κόντογλου, καλό είναι να υπ-άρχεις, αλλά να ζεις είναι άλλο πράμα… κι η καλή μας Παναγία δείχνει τον τρόπο πως μπορεί κάποιος να περάσει από το υπό Τον άρχω, Στον ΑΡΧΩ και γίνει συγγενής Του. Με απόδειξη, την συγγένεια Αίματος (που Ο Κύριος από Την Θεοτόκο ‘’δανείστηκε’’ για να μας δίνει και σώζει… )…  αφού δεν γίνεται τοπική μετάβασις αλλά συγκατάβασις ένεκα καθαρότητος οίκου (χερουβείμ) και λειτουργικότητος οχήματος (σεραφείμ) … συγκατάβασις γὰρ θεϊκή, οὐ μετάβασις δὲ τοπικὴ γέγονε· 

Το πώς γίνεται να γίνουμε συγγενείς Του Κυρίου … μας το ερμηνεύει Ο Κύριος στο ευαγγέλιο και η εκκλησία μας το θυμίζει συνήθως στις θεομητορικές εορτές, όταν επαναλαμβάνει το οικείο ευαγγέλιο*** με την ΜΑΡΘΑ+ΜΑΡΙΑ (2).   

Την Μάρθα ως πράξη και φιλάνθρωπη (Θ) διακονία σε σχέση με την Μαρία σαν ακινησία (Ι), προσευχή και ακρόαση Του Λόγου. Δύο πρόσωπα που συμπυκνώνονται εις Εν, αφού Η Θεοτόκος είναι Αυτή που εφαρμόζει σε τέλεια μορφή την θεωρία και την πράξη, τον σταυρό και τις ιδιότητες / παραμέτρους εμφάνισής Του (ως προσευχή νηστεία ακρόαση τήρηση…). 

Αμήν δι ευχών και ενεργείας Της γλυκυτάτης Θεοτόκου, να βάλουμε αρχή εισοδίων Της στα άγια των αγίων και μυστικό θάλαμο της καρδιάς μας να ‘’μεγαλώνει’’, αρχή κατακρήμνισης των ειδώλων, για την είσοδο Του Κυρίου στην ζωή μας… (σχέση αμφίδρομη… αφού μόνο αν εισέλθει το Φως διώκονται τα σκοτάδια, μη όντας δικό μας κατόρθωμα…. άλλωστε, με ποια δύναμη η σκιά εγώ μπορεί να διώξει τις σκιές; ίσα ίσα… αυτό το εγώ,  είναι η αιτία ακόμη περισσότερων σκιών που ‘’απαγορεύει’’ με την αυτάρκειά του, την είσοδο στον Κύριο. Έτσι, το μόνο που μας μένει, είναι  η θέληση για αυτό, με λίγο φιλότιμο αγώνα…) όχι τυπικά σαν επαναλαμβανόμενη εξωτερική γιορτή, εισοδείων και Χριστουγέννων, αλλά αμήν χάριτι, βιωματική… 

--- 

* πνευματική φυσιολογία νεφρών και καρδιάς…. 

** απόστολος 21 Νοε …1 Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον κοσμικόν. 2 σκηνὴ γὰρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτη, ἐν ᾗ ἥ τε λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ πρόθεσις τῶν ἄρτων, ἥτις λέγεται Ἅγια. 3 μετὰ δὲ τὸ δεύτερον καταπέτασμα σκηνὴ ἡ λεγομένη Ἅγια Ἁγίων, 4 χρυσοῦν ἔχουσα θυμιατήριον καὶ τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης περικεκαλυμμένην πάντοθεν χρυσίῳ, ἐν ᾗ στάμνος χρυσῆ ἔχουσα τὸ μάννα καὶ ἡ ῥάβδος Ἀαρὼν ἡ βλαστήσασα καὶ αἱ πλάκες τῆς διαθήκης, 5 ὑπεράνω δὲ αὐτῆς Χερουβὶμ δόξης κατασκιάζοντα τὸ ἱλαστήριον· περὶ ὧν οὐκ ἔστι νῦν λέγειν κατὰ μέρος. 6 Τούτων δὲ οὕτω κατεσκευασμένων εἰς μὲν τὴν πρώτην σκηνὴν διὰ παντὸς εἰσίασιν οἱ ἱερεῖς τὰς λατρείας ἐπιτελοῦντες, 7 εἰς δὲ τὴν δευτέραν ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ μόνος ὁ ἀρχιερεύς, οὐ χωρὶς αἵματος, ὃ προσφέρει ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων,  (Εβρ.θ´ 1–7) 

με σχετικό το… τα άγια και τα άγια των αγίων στον νόμο και στην χάρι... 

*** το ευαγγέλιο της ημέρας… 

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Ι´ 38 - 42

38 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτοὺς καὶ αὐτὸς εἰσῆλθεν εἰς κώμην τινά. γυνὴ δέ τις ὀνόματι Μάρθα ὑπεδέξατο αὐτὸν εἰς τὸν οἴκον αὐτῆς. 39 καὶ τῇδε ἦν ἀδελφὴ καλουμένη Μαρία, ἣ καὶ παρακαθίσασα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ ἤκουε τὸν λόγον αὐτοῦ. 40 ἡ δὲ Μάρθα περιεσπᾶτο περὶ πολλὴν διακονίαν· ἐπιστᾶσα δὲ εἶπε· Κύριε, οὐ μέλει σοι ὅτι ἡ ἀδελφή μου μόνην με κατέλιπε διακονεῖν; εἰπὲ οὖν αὐτῇ ἵνα μοι συναντιλάβηται. 41 ἀποκριθεὶς δὲ εἶπεν αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Μάρθα Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά· 42 ἑνὸς δέ ἐστι χρεία· Μαρία δὲ τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται ἀπ’ αὐτῆς.

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙΑ´ 27 - 28

27 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ λέγειν αὐτὸν ταῦτα ἐπάρασά τις γυνὴ φωνὴν ἐκ τοῦ ὄχλου εἶπεν αὐτῷ· Μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε καὶ μαστοὶ οὓς ἐθήλασας. 28 αὐτὸς δὲ εἶπε· Μενοῦνγε μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν. 

και το ευαγγέλιο της συγγενείας … (ακρόαση και τήρηση)

 46 ῎Ετι δὲ αὐτοῦ λαλοῦντος τοῖς ὄχλοις ἰδοὺ ἡ μήτηρ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ εἱστήκεισαν ἔξω, ζητοῦντες λαλῆσαι αὐτῷ. 47 εἶπε δέ τις αὐτῷ· ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου ἑστήκασιν ἔξω ζητοῦντές σε ἰδεῖν. 48 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε τῷ λέγοντι αὐτῷ· τίς ἐστιν ἡ μήτηρ μου καὶ τίνες εἰσὶν οἱ ἀδελφοί μου; 49 καὶ ἐκτείνας τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔφη· ἰδοὺ ἡ μήτηρ μου καὶ οἱ ἀδελφοί μου· 50 ὅστις γὰρ ἂν ποιήσῃ τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς, αὐτός μου ἀδελφός καὶ ἀδελφὴ καὶ μήτηρ ἐστίν. (Ματθ.ιβ’) 

(1) από τα 147 δελφικά παραγγέλματα στο ''άλ-φα'' που λείπει... (για το 1,4,7,1 σε σχηματική λιτή μορφή, που σημειώνει τις διαδοχικές καταστάσεις ανθρώπου… και τον τρόπο υπέρβασης από την μία στην άλλη). 

Για την ταπεινολογία και την ταπεινότητα και πως από τη μία περνάει κάποιος στην άλλη 

(2) Μάρθα και Μαρία - αγ.Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ (και δυο συνειρμικές σημειώσεις) 

Η είσοδος της Ζωής στην ζωή μας... 

Ὅλος ὁ Κόσμος ἔγινε διὰ τὴν Κυρίαν Θεοτόκον καὶ ἡ Κυρία Θεοτόκος ἔγινε διὰ τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησoῦν Χριστὸν ∽ Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου