Στη Γάνδη
το 1987 έγινε ένας αγώνας (για όσους θυμούνται) μεταξύ Άρη και Μακαμπί,
αντιπροσώπους της Ελλάδας και του Ισραήλ. Με αυτό ως ίχνος ανέρχεται ο νους (και
διαβλέπει πίσω από τα φαινόμενα, όχι τυχαία) την Χάρη και τον νόμο (του 888 και
του προβάλλοντος και προωθούντος δυστυχώς, το 666).
Ο αγώνας έληξε 99 - 86 υπέρ της Ισραηλινής ομάδας αλλά με κάποιες λεπτομέρειες. Ο Άρης στο δεύτερο ημίχρονο για "τρισήμισυ λεπτά" δε σκόραρε και αντίστοιχα το Ισραήλ σημείωσε 18 πόντους.
Πιστεύω πως σε αυτόν τον αγώνα τα πράγματα είναι εμφανή από πλευράς αποτύπωσης καθώς η κατάσταση εξελίχθηκε σα μικρογραφία της πραγματικότητας.
Το δεύτερο ημίχρονο είναι η δεύτερη χιλιετηρίδα της εποχής των ιχθύων που επικρατεί μιά επιστροφή, όπως δείχνουν και τα θρησκευτικο-ιστορικά σημεία και τα αντίθετα σε φορά ψαράκια του συμβολισμού του αστερισμού των ιχθύων.
Αυτή η επιστροφή, κάπως επιφυλακτικά με την προϋπόθεση αν είναι ορθοί οι συλλογισμοί, θα μας φέρει στο αυτό υπέρχρονο σημείο της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Ενώ δηλαδή πηγαίνουμε από το 1000 προς το 2000 σα χρονική συνέχεια, σε διάσταση πνευματική (πέραν του χρόνου), καταλήγουμε στο 0 (εφόσον πήγαμε 1000 μπροστά και -1000 προς τα πίσω) όπου και η πρώτη Παρουσία του Χριστού. Όπως μιά βελόνα τέμνει σε δύο μεριές το κουβάρι, εμείς κινούμενοι πάνω σε μια κλωστή (αίσθηση χρόνου) με την πλήρη περιφορά θα συναντήσουμε την άλλη όψη της τομής ή επαφής.
Τους αριθμούς 99 και 86 τους συναντάμε στη ζωή του Πατριάρχη Αβραάμ. Ο Απόστολος Παύλος αναφέρει στην προς Γαλάτες επιστολή (δ κεφ.) ότι τα δύο παιδιά του Αβραάμ είναι αλληγορούμενα και συμβολίζουν την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Ο ένας γιός, ο Ισμαήλ εκ της δούλης Άγαρ (που είναι το όρος Σινά και συμβολίζει την παράδοση του νόμου, συστοιχείται με την κάτω Ιερουσαλήμ). Ο άλλος γιός, ο εξ επαγγελίας, ο Ισαάκ ήταν εκ της ελευθέρας που δηλώνει τη Χάρη, την Άνω Ιερουσαλήμ. Αυτόν οδήγησε υπάκουα στη θυσία και ο οποίος πάνω στο θυσιαστήριο αντικαταστάθηκε από κριάρι.
Στην Καινή Διαθήκη, ο Υιός του Ανθρώπου θυσιάζεται και πάνω στο Σταυρό ο απαθής Θεός παθαίνει σαν άνθρωπος και επωμίζεται σαν Αμνός τις αμαρτίες του κόσμου. Αναστάς ο Ιησούς από του τάφου, συνανασταίνει τους συσταυρούμενους ανθρώπους.
Στα 86 ο Άβραμ γεννά το γιό της δούλης και στα 99 δέχεται την επαγγελία της γέννησης του Ισαάκ από τη Σάρα. Μαζί με την επαγγελία ο Θεός προσθέτει στον Άβραμ το Α και τον ονομάζει Αβραάμ, και το Ρ στη Σάρα ονομάζοντάς την εφεξής, Σάρρα.
Από το Μυστήριο του Γάμου που ο άνδρας είναι η κεφαλή και η γυναίκα το σώμα, όπως ενώθηκε ο Χριστός που είναι η κεφαλή, την Εκκλησία που είναι σώμα Του, έτσι στην καινή ευλογημένη κτίση της Καινής Διαθήκης στον κόσμο υπάρχει η Αγάπη (Α) στην κεφαλή και η Δικαιοσύνη (Ρ) στο Σώμα της Εκκλησίας.
Πριν το δέκατο Τάγμα των δαιμόνων αποχωρισθεί από τη Φύση του Θεού, υπήρχε μόνο η έννοια του καλού. Φυσικά κάτω από αυτές τις συνθήκες, η δικαιοσύνη δεν ήταν αναγκαία, εφόσον δε χρειαζόταν να δικάσει για να ξεχωρίσει το καλό από το κακό.
Η ολότητα του Θεού σα φύση (Αγάπη) και σαν ενέργειες (δύναμη και γνώση), όπως φαίνεται από το 2 και το 5 του οπισθόφυλλου, κατείχαν μια σφαίρα (γραφικά). Μόνο από τότε που το Ι (δέκατο) Τάγμα αποσπάσθηκε σα φυγόκεντρος, σχηματίστηκε το Ρ (σα σύνθεση της σφαίρας Ο = Θεός (φύση - 2 , ενέργειες - 5) οπισθόφυλλο και του Ι σαν ουραγός που ακολουθεί).
Μόνο από τότε ο Θεός εμφανίζεται ως Δικαιοκρίτης. Πριν από την αποστασία, δε χρειαζόταν. Γι' αυτόν το λόγο, το Ρ δηλώνει τη δικαιοσύνη.
Επανερχόμενοι στους αποσυμβολισμούς του Πρωτοκορυφαίου των Αποστόλων Παύλου, ο γιός της δούλης κυνηγούσε το γιό της ελευθέρας που θα κληρονομήση, έτσι ο υπό το νόμο Ιουδαϊσμός κυνηγά τον ορθόδοξο Χριστιανισμό. Αυτή η υψηλή ενεργειακή σχέση μεταξύ Ισραήλ και νέου Ισραήλ (Ελλάδας) αποτυπώθηκε στον αγώνα.
Τα τρισήμισυ λεπτά του αγώνα είναι η προτύπωση σε σμίκρυνση των τρισήμισυ χρόνων της Αποκαλύψεως. Οι 18 πόντοι είναι η παρουσία των 3 6αριών (666, 3Χ6=18) του Αντιχρίστου στον κόσμο στους έσχατους καιρούς, όπου η σκοτεινιά δεν αφήνει περιθώρια ούτε για μια ακτίνα φωτός (κατά το επιτρέπεται βέβαια του Θεού).
Με λίγα λόγια, για αυτήν τη νίκη που επικράτησε το Ισραήλ, 99-86 δείχνει την ολοταχώς αντίστροφη κίνηση και την κατοπτρική εγωιστική ψευδαίσθηση ότι: εμείς (οι Ισραηλίτες) έχουμε τη χάρη (επαγγελία στα 99) εφόσον έχουμε μαζί μας το μεσσία μας (666), ενώ εσείς (Έλληνες) θα νικηθείτε.
Μου θυμίζει η παραπάνω πρόταση τον τρόπο που βλέπει τα πράγματα ο κρεμασμένος της δωδέκατης κάρτας της τράπουλας Ταρώ. Ανάποδα.
Πράγματι,ο αμεταννόητος άνθρωπος (δωδέκατο γράμμα-Μ) θα είναι αυτός που θα χάσει.
Αν μεταννοιώσουμε, κοντά θα είναι η Βασιλεία καθώς προαναγγέλει το "μεταννοείτε, ήγγικεν γαρ η Βασιλεία" και με τη συνεπακόλουθη ορθή όραση των πραγμάτων.
Παρότι στην αρχή η φυσική πνευματική κατάσταση είναι αντεστραμμένη, όπως φαίνεται και από το αυτί (όργανο ακρόασης του Λόγου) και από το φυσιολογικό αντεστραμμένο έμβρυο στην κυοφορούσα μητέρα, μέσα στην Εκκλησία (εξώφυλλο) και δια της μεταννοίας επανερχόμαστε στην ορθή στάση και όραση των διαδραματιζομένων στα πνευματικά και στα υλικά (αιτιών και φαινομένων).
Όταν ο κόσμος δηλαδή το 5 θα βρίσκεται στη Συντέλεια, τότε θα επανδρώνεται το 2, η ετοιμασμένη Βασιλεία απ' αιώνων για τους δικαίους και αυτούς που προλάβανε να μεταννοιώσουν πιστεύοντας στη Θεότητα του Ιησού Χριστού, όχι με λόγο, αλλά με δύναμη1.
2
-
5
.
ς
επεξηγηματικά αγιογραφικά και συμβολικά
Και παραστατικότερα από σχηματικά απρόσωπα στα Με Πρόσωπο:
Αν όλα τα παραπάνω είναι μια καλοστημένη σύμπτωση, δε θάπρεπε να μας αναστέλλουν να υψώνουμε τη φωνή σαν τον κοντό Ζακχαίο πάνω στη συκομωρέα, Κύριε ελέησόν με,...
Ισως από βαρύτητα ή δυσπιστία, θα περιμέναμε πιο ευδιάκριτα σημάδια των καιρών για να μεταννοήσουμε ή τουλάχιστον να ερεθιστούμε σχετικά. Οσο πιο κοντά χρονικά είμαστε, τόσο τα σημάδια θα γίνονται πιο έντονα. Η δράση μας δυστυχώς μοιάζει σαν κάποιος να μάς έχει προεξοφλήσει πως θα είμαστε παρόντες. Αν είναι έτσι, τότε θα είχαμε χρόνο.
Η αγάπη για την ευθυκρισία, μάς κάνει να αποφεύγουμε αυτούς που ενώ τα σημεία είναι αμυδρά, μάς τα μεγαλοποιούν και αντίστοιχα να αποκρυνόμαστε από αυτούς που μάς αποσιωπούν τα ευδιάκριτα.
Αυτή η αντιμετώπιση φαίνεται λογική, αλλά η έννοια της Δευτέρας Παρουσίας ως τελική κρίση, μπορούμε να την αντιληφθούμε αν καταλάβουμε δύο βασικά πράγματα. Πρώτον πως ο θάνατος δε μάς προειδοποιεί πάντα και δεύτερον, πως μετά το θάνατο και να θέλαμε να μεταννοιώσουμε, δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα.
Κύριε, πρόσθες ημίν την σωτήριον πίστιν και αφορμάς μετανοίας παράσχου ημίν…
(το κείμενο πρωτογράφηκε το 1987. Σήμερα, 24 χρόνια αργότερα, (2/9/2011) παρουσιάζεται σε όσους πιστεύουν πως ο καλός Θεός ως αόρατος μαγνήτης περνά μυστικά και τακτοποιεί τα άτακτα ρινίσματα σιδήρου και αφήνοντας ‘’ίχνη’’ οδοδείκτες για την ψηλάφησή τους από μας, μας προσκαλεί και με ‘’σημεία’’ για την προς τα άνω ακολουθία. Κύριε ελέησον).
---------
* και συνεχίζοντας τα ιχνηλατίσιμα σημεία, ο αριθμός της φωτο της εικόνας του αγίου Ιωάννου Προδρόμου, ήταν/είναι η 6606 (IMG_6606.JPG). Με τον μόνο ικανό και αναγκαίο σπόρο που φυτευόμενος στην καρδιά του ανθρώπου, φυλλοβολώντας και καρποφορώντας με τη βοήθεια του παντεπόπτου Κυρίου, ΜΠΟΡΕΙ ο καθένας να εγγίσει την Βασιλεία του Θεού, που εντός ημών εστί... (μετανοείτε, ήγγικεν γαρ η Βασιλεία...).
666+6 = 24 όσα και η 24γράμματος ελληνική ευλογημένη αλφαβήτα.
όπου, με την κατάθεση της όλης επιθυμίας ( 6 ) νου και καρδίας ... (εκτέλεσης πρώτης κι όλας εντολής) στον Τριαδικό Θεό, Ο Κύριος ανταποκρινόμενος στην καλή διάθεση, ευλογεί (σταυρώνει) +2 το φυσικό σώμα καθαρίζοντάς το, (+2) τη ψυχή φωτίζοντάς την και (+2) το πνεύμα τελειοποιώντας το (κατά τάξη και ετοιμότητα) από τη βάση και χειρότερο καλούπι
888
+++
(ευλογών -δίνοντας την Αγάπη Του)
--------- 888 (συνάντηση Θεού κι ανθρώπου στο Πρόσωπο του Χριστού - ΙΗΣΟΥΣ = 888)
θεοποιώντας μας κατά χάριν.... **
6
+
666
** Φρίττω δεχόμενος τὸ πῦρ, μὴ φλεχθῶ ὡσεὶ κηρὸς καὶ ὡσεὶ χόρτος. Ὤ φρικτοῦ Μυστηρίου! Ὤ εὐσπλαγχνίας Θεοῦ! Πῶς θείου Σώματος καὶ Αἵματος ὁ πηλὸς μετέχω καὶ ἀφθαρτοποιοῦμαι;
ΚΥΡΙΕ ΔΟΞΑ ΣΟΙ!!!
Μακάρι ο καλός Θεός να μας δώσει δύναμη και φώτιση, να κάνουμε αρχή... μυστικά και μυστηριακά βιώματα ανάπλασής/ανάτασης και ανάστασής μας
ποιος είναι δούλος και ποιος ελεύθερος, ας δει και κρίνει από εδώ: ... (Γαλ.δ')21 Λέγετέ μοι οἱ ὑπὸ νόμον θέλοντες εἶναι· τὸν νόμον οὐκ ἀκούετε; 22 γέγραπται γὰρ ὅτι ᾿Αβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆς παιδίσκης καὶ ἕνα ἐκ τῆς ἐλευθέρας. 23 ἀλλ' ὁ μὲν ἐκ τῆς παιδίσκης κατὰ σάρκα γεγέννηται, ὁ δὲ ἐκ τῆς ἐλευθέρας διὰ τῆς ἐπαγγελίας. 24 ἅτινά ἐστιν ἀλληγορούμενα. αὗται γάρ εἰσι δύο διαθῆκαι, μία μὲν ἀπὸ ὄρους Σινᾶ, εἰς δουλείαν γεννῶσα, ἥτις ἐστὶν ῎Αγαρ· 25 τὸ γὰρ ῎Αγαρ Σινᾶ ὄρος ἐστὶν ἐν τῇ ᾿Αραβίᾳ, συστοιχεῖ δὲ τῇ νῦν ῾Ιερουσαλήμ, δουλεύει δὲ μετὰ τῶν τέκνων αὐτῆς· 26 ἡ δὲ ἄνω ῾Ιερουσαλὴμ ἐλευθέρα ἐστίν, ἥτις ἐστὶ μήτηρ πάντων ἡμῶν.
και θέλει προσοχή για τα νοούμενα, γιατί πολλές φορές κάποιος μας δείχνει τον ήλιο κι εμείς κοιτάζουμε το δάχτυλο. Κι επειδή το δάχτυλο είναι ρυπαρό, απορρίπτουμε τον ήλιο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια την αξία των οδοδεικτών, εκτιμώ ότι δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε. Αν ήταν έτσι, ''κακώς'' ο καλός Θεός αποτύπωσε σε όλες τις πέτρες του όρους Σινά την φλεγόμενη και μη καιόμενη βάτο. ''κακώς'' όλοι οι γουλιανοί (ΜΟΝΟ) του Ιορδάνη στο κεφάλι τους παρουσιάζουν με ευκρινείς γραμμές την Βάπτιση Του Κυρίου. ''κακώς'' ερχόμενοι κάθε εσπερινό προσφωνούμε : ελθόντες επί την ηλίου δύσιν ιδόντες φως εσπερινό ... δλδ ανάγουμε το νου από τα ορώμενα στα άνω και από τα αισθητά στα ανεπαίσθητα (όχι όμως και αναίσθητα). Με αυτή τη στάση ζωής, ''πολεμάμε'' μια από τις κινήσεις του νου, τυφλώνοντάς την και απενεργοποιώντας λες και είναι αχρείαστη ή κακή. Την ευθεία, δια της οποίας όλη η φύση είναι διαμπερής και δείχνει τον Δημιουργό Της. Η κτίσις Τον Κτίσαντα....
Ο καλός Θεός, να μας δίνει διάκριση και κατά το αναστάσιμον να μας δείχνει εκτυπώτερον την Παρουσία Του.
ποιος είναι δούλος και ποιος ελεύθερος, ας δει και κρίνει από εδώ: ... (Γαλ.δ')21 Λέγετέ μοι οἱ ὑπὸ νόμον θέλοντες εἶναι· τὸν νόμον οὐκ ἀκούετε; 22 γέγραπται γὰρ ὅτι ᾿Αβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆς παιδίσκης καὶ ἕνα ἐκ τῆς ἐλευθέρας. 23 ἀλλ' ὁ μὲν ἐκ τῆς παιδίσκης κατὰ σάρκα γεγέννηται, ὁ δὲ ἐκ τῆς ἐλευθέρας διὰ τῆς ἐπαγγελίας. 24 ἅτινά ἐστιν ἀλληγορούμενα. αὗται γάρ εἰσι δύο διαθῆκαι, μία μὲν ἀπὸ ὄρους Σινᾶ, εἰς δουλείαν γεννῶσα, ἥτις ἐστὶν ῎Αγαρ· 25 τὸ γὰρ ῎Αγαρ Σινᾶ ὄρος ἐστὶν ἐν τῇ ᾿Αραβίᾳ, συστοιχεῖ δὲ τῇ νῦν ῾Ιερουσαλήμ, δουλεύει δὲ μετὰ τῶν τέκνων αὐτῆς· 26 ἡ δὲ ἄνω ῾Ιερουσαλὴμ ἐλευθέρα ἐστίν, ἥτις ἐστὶ μήτηρ πάντων ἡμῶν.
ΑπάντησηΔιαγραφή..η καθ' ύλην έννοια της μετανοίας, της μεταστροφής του νου από τα ορώμενα στα ανεκλάλητα αόρατα... δια των λόγων και ρημάτων Του Κυρίου. Κύριε δόξα Σοι, Κύριε ελέησον...
ΑπάντησηΔιαγραφήσχετικός δεσμός για τους ζωντανούς ''λόγους'' και την εν εξελίξει αποκάλυψη από την εισαγωγή των ''φιλοσοφικών και θεολογικών ερωτημάτων - Αγίου Μαξίμου Ομολογητού'' : http://www.scribd.com/doc/48341443/