Λέγει Ο Κύριος: …8 ὑμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε ραββί· εἷς γὰρ ὑμῶν ἐστιν ὁ διδάσκαλος, ὁ Χριστός· πάντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί ἐστε. 9 καὶ πατέρα μὴ καλέσητε ὑμῶν ἐπὶ τῆς γῆς· εἷς γάρ ἐστιν ὁ πατήρ ὑμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. 10 μηδὲ κληθῆτε καθηγηταί· εἷς γὰρ ὑμῶν ἐστιν ὁ καθηγητής, ὁ Χριστός. 11 ὁ δὲ μείζων ὑμῶν ἔσται ὑμῶν διάκονος. 12 ὅστις δὲ ὑψώσει ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, καὶ ὅστις ταπεινώσει ἑαυτὸν ὑψωθήσεται. (Ματθ.κγ’)
Αυτό βρίσκουν σαν πάτημα κάποιοι, για να μας ενοχοποιήσουν ότι οι ορθόδοξοι δεν τηρούμε τις Γραφές, αποκαλώντας τους ιερείς μας ‘’πατέρες’’ αλλά όσο αυτοί μας θεωρούν τεκνία τους και διακονώντας μας με πόνο στόχο έχουν να μορφωθεί Ο Χριστός εν ημίν, αν όχι επιβάλλεται, τουλάχιστον επιτρέπεται… 19 τεκνία μου,
οὓς πάλιν ὠδίνω, ἄχρις οὗ μορφωθῇ Χριστὸς ἐν ὑμῖν! (Γαλ.δ’)Μόρφωση (μεταμόρφωση εις τέκνα Φωτός) και ενηλικίωση… κι εμείς συμμαθητές μεταξύ μας στο πνεύμα της ΠΔ: …23 καὶ εἶπε Κύριος αὐτῇ· δύο ἔθνη ἐν γαστρί σου εἰσί, καὶ δύο λαοὶ ἐκ τῆς κοιλίας σου διασταλήσονται· καὶ λαὸς λαοῦ ὑπερέξει, καὶ ὁ μείζων δουλεύσει τῷ ἐλάσσονι. (Γεν.κε’) και ΚΔ …εἴ τις θέλει πρῶτος εἶναι, ἔσται πάντων ἔσχατος καὶ πάντων διάκονος. (Μαρκ.θ’35)
Συνομιλεί με λόγους και ρήματα εκ του φυσικού και Γραπτού νόμου, που κατά τον αγ.Μάξιμο ομολογητή, είναι ισότιμοι και ταυτοδιδάσκαλοι.
Είναι η πνευματική γνώση τωνλόγων της φύσης (προφ.Ηλίας) και της πνευματικής γνώσης των λόγων των Γραφών(προφ.Μωυσής), από τους ισότιμους και ταυτοδιδάσκαλους παραστάτες της Θείας Μεταμορφώσεως, αμήν και της δικής μας εις τέκνα Φωτός.
Κι αν αυτά είναι στο πλαίσιο του νόμου, ο καλός Θεός έστησε οδοδείκτες εξωτερικούς, ιστορικούς, επειδή θέλει να μας δώσει την χάρι… περί νόμου και χάριτος και εντός ημών Βασιλεία.
Η μυστική μεθοδολογία προσέγγισης του θησαυρού των Γραφών αναπτύχθηκε πάλι σαν θέμα, στο 8ο πόνημα η έσω Ζωή - γ’ τόμος Παιδεία και νουθεσία Κυρίου…
ΔΕΝ μας συμφέρει η εξάντληση της γνώσης των έξω σχημάτων (λόγων) είτε σε εικόνες και παραβολές (εβραϊκή προσέγγιση, που γέμει η παλαιά και καινή διαθήκη) ή σε έννοιες και ορισμούς (ελληνική), αν δεν συνδυαστούν και ανευρεθούν τα αντίστοιχα σ+τοιχεία, εντός των τοιχείων μας, νοός και καρδίας. Κι αυτό θα το καταφέρει το άλλο πυρ. Το καθέτως ενεργούν και Άγιο Πνεύμα σε σχέση με τα σ+τοιχεία που παρουσιάζουν όσοι έγιναν ‘’δάσκαλοι’’ και ‘’πατέρες’’ από την εξωτερική κατάρτιση, το εξωτερικό και έρπων ‘’φως’’ και σ+οφία, αλλά χωρίς φωτισμό, μετά από κάθαρση. Κατάσταση ‘’ψυχοπαθούς’’ κατά τον π.Ιωάννη Ρωμανίδη.
ΔΕΝ υποτιμούνται, αλλά όσο δεν είναι σύμφωνοι με την διδασκαλία των αγίων πατέρων, δεν εισακούονται. Είναι τα ουαί που ακολουθούν στο Ματθ.κγ’… και καλά ερεθίσματα για να μας περάσει ο καλός Θεός από την κατά γράμμα ερμηνεία στην κατά πνεύμα.
Σε αυτό το πνεύμα, μας συμφέρει η ‘’μετάφραση’’ των εξωτερικών (ιστορικών) όρων που χρησιμοποιούνται στην Αγία Γραφή και η αναγωγή και ανεύρεσή τους, μέσα μας. Στις δύο διαστάσεις του ανθρώπου, την χοϊκή που εμπεριεχόμαστε στο σύμπαν, ως απειροελάχιστη κουκίδα και καλή αφορμή ταπεινότητος, σε σχέση με την πνευματική ταυτότητα, όπου εμπεριέχουμε τα πάντα (χάριτι, όπως Ο Κύριος) αν δεν βρούμε τα ιστορικά στοιχεία και τα δρώντα πρόσωπα εντός ε-αυτού (1) της εικόνος Αυτού, που όπως Αυτός εμπεριέχει τα πάντα (εν Αυτώ ζώμεν και κινούμεθα και εσμέν), έτσι συμβαίνει και στην δική μας εικόνα, που δια της χάριτός Του, ανάγεται στο καθ’ομοίωσιν…. να βρεθούν όλα τα πρόσωπα, καλό προς μίμηση, κακό προς αποφυγή, ώστε η έσω μας ζωή να μην είναι κενή και ελλειπής, αλλά αγία και τέλεια.
Κι όλα ξεκινούν από την σταυρική τακτοποίηση [ΑΔΑΜ (Ανατολή Δύση Άρκτος Μεσημβρία) περνώντας σε αυτήν, από το χάος και αταξία. Καλείται ο άνθρωπος να ''τακτοποιήσει'' τα του εαυτού, για να μην δίνει δικαιώματα στον άτακτο να επεμβαίνει στην ζωή του και τον καθέλκει. Και η τακτοποίηση περνά από τον σταυρό και σαν προσευχή (κάθετο σκέλος) οπότε έχει κέντρο άξονα ζωής Αυτόν που του ενεφύσησε πνοή ζωής, (πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα… Συ μου ελπίς, Συ μου αντιλήπτωρ και καταφυγή, Συ υπερασπιστής, βοηθός, στερέωμα… ) μια διαρκής προσ-ήλωση (σωματική, ψυχική και πνευματική), μην τύχει και σε άλλον ''θεό'' προσεύχομαι, ελπίζω, στηρίζω και κρεμάω την ζωή μου, ωσάν στην συκή (δερμάτινους χιτώνες, το σύνολο της αστοχίας και προδοσίας του ισκαριώτη) αντί του Ζωοποιού Σταυρού. Κι ας μην ψάχνουμε μακράν και έξω να αποδώσουμε σε αυτόν τις ευθύνες για την προδοσία κατά Του Χριστού, αλλά ΜΟΝΟ μέσα μας. Με αυστηρή αυτοκριτική (κι ο καλός Θεός να μας φωτίσει) να διακρίνουμε την νοοτροπία μας, πέραν της πιθανότατης (δαιμονικής) επανάπαυσης στην ‘’θρησκευτικότητά’’ μας και πέραν φαινομένων, τι πραγματικά είμαστε. Χριστόφιλοι ή χριστομάχοι, γιατί άλλη κατηγορία στον κόσμο και άλλη τάση και στάση, δεν υπάρχει…. μετά τη κάθετη σχέση (προσευχή), έρχεται και η νηστεία (οριζόντια) για την μη παράβαση για δεύτερη και τελευταία φορά το θείο θέλημα, όπως έγινε στον παράδεισο, δια ανυπακοής και εγωισμού. Λύση και λύτρωση δια των αντίθετων (μυστικών και μυστηριακών) εφοδίων, ιδίως εξομολόγησης και Θείας Κοινωνίας προς κάθαρση. Ταπεινότητα και υπακοή, αρχής γενομένης Τετάρτες και Παρασκευές (ως διαφωνούντες με τον κόσμο που Τον προδίδει και Τον σταυρώνει) αλλά συμφωνούντες, συσταυρωμένοι μετ'Αυτού, έμπρακτη πρόταση χειρός, για ανάσταση.
σταυροειδώς θα οριστούν τα όρια του παραδείσου, ως 4 ποταμοί, που ενώ υφίστανται στην μεσοποταμία και ‘’ψάχνονται’’ εξωτερικώς, αν δεν ανευρεθούν οι αντίστοιχες έννοιες και αρετές, εις μάτην θα αποβεί όλη η ‘’γνώσις’’ αφού δεν θα συνδυαστεί με την εμπειρία και βίωμα.
σταυροειδώς θα φυτευτεί το τρίκλωνο δένδρο εκ της φιλοξενίας (φιλοθεΐας και φιλανθρωπίας – των ακριβών εννοιών) που θα ποτίσει (με νερά του ιορδάνη – δάκρυα μετανοίας) ο Λωτ για τα εγκλήματά του…. μήπως όμως είμαστε άμοιροι αυτών τω ν εγκλημάτων, παρότι τάχα εξήλθαμε εκ των καιομένων παραφυσικώς με θείο και πυρ, λόγω των παραφυσικών βδελυκτών αμαρτημάτων; μήπως δεν μας μεθούν οι κόρες μας σάρκα και διάνοια;
σταυροειδώς πρέπει να παλαίψουμε ως ο Ιακώβ (στον τύπο του Αγίου Πνεύματος, μετά τον Αβραάμ πατέρα δύο διαθηκών και Ισαάκ υπάκουου υιού έως θανάτου…) ολονυκτίς για να ‘’δούμε’’ την Θεοτόκο και κλίμακα που ανεβαίνουν και κατεβαίνουν οι άγγελοι.
Να αρχίσει το Άγιο Πνεύμα να γεννά εν ημίν τεκνία, πράξης (Λεία) και θεωρίας (Ραχήλ) και εκ των δούλων αυτών… ως Ὁ Σταυρός τοῦ Ἁγίου Φωτός που μας επισκέπτεται διαχρονικά και συνεχώς, ως πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, και δίνει δώρα κατά την ετοιμότητα και καθαρότητά μας…. Είναι ο Σταυρός… σε θεωρία και πράξη από γενέσεως έως και ΜΑΡΘΑ + ΜΑΡΙΑ με συμπύκνωση στο υπέρτατο θείο πρόσωπο Της Θεοτόκου, που, χωρίς Την διακονία Της, Χριστό δεν θα δούμε. Κι αν δεν ‘’ενεργήσουν’’ ελικοειδώς (και σταυρικώς) η πράξη (ΜΑΡΘΑ ως κίνηση και διακονία φιλάνθρωπη, ευθεία κίνηση νοός, δια των δημιουργημάτων Στον Δημιουργό – ευαγγέλιο κρίσης) μαζί με την ακινησία νοός παρά τους πόδας Κυρίου (κυκλική κίνηση) ΜΑΡΙΑ, ως δύο αμήν και δικές μας αδελφές, πως θα αναστηθεί ο δίκαιος Λάζαρος, που προτυπώνει την κοινή ανάσταση;
Και … τι είναι ο ισραήλ; είναι μεθερμηνευόμενος, ο νους ορώμενος τω Θεώ. και Σιών, η καρδία, που είναι ο λογικός στόχος του νοός, αν πάψει να μετεωρίζεται (εκτός αυτού και εκτός εαυτού, σαν την αθηνά, την γεννηθείσα εκ της κεφαλής του διός…) που ‘’πρέπει’’ να θαφτεί στο κρανίο τόπο επιστροφή, μετά από εξωτερική περιπλάνηση (προς ανεύρεση οριζόντιας κοσμικής σοφίας και επιστροφή εντός για έναρξη ανύψωσης, αφού βέβαια απελευθερωθεί από την αιχμαλωσία στην βαβυλώνα*.
Κλίμαξ είναι από τους πρόποδες του όρους Σινά, όπου προσκυνούνται και λατρεύονται τα είδωλα, έως της κορυφής δια Της Θεοτόκου προς θεοπτία όση (του Μωυσή).
Κλίμαξ και στο Θαβώρ όπου στους πρόποδες αδυνατούν οι μαθητές να θεραπεύσουν τον σεληνιαζόμενο νέο, λόγω μη εντάξεως της ‘’προσευχής και νηστείας’’ σταυροειδούς πολιτείας που μόνο δι αυτών εκπορεύεται το γένος των δαιμόνων… (Ματθ.ιζ’21) … να εκπορευτεί το ι’ τάγμα δαιμόνων που ζει παρασιτικά ως κακό, από την ζωή μας (ιζ). ***
Σταυρική στην εφαρμογή δεν είναι και η αναδιπλωτική ισχύουσα σε όλους μας αρχή, που αναλύθηκε στο περί της κλίμακος και των ακραίων πλατύσκαλων…. (φυσική και θεολογική προσέγγιση) και, πως θα θεραπευτεί από Τον Ιατρό ψυχών και σωμάτων η διττή μας υπόσταση, αν δεν εισέλθει στην ζωή μας ως Βρέφος να κυοφορηθεί; η πνευματική αναγωγή (και η αξία) του, ότι το μωρό θεραπεύει την μητέρα του…
Σταυρός ο φύλαξ…. και… δόξα αγγέλων και τραύμα δαιμόνων.
Στην
εσωτερίκευση των ιστορικών γεγονότων, μετά από το Θαβώρ και Σινά είναι η
κοντινή μας ορθόδοξη εκκλησία και τέλος σπουδαία, εν ημίν. Μήπως πάλι, ο δράκων
ενώ ενεργεί εξωτερικώς στην ιστορία, (μέσα στο επιτρέπεται του καλού Θεού) δεν
εδρεύει στον ομφαλό και περισφίγγει την καρδία;
Μαζεύτηκαν κάπως τηλεγραφικά τα εξωτερικά ιστορικά στοιχεία για να ‘’δείξουν’’ την εντός πορεία, παρότι ευρίσκονται διάσπαρτα στα διάφορα πονήματα (με αφορμή λόγους αγίων) για να αναδείξουν την αξία τους στην εσωτερική ζωή.
Ποια είναι η αιμορροούσα, η συγκύπτουσα, η σαμαρείτιδα, η χαναναία, η κόρη του Ιαείρου … (όλα αναλυθέντα από τον άγ.Μάξιμο ομολογητή) παρά η κατάσταση της φύσης και ψυχής μας; που πρέπει να ανευρεθεί ο ηρώδης και ο ιούδας, αλλά και πάλι που οι αντιτιθέμενες θείες δυνάμεις του Θεού Του Ζώντος Ηλία και Ιωάννη; **
Πως θα γίνει η δόμηση του εν ημίν ναού ; αν δεν ‘’ωριμάσουν’’ σε ηλικία οι ‘’απόστολοι’’ σαν 12 κολώνες; πως θα εμφανιστεί εν ημίν ο ήλιος αν δεν μας φωτίσουν οι πρώτες ακτίνες Αυτού και αν δεν έλξουν την ψυχή μας όσο καθόμαστε εν σκότει; και δεν συμβούν κατά τάξη όλες οι προϋποθέσεις; αν δεν σκιρτήσει εν ημίν ο Ιωάννης στο πλησίασμα Της Θεοτόκου και Του Κυρίου και δεν λύσει την αφωνία του Ζαχαρία, με την γέννησή του; (νοώντας την φωνή της εξομολογήσεως, όντας αυτό θεμέλιο της πνευματικής προόδου).
Αμήν να βάλουμε αρχή μετανοίας (ως ο Λάμεχ) και συναίσθησης των εγκλημάτων μας κατά της ψυχής μας (ως άντρα), κατά του νοός (ως νεανία) κατά του σώματος (ως αδελφού) που τους αποκτείνουμε ταις φιληδόνοις ορμαίς… Κύριε ελέησον…
---
(1) Σε αυτόν τον κόσμο είμαστε μόνον εγώ και ο Θεός (αββάς Αλώνιος)
* Πῶς θὰ βροῦμε τὴν ἐνέργεια τοῦ Πνεύματος (αγ.Γρηγορίου Σιναΐτη)
Περί ησυχίας και περί των δύο τρόπων της προσευχής. Άγιος Γρηγόριος ο Σιναΐτης και το αναλογικό … Και τότε δεν οδηγείται πλέον αιχμάλωτος των Ασσυρίων μακριά από την Ιερουσαλήμ, αλλά επιστρέφει αξιέπαινα από τη Βαβυλώνα στη Σιών, ώστε να λέει κι αυτός μαζί με τον Προφήτη: «Σου πρέπει ύμνος, Θεέ μου, στη Σιών, και θα σου αποδώσομε το τάξιμό μας στην Ιερουσαλήμ»(Ψαλμ. 64, 2) και: «Όταν ο Κύριος επιστρέψει τους αιχμαλώτους στη Σιών, θα αναγαλλιάσει ο Ιακώβ και θα ευφρανθεί ο Ισραήλ»(Ψαλμ. 125, 1 και 25, 2).
η νήψις, η κακοπάθεια, το αποστολικό έργο, η διακονία και ο σταυρός…
ο σταυρός του ευχελαίου, ο έρωτας, το πνεύμα του αντιχρίστου και το σφράγισμά του …
** πως ενεργεί Το πνεύμα του Θεού Του Ζώντος
…τα
συμβαίνοντα στην αίγυπτο, στην έρημο και στο σπήλαιο της Γεννήσεως
οι δύο αγιογραφικοί άνθρωποι και Ο Ένας εν μέσω αυτών…
συγγνώμη για τα απλωμένα… κυκλοφορούντα βιβλία σε ψηφιακή μορφή, με, αμήν το παρόν (2) νάναι συμπύκνωση αυτών και καλό ερέθισμα από έναν συμμαθητή σας που κάθεται στο διπλανό θρανίο …. προς διακονία και προς δόξαν Τριαδικού Θεού, του ορθοδόξως προσεγγιζόμενου και αμήν μετεχόμενου (εντός). … Εδώ Ο Κύριος λέει άφετε τα παιδία (αγιογραφία)…. προ Σταυρού, λέει έμπρακτα άφετε και τον Μάλ-χο (μαλακό χόνδρο, δεξί ωτίον που τα βλέπει ανάποδα τα πράματα, ως έμβρυο, με κεφαλή τον λωβό και σπονδυλική στήλη το πτερύγιο… όπως δείχνει το σχήμα του δεξιού ωτίου, 6άρι, σε σχέση με τον ήδη γενημμένο (9) άνθρωπο (όπως φαίνεται και στους τρεις άνδρες στην φιλοξενία, 999) με πολλούς στον κόσμο έμβρυα, έμβρυα ακρόασης Του Λόγου, μέσα στην σκοτεινή μήτρα και ‘’ύδατα’’ που λαμβάνουν τα μηνύματα των Γραφών και της φύσεως διαθλασμένα) και επί Σταυρού, πάλι διδάσκων, τανύζει τα χέρια πάντα τα έθνη καλών. Δεν θα έπρεπε να έχουμε το αυτό πνεύμα ως μαθητές Του, ή η παιδεία και νουθεσία αφορά μόνο τους ήδη κατασταλλαγμένους ‘’μεγάλους’’ ; (οστέα τεταπεινωμένα ή διασκορπισμένα λόγω ανθρωπαρέσκειας...). Αυτό δεν εύχεται με κάθε αρχή ελίξεως ενιαυτού η Εκκλησία; Ο Κύριος; Το Πνεύμα το Άγιον;;; (να τους εντάξει στο αναστάσιμο ΕΝΑ Σώμα) ...τὴν νεότητα παιδαγώγησον· τὸ γῆρας περικράτησον· τοὺς ὀλιγοψύχους παραμύθησον· τοὺς ἐσκορπισμένους ἐπισυνάγαγε· τοὺς πεπλανημένους ἐπανάγαγε καὶ σύναψον τῇ ἁγίᾳ σου ᾿Εκκλησίᾳ, ἣν τῇ θείᾳ σου χάριτι καλῶς διαφύλαξον·.... Αυτό δεν διαβάζουμε στην καθημερινή ευχή του αγ.Παϊσίου: Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, Μην εγκαταλείπεις τούς δούλους Σου πού ζουν μακριά από την Εκκλησία, ή αγάπη Σου να ενεργήσει και να τούς φέρει όλους κοντά Σου. Αμήν γένοιτο!!
(2) κάνοντας από την μία μεριά καλό, αφού ξεφλουδίζει τους νόμους, για χάριν των ευήκοων αυτιών... κατά το αυτιά που είναι έτοιμα να ακούσουν θα βρεθεί στόμα να τους μιλήσει, αμήν όχι άωρα και άτακτα, γιατί αυτός είναι και από την άλλη όψη ο λόγος. Το κακό που κάνει το άρθρο και η όλη φιλολογία / τρόπος προσέγγισης. Είναι ο λόγος ότι ο καλός Θεός τα έχει κεκαλυμμένα. Η άπειρή Του ευσπλαγχνία. Ρωτήθηκε άγιος γιατί Ο Κύριος μιλούσε με παραβολές σχήματα και εικόνες, και απάντησε... γιατί αν μιλούσε ευθέως δεν θα έστεκε από κανέναν οποιαδήποτε δικαιολογία, ότι συγγνώμη Κύριε δεν κατάλαβα. Αμήν να μας κρατάει τα μάτια, αν πρόκειται να τα προσπεράσουμε ως δευτερεύοντα και δι αυτής της αδιαφορίας, κατακριθούμε στην αιωνιότητα, ότι μας προσφέρθηκαν μαργαρίτες, θησαυρός, κι εμείς τους καταπατήσαμε. Κύριε ελέησον... Τι μακροθυμία, τι ελευθερία!!! Δόξα Σοι Κύριε δόξα Σοι!!! Αμήν να μας ενηλικιώνει και θησαυρίζει πνευματικά, από το ατελεύτητο θησαυροφυλάκιό Του!!! (με αυτόν, αυτοασφαλιζόμενο)
συγγνώμη για τις εκτενείς και πολλές παραπομπές, νοούμενες ως μη αργολογία και μετεωρισμός (Κύριος οίδε την προαίρεση), ακόμη και κουραστικά, αλλά επιστροφή των διάσπαρτων, ακόμη και αποκομμένων λόγων Στον Λόγο, διακονία προς όσους η φύσις ζητά ίχνη που αφήνει ο καλός Θεός, εντός και εκτός ''αυλής''. [Μπορεί για αναρίθμητα πταίσματα να κατακριθώ, αλλά όχι για θρασύτητα έγγισις υψηλών θεωριών περί θεότητος, άκτιστο Φως... που αφήνονται στους έχοντες δικαιοδοσία θεολογείν και εμπειρία φωτισμού και δόξης, αγίους]. Εμείς, σαν τον παρεξηγημένο (και λίαν αγαπημένο) απ.Θωμά, ψηλαφούμε τα ίχνη που αφήνει και προτείνει Ο Κύριος, φέρε το δάχτυλο και την χείρα.... για να ανεβάζει εφεξής ο δίδυμος τους πιστούς με γνώση ''σημείων'' στην μακαρία πίστη, άνευ ''αποδείξεων''. Την τροφή που συνεχίζει Ο Κύριος να τρέφει τον κόσμο και με τροφή για άνδρες (5.000) μέσα στην εκκλησία (5 άρτους και 2 ιχθείς, Τον Ίδιο Του Τον Εαυτό) περισσεύοντας κοφίνια 12, αλλά και εκτός Αυτής 4.000 (νηπιακά, με 7 άρτους) περισσεύοντας σπυρίδες 7. Αμήν όλα ως ενδεικτικά από την υγιή φιλοσοφία προς απαραίτητη φιλοκαλία (ενός εστίν χρεία), ωφέλιμα, για τους αδελφούς που φιλοσοφούν χωρίς Χριστό, να φιλοσοφήσουν με Χριστό, αντίθετης φοράς από μετεωρισμό, με διάθεση κεντρομόλου και υπό άλλο ΦΩΣ, δι ευχών Της τα εναντία εις ταυτό αγαγούσας…. (και σε όσα επιδέχονται ένωσης, μην τύχει και χαρακτηριστούμε άσοφοι ή άλογοι).
Ξεκινώντας το πόνημα με πρώτο άρθρο την Αγία Γραφή – αγ.Ιουστίνος Πόποβιτς (αμήν εισακτέα στην ζωή μας) και τελευταίο το οι 7 ηλικίες του ανθρώπου στην παλαιά και καινή διαθήκη, κλείνοντας έναν κύκλο (Ο), είθε να προοδεύουμε σε ηλικία, οπότε κατά την μαθητεία στην ‘’ανάγνωση’’ των Γραφών και αγιοπνευματική (ως δωρεά) εμβάθυνσή μας (Ι), με δική μας την συνεργεία ως μετάνοια, από την επιδερμική (κατά γράμμα) έως πυρηνική (κατά πνεύμα) γνώση, δι ευχών, να επέλθει ο φωτισμός (Φ), διαπεράσει και αλλοιώσει και ανεβάσει την φύση μας (σαν επί κλίμακος) προς Θεό.
Αυτό το ‘’Φ’’ σχηματίζεται και εμπράκτως στην αγιογραφία Της Θεοτόκου, (αγιογραφία παριστάνουσα 24 οίκους, με Την Θεοτόκο ικανή ως Μεσσίτρια, να ανεβάσει και τον δικό μας οίκο στην δόξα Θεού, αμήν χάριτι, όσο κι εμείς μορφώνουμε Αυτήν εν ημίν με την καθημερινή ανάγνωση αυτών και αγάπη στην αγνότητα και ταπεινότητα, ανάγνωση που ιδιαιτέρως ευχαριστείται Η γλυκυτάτη Θεοτόκος)… κλίμακος και γέφυρας, που άκουσε και τήρησε σε τέλεια μορφή, τους θείους λόγους. Λόγους, διαρκώς εγκατασπειρόμενους (φυσικούς και γραπτούς) όσο συνοδοιπορεί Ο Κύριος μεθ’ημών έως της συντελείας. Των λόγων που ερμηνεύονται όσο προσπαθούμε εμείς να έχουμε καρδίαν καθαράν και δίδει Ο Κύριος πνεύμα ευθές εν τοις εγκάτοις μας. Κι επειδή κι ο πατήρ του ψεύδους (εκ φύσεως) τρέχει να ερμηνέψει και πλανήσει, εμείς πρέπει πάντα να ελέγχουμε όλους τους λόγους για την ακρίβεια και εάν αυτοί προέρχονται από το Αυτό Πνεύμα. Κι επειδή Αυτό είναι άχρονο και υπέρχρονο, δρα όμως ακωλύτως στον χωροχρόνο, οι άγιοι θεοφόροι πατέρες ήδη μας τους έχουν ερμηνεύσει και καταθέσει μέσα στην ταμειούχο της χάριτος Εκκλησία (ΝΑΥΣ), μαζί με τον ''τρόπο'' νοητικής επεξεργασίας (των αναλογιών και αναγωγών, που η ‘’μεθοδολογία’’ περνάει μέσα από την καρδιά - όπως μας εφιστά την προσοχή ο αγ.Ιωσήφ ο ησυχαστής στο πλάνες καί αἱρέσεις) οδηγούντες εμάς με ασφάλεια και διάκριση προς την τελική (από τώρα και στους αιώνες) επανείσοδό μας εκεί, από όπου εκπέσαμε, όχι πλέον α-νόητοι (και με άγνοια περί καλού και κακού) και εκτός, θεοί χωρίς Θεό (αυτοείδωλα) αλλά με νου Χριστού, εντός. Το μόνο διαβατήριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου