Κι είναι η ΝΑΥΣ (ορθόδοξη εκκλησία) που η επιβίβασις ή ευστοχότερα ‘’ενσωμάτωση’’ με οργανικούς δεσμούς, αφού αφορά (ένα) Σώμα υπό Μία Κεφαλή, μπορεί να μεταφέρει τους εκ γης προς ουρανόν, με την προϋπόθεση να λυθούν τα δεσμά που μας κρατάνε αιχμαλώτους… Να έλθει Ο Ισχυρός (στην κοιλία άδου) και τον σκυλεύσει σπάζοντας δεσμά και μοχλούς αιωνίους. … γεγονός που έγινε ιστορικά, περιμένοντας και την δική μας προσωπική μετοχή.
Τότε ο άδης καταργείται και ο θάνατος θανατώνεται. Τότε ο αντίδικος μέσα στην εκκλησία μαρμαρώνει (αχειροποίητο οπισθόφυλλο μύησης και ορθοδοξίας). Προϋπόθεση, η οργανική σχέση με Αυτό το Σώμα. Φλέβα, αρτηρία, νεύρο και… κατά τάξι και ετοιμότητα, η χάρις. Όλα δωρεές.
Κι όπου κι αν βρεθούμε, Η εκκλησία ενεργεί θεραπευτικά…. μας εξάγει από την αίγυπτο και κοσμικό φρόνημα, αλλά κυρίως μας ανυψώνει με τα μυστικά και μυστηριακά εφόδιά Της, από την γη στον ουρανό.
Και, τι κάνει Η Ναυς; συνεχώς εύχεται, συνεχώς λειτουργεί για να βοηθήσει τους έξω να ενταχθούν και τους ενσωματωμένους σε Αυτήν προσευχητικά και λειτουργικά να διέλθουν εκ των κάτω υδάτων και εκ του καυστικού κάτω πυρός στα άνω ύδατα, όπου επεφέρετο (σε ενεστώτα διαρκείας), το Πνεύμα του Θεού, ως άλλο πυρ. Και, μέσα στον κύκλο ενιαυτού, ολοέν να τον θεραπεύει και ζωογονεί, καθαρίζει και φωτίζει, αγιάζει και τελειοποιεί, κατά τάξη και ετοιμότητα.
Κι ο άνθρωπος, με την βιωτή του ακυρώνει ή ενισχύει αυτό το έργο. Ποιο το όφελος αν μέσα στον περιορισμένο από γήινες κολώνες χώρο της εκκλησίας συμπροσευχόμαστε και αναπέμπουμε ότι Σου εστίν η Βασιλεία και η δύναμις και η ευχαριστία και η προσκύνησις τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, ασπαζόμαστε τις θείες εικόνες αλλά εκτός αυτών των ορίων σαν αγρίμια επιζητούμε να οικειοποιηθούμε όλα τα παραπάνω ενάντια στους συνδούλους μας; ζητώντας ευχαριστίες, δόξες, προσκύνηση στον μικρόκοσμό μας…. ή να προσκυνώ και ασπάζομαι την Παναγία αλλά έξω να μην τιμώ την αγνότητα; τον άγιο, αλλά να μην συμφωνεί το πνεύμα μου με την χάρι του; αλοίμονο…. εκείνα τα ουαί υποκριτές, δεν θα μείνουν να ακούγονται μόνο για τους τότε φαρισσαίους, αλλά όλους εμάς που άλλα λέμε κι άλλα υποκριτικά (μέσα στον αγωνιστικό χώρο του κόσμου) κάνουμε;;; Κύριε ελέησον!!!
Αμήν όλα τα άρθρα να είναι ωφέλιμα, προς αυτόν τον σκοπό, αφού προσπαθεί να ιχνηλατίσει μέσα στον κύκλο ενιαυτού, τις όλες εορτές, δεσποτικές, θεομητορικές και πάντων των αγίων ως ακτίνες του ολόφωτου κύκλου, (που ήδη έχουν προσεγγιστεί κι άλλες δέσμες Φωτός ημερολογιακά σε άλλα πονήματα, μη επαναλαμβάνοντάς τα εδώ) έστω και κάτω από σκιάζοντα νέφη, αλλά δι ευχών, να εισέρχεται το υπερούσιο Φως που μπορεί και θέλει να μας οδηγεί ευθέως προς Τον Ζωοδότη Ήλιο…. σε κόντρα μάλιστα όσων σκέφτηκαν αφρόνως… δεῦτε καὶ καταπαύσωμεν πάσας τὰς ἑορτὰς τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τῆς γῆς. (ψαλμ.ογ’)
Θεοτόκε, σὺ εἶ
ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή, ἡ βλαστήσασα τὸν καρπὸν τῆς ζωῆς. Σὲ ἱκετεύομεν, πρέσβευε,
Δέσποινα, μετὰ τῶν Ἀποστόλων, καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
κυκλοφορούντα βιβλία σε ψηφιακή μορφή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου